Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pozycja z gatunku tych, których treść nie jest wybitna sama w sobie, ale za to skłania do refleksji, stanowi pretekst do głębszego zamyślenia się nad pewnymi zagadnieniami. Wells jest nazywany prekursorem gatunku i słusznie - wizje podróży w czasie nie zostały przez niego skrupulatnie rozbudowane, a "jedynie" przetarte zostały pewne szlaki, co stopniowo pozwoliło kolejnym autorom na pełne zanurzenie się w odmętach przemieszczania się w dziejach. Ten tytuł broni się potencjałem, który przedstawiał odbiorcom i w tym jego wyjątkowość.

Pozycja z gatunku tych, których treść nie jest wybitna sama w sobie, ale za to skłania do refleksji, stanowi pretekst do głębszego zamyślenia się nad pewnymi zagadnieniami. Wells jest nazywany prekursorem gatunku i słusznie - wizje podróży w czasie nie zostały przez niego skrupulatnie rozbudowane, a "jedynie" przetarte zostały pewne szlaki, co stopniowo pozwoliło kolejnym...

Po rewelacyjnych w mojej opinii i wprowadzających powiew świeżości "Dylematach...", wracamy do starego dobrego zwyczajnego Dextera jakiego znamy. Wątek Cody'ego i Astor, jakkolwiek żwawo rozpoczęty w jednej z poprzednich części, nadal się toczy, jednak niestety już nieco wolniej i bez większych niespodzianek. Nowe zagrożenie dla Dextera wzbudziło we mnie zaciekawienie. Na plus zdecydowanie zasługuje pewien rozwój wątku Debory. Sama historia zaś jak zawsze napisana lekkim piórem z odpowiednią dawką Dexterowego, jakże subtelnego humoru, co sprawiało, że czytało się bardzo przyjemnie :)

Po rewelacyjnych w mojej opinii i wprowadzających powiew świeżości "Dylematach...", wracamy do starego dobrego zwyczajnego Dextera jakiego znamy. Wątek Cody'ego i Astor, jakkolwiek żwawo rozpoczęty w jednej z poprzednich części, nadal się toczy, jednak niestety już nieco wolniej i bez większych niespodzianek. Nowe zagrożenie dla Dextera wzbudziło we mnie zaciekawienie. Na...

"Dylematy..." to najlepsza według mnie część perypetii Dextera do tej pory! Przede wszystkim otrzymujemy tutaj coś, czego w serialu nie dostaliśmy - źródło tytułowych dylematów naszego bohatera i jednocześnie znaczne rozwinięcie "wątku" Mrocznego Pasażera. Dowiadujemy się o nim nieco więcej, a sam Dexter odbywa wycieczkę w głąb siebie, dokonując kilku ciekawych odkryć. Wewnętrzy humor bohatera jak zawsze pozostaje ostry niczym jego narzędzia. Zakończenie również utrzymało ustanowiony przez całą książkę poziom - muszę przyznać, że jednocześnie mnie zaskoczyło i nie zaskoczyło, bo okazało się być dokładnie takie, jakie do Dextera pasuje. Polecam jak najbardziej!

"Dylematy..." to najlepsza według mnie część perypetii Dextera do tej pory! Przede wszystkim otrzymujemy tutaj coś, czego w serialu nie dostaliśmy - źródło tytułowych dylematów naszego bohatera i jednocześnie znaczne rozwinięcie "wątku" Mrocznego Pasażera. Dowiadujemy się o nim nieco więcej, a sam Dexter odbywa wycieczkę w głąb siebie, dokonując kilku ciekawych odkryć....