Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Grecy mają "Iliadę i Odyseję", Rosjanie "Wojnę i Pokój", a Polacy "Pana Tadeusza", jednak mieszkańcy stolicy naszego kraju mogą dodatkowo poszczycić się swoją własną epopeją, jaką jest "Zły" L. Tyrmanda. Autor powieści już w pierwszym zdaniu książki podkreśla, że jest ona hołdem jaki składa Warszawie. W rzeczy samej - pieczołowitość i poetyka z jaką zostały napisane barwne opisy oddające z detalami życie powojennej Warszawy można postawić w jednym rzędzie z obrazami przedwojennej Warszawy namalowanymi przez Canalleta i stanowią one nie mniejszą, a może nawet większą wartość historyczną niż Kroniki Filmowe z tamtych czasów.

Jednak to co możemy uznać za niezaprzeczalną wartość dzieła Tyrmanda, jednocześnie może od niego odstraszać, gdyż opisy, adegdoty, epizodyczne historie, poboczne wątki i postacie stanowią większość treści przepastnej książki przez co czasami zapominamy o głównym wątku. Z drugiej strony, gdyby ten główny wątek wykestrahować z powieści np. na potrzeby scenariusza filmowego mogłoby się okazać, że historia, która z pozoru może nam się wydawać polskim pierwowzorem "V jak Vendeta" okaże się tak naprawdę... Moja recenzja ma być bez spoilerów, więc w tym miejscu postawię kropkę, a zainteresowanych odeślę do lektury.

Grecy mają "Iliadę i Odyseję", Rosjanie "Wojnę i Pokój", a Polacy "Pana Tadeusza", jednak mieszkańcy stolicy naszego kraju mogą dodatkowo poszczycić się swoją własną epopeją, jaką jest "Zły" L. Tyrmanda. Autor powieści już w pierwszym zdaniu książki podkreśla, że jest ona hołdem jaki składa Warszawie. W rzeczy samej - pieczołowitość i poetyka z jaką zostały napisane barwne...

To jeden z tych tytułów, które są w stanie zmienić twój pogląd na świat i życie.

To jeden z tych tytułów, które są w stanie zmienić twój pogląd na świat i życie.

Do momentu przeczytania książki zapewne minąłem tysiące drzew, a większości nawet nie zauważyłem. Dziś widząc drzewo zastanawiam się jak się czuje, czy jest szczęśliwe i czym w danej chwili jest zajęte :)

Do momentu przeczytania książki zapewne minąłem tysiące drzew, a większości nawet nie zauważyłem. Dziś widząc drzewo zastanawiam się jak się czuje, czy jest szczęśliwe i czym w danej chwili jest zajęte :)