Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pomysł na historię bardzo ciekawy, jednakże wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Wydarzenia w książce są mało angażujące. Książka składa się z przedłużających i zbędnych opisów + powtarzających się identycznie wyglądających spotkaniach z cieniem. Niestety nic w tej powieści nie zachęcało mnie do jej kontynuacji, a objętościowo lektura jest bardzo długa. Spokojnie można było zawrzeć wydarzenia w 300 stronach i nawet wówczas poprowadzić to wiele ciekawiej. Wielkie rozczarowanie, przeczytane tylko dlatego, że nie lubię nie kończyć lektury :)

Pomysł na historię bardzo ciekawy, jednakże wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Wydarzenia w książce są mało angażujące. Książka składa się z przedłużających i zbędnych opisów + powtarzających się identycznie wyglądających spotkaniach z cieniem. Niestety nic w tej powieści nie zachęcało mnie do jej kontynuacji, a objętościowo lektura jest bardzo długa. Spokojnie można...

Dziwne to było spotkanie. Nie wiem, co o tej książce myśleć. Momentami zastanawiałam się, co to w ogóle jest, co za gniot. Z drugiej strony znaczników zużyłam sporo. Na koniec mam tylko takie przemyślenie, że nie są to mroki. Mnie książka bardziej zmotywowała do życia :)

Dziwne to było spotkanie. Nie wiem, co o tej książce myśleć. Momentami zastanawiałam się, co to w ogóle jest, co za gniot. Z drugiej strony znaczników zużyłam sporo. Na koniec mam tylko takie przemyślenie, że nie są to mroki. Mnie książka bardziej zmotywowała do życia :)

To moje trzecie spotkanie z autorką i zdecydowanie najmniej udane. Znam już styl pisania autorki i sposób prowadzenia historii, jednak mam wrażenie, że w Malibu obróciło się to na niekorzyść. Dobór słownictwa, mnogość gorszących zachowań, wszechobecna przesada granicząca z nieprawdopodobieństwem... Ponadto całość jest chaotyczna, gubiłam się w ilości postaci i zawrotnym tempie wydarzeń. Dzieje się dużo i szybko, niektóre postaci są wciskane nagle w jakiś akapit, żeby odejść chwilę później w zapomnienie. Nie ma chwili na oddech, niewiele chwili na refleksję. Spodziewałam się czegoś, co mnie zachwyci, tymczasem już od pierwszych stron poczułam rozczarowanie. Musiałam się zmuszać do czytania, co było męczące. Zupełnie jakbym chwyciła młodzieżówkę średniej półki. Książka ma też swoje lepsze momenty, dlatego moja ocena nie jest surowa, ale liczyłam na coś wiele lepszego. Zawiodłam się.

To moje trzecie spotkanie z autorką i zdecydowanie najmniej udane. Znam już styl pisania autorki i sposób prowadzenia historii, jednak mam wrażenie, że w Malibu obróciło się to na niekorzyść. Dobór słownictwa, mnogość gorszących zachowań, wszechobecna przesada granicząca z nieprawdopodobieństwem... Ponadto całość jest chaotyczna, gubiłam się w ilości postaci i zawrotnym...

W porównaniu do innych książek Christie jakoś mnie nie porwała. Chyba mam problem z "wakacyjnymi" powieściami Agathy. Choć zagadka sama w sobie nie była zła, tylko rozwiązanie trochę przekombinowane. Być może sięgnęłam po nią w nieodpowiednim momencie.

W porównaniu do innych książek Christie jakoś mnie nie porwała. Chyba mam problem z "wakacyjnymi" powieściami Agathy. Choć zagadka sama w sobie nie była zła, tylko rozwiązanie trochę przekombinowane. Być może sięgnęłam po nią w nieodpowiednim momencie.

Choć nie jest to typ literatury, po którą zazwyczaj sięgam, zachęciło mnie wiele pozytywnych opinii. Ta opowieść ma konkretny cel, który fantastycznie spełnia - pozostawia z nadzieją i pozytywnymi emocjami oraz refleksją co do tego, jak właściwie podchodzić do tematu związku. Czy stanę się teraz fanką Colleen Hoover? Raczej nie, jednak polecam wszystkim fanom tego typu literatury - na pewno spełni wasze oczekiwania :)

Choć nie jest to typ literatury, po którą zazwyczaj sięgam, zachęciło mnie wiele pozytywnych opinii. Ta opowieść ma konkretny cel, który fantastycznie spełnia - pozostawia z nadzieją i pozytywnymi emocjami oraz refleksją co do tego, jak właściwie podchodzić do tematu związku. Czy stanę się teraz fanką Colleen Hoover? Raczej nie, jednak polecam wszystkim fanom tego typu...

To moje drugie zetknięcie się z tą autorką. Zdecydowanie bardziej udane niż "Monday nie przyjdzie" (różnią się tym, że tu główna bohaterka nie jest irytująca), choć wciąż czuć, że jest to młodzieżówka. Ale młodzieżówka, która porusza trudne tematy w odpowiedni sposób nakierowując młodego czytelnika na to, co jest dobre, a co złe. Gdybym była młodsza, zapewne byłabym bardziej zachwycona - nie jestem główną grupą docelową i zdaję sobie z tego sprawę :) Historia jest wciągająca i pouczająca, to dobra lektura dla osób 16+ :)

To moje drugie zetknięcie się z tą autorką. Zdecydowanie bardziej udane niż "Monday nie przyjdzie" (różnią się tym, że tu główna bohaterka nie jest irytująca), choć wciąż czuć, że jest to młodzieżówka. Ale młodzieżówka, która porusza trudne tematy w odpowiedni sposób nakierowując młodego czytelnika na to, co jest dobre, a co złe. Gdybym była młodsza, zapewne byłabym...

Drugi tom tym bardziej utwierdził mnie w przekonaniu, że była to wspaniała przygoda. Tak bardzo zżyłam się z bohaterami, że trudno mi się było pogodzić z tym, że to już koniec. A zakończenie, choć otwarte, złamało mi serce. Z pewnością nie raz będę w swoim życiu wspominać Scarlett O'Harę i jej słynne słowa "pomyślę o tym jutro" :) Polecam każdemu, to klasyka, którą warto znać :)

Drugi tom tym bardziej utwierdził mnie w przekonaniu, że była to wspaniała przygoda. Tak bardzo zżyłam się z bohaterami, że trudno mi się było pogodzić z tym, że to już koniec. A zakończenie, choć otwarte, złamało mi serce. Z pewnością nie raz będę w swoim życiu wspominać Scarlett O'Harę i jej słynne słowa "pomyślę o tym jutro" :) Polecam każdemu, to klasyka, którą warto...

Nie jest to powieść, która wciąga od pierwszej strony. Akcja toczy się powoli, jest wiele opisów, które jeszcze bardziej ją spowalniają. Jest dużo nazwisk, dużo lokalizacji, początkowo może być trudno, żeby się w tym połapać. Mniej więcej od połowy pierwszego tomu zaczyna się coś dziać i wtedy... przepadłam! Nie mogłam się oderwać, chcąc poznać losy bohaterów. Choć Scarlett O'Hara nie jest postacią jednoznacznie pozytywną (początkowo czułam się zgorszona jej poglądami i myślami), z czasem zaczęłam ją podziwiać i lubić. Ta powieść jest tak wielowątkowa, że możnaby dużo o niej powiedzieć. Dodatkowo książkę napisano bardzo przystępnym językiem. Nie mogę się doczekać drugiego tomu, choć wiem, że będzie to długa przeprawa. Tym lepiej, bo czuję, że będzie to fantastyczna przygoda :)

Nie jest to powieść, która wciąga od pierwszej strony. Akcja toczy się powoli, jest wiele opisów, które jeszcze bardziej ją spowalniają. Jest dużo nazwisk, dużo lokalizacji, początkowo może być trudno, żeby się w tym połapać. Mniej więcej od połowy pierwszego tomu zaczyna się coś dziać i wtedy... przepadłam! Nie mogłam się oderwać, chcąc poznać losy bohaterów. Choć Scarlett...

Miałam ogromne oczekiwania, ponieważ wiele osób uważa tę książkę za jeden z najlepszych kryminałów Christie. Podobał mi się zamysł i sposób poprowadzenia historii. Powieści Agathy bywają schematyczne, tu nastąpiła miła odmiana - krwawe zbrodnie, dużo ofiar, które nie były ze sobą związane i towarzyszący nam element zaskoczenia. Liczyłam na zakończenie, które również wyłamie się ze schematu. Niestety, autorka jakby zdała sobie sprawę, że trudno będzie to wszystko jakoś sensownie wytłumaczyć i wybrała po linii najmniejszego oporu. Zakończenia Christie potrafią zaskoczyć do tego stopnia, że później przez dobrą chwilę zbiera się szczękę z podłogi i myśli "dlaczego nie przyszło mi to do głowy?". Tu było zaskoczenie, ale powiązane z rozczarowaniem.

Miałam ogromne oczekiwania, ponieważ wiele osób uważa tę książkę za jeden z najlepszych kryminałów Christie. Podobał mi się zamysł i sposób poprowadzenia historii. Powieści Agathy bywają schematyczne, tu nastąpiła miła odmiana - krwawe zbrodnie, dużo ofiar, które nie były ze sobą związane i towarzyszący nam element zaskoczenia. Liczyłam na zakończenie, które również wyłamie...

Jeśli istnieje książka, która w pełni obiektywnie zasługuje na najwyższą możliwą ocenę, to będzie to właśnie ta pozycja. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się uśmiałam przy jakiejś powieści. Jednocześnie nie brak w niej wielu pięknych sentencji i przemyśleń, nad którymi warto się zatrzymać. Ta książka jest tak pozytywna i daje tak wiele nadziei... Każdy powinien ją przeczytać :) Byłam sceptyczna, a jednak już po przeczytaniu pierwszej strony przepadłam. A teraz jestem pewna, że sama będę ją każdemu polecać :)

Jeśli istnieje książka, która w pełni obiektywnie zasługuje na najwyższą możliwą ocenę, to będzie to właśnie ta pozycja. Nie pamiętam, kiedy ostatnio tak się uśmiałam przy jakiejś powieści. Jednocześnie nie brak w niej wielu pięknych sentencji i przemyśleń, nad którymi warto się zatrzymać. Ta książka jest tak pozytywna i daje tak wiele nadziei... Każdy powinien ją...

Dobra, ale chyba nie moja ulubiona. Czegoś zabrakło, być może przez narrację prowadzoną z perspektywy Hastingsa. Mimo wszystko to wciąż wspaniała rozrywka :)

Dobra, ale chyba nie moja ulubiona. Czegoś zabrakło, być może przez narrację prowadzoną z perspektywy Hastingsa. Mimo wszystko to wciąż wspaniała rozrywka :)

To dość dobra fantastyka, choć po opisie z tyłu książki spodziewałam się czegoś innego. Dobrze wykreowane postaci, czyta się szybko i z zainteresowaniem. W pewnym momencie można z wyprzedzeniem odkryć zamysł autorki, dla mnie początkowo było to nieporozumienie. Liczyłam na coś głębszego, poważniejszego. Tę powieść trudno ocenić, nie zdradzając fabuły. Finalnie wszystko składa się w dość interesującą całość, choć bardziej romans niż fantastykę. Autorka wykreowała oryginalny świat przedstawiony, świetny pomysł na fabułę, po czym porzuciła go w połowie książki dla "nietypowego" romansu... Dodatkowo powinno być na tę książkę jakieś ograniczenie wiekowe ze względu na niewybredne słownictwo (choć generalnie język w książce jest bogaty) i kilka scen :) Gdybym od początku wiedziała o tego typu wątku romantycznym, zapewne bym po nią nie sięgnęła.

To dość dobra fantastyka, choć po opisie z tyłu książki spodziewałam się czegoś innego. Dobrze wykreowane postaci, czyta się szybko i z zainteresowaniem. W pewnym momencie można z wyprzedzeniem odkryć zamysł autorki, dla mnie początkowo było to nieporozumienie. Liczyłam na coś głębszego, poważniejszego. Tę powieść trudno ocenić, nie zdradzając fabuły. Finalnie wszystko...

Czytanie tej książki to była długa podróż. Przepełniona smutkiem i refleksjami powieść była zbyt obciążająca emocjonalnie, by szybko się z nią uporać. Piękny język, rozbudowane opisy i sentencje, które zostaną ze mną na długo. Tak bardzo smutna, a jednocześnie piękna opowieść o życiu w czasach międzywojennych. I o śmierci. O miłości, o zemście. O niesprawiedliwości. Polecam tym, którzy lubią literaturę łamiącą serce.

Czytanie tej książki to była długa podróż. Przepełniona smutkiem i refleksjami powieść była zbyt obciążająca emocjonalnie, by szybko się z nią uporać. Piękny język, rozbudowane opisy i sentencje, które zostaną ze mną na długo. Tak bardzo smutna, a jednocześnie piękna opowieść o życiu w czasach międzywojennych. I o śmierci. O miłości, o zemście. O niesprawiedliwości. Polecam...

Mam mieszane odczucia. Z jednej strony mamy irytującą główną bohaterkę, której ewidentnie brakuje trochę rozumu - z drugiej strony jej głębokie przemyślenia na temat życia. Między tą gorszącą historią znalazłam kilka myśli, z którymi się utożsamiam, jednocześnie czuję niesmak do wszystkiego, co tam się wydarzyło. Nie żałuję, że przeczytałam tę książkę, otworzyła mi drzwi do wielu ciekawych refleksji, natomiast nie powtórzyłabym tego. Mogło być lepiej.

Mam mieszane odczucia. Z jednej strony mamy irytującą główną bohaterkę, której ewidentnie brakuje trochę rozumu - z drugiej strony jej głębokie przemyślenia na temat życia. Między tą gorszącą historią znalazłam kilka myśli, z którymi się utożsamiam, jednocześnie czuję niesmak do wszystkiego, co tam się wydarzyło. Nie żałuję, że przeczytałam tę książkę, otworzyła mi drzwi do...