Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czarujący. Przebiegły jak wąż. Śmiertelnie niebezpieczny.

Tak można opisać Charles'a Sobhraja. Jednego z najsłynniejszych oszustów i seryjnych morderców na Świecie, który działał w Azji w latach 70 ubiegłego wieku.

W książce poznajemy czystą biografię Charles'a. Od jego wczesnej młodości po dojrzałość. Patrzymy jak się zmieniał, jak się zachowywał w różnych sytuacjach. Jak przybierał postawę dostosowując się do zastanej okoliczności. Jak bardzo pragnął być ponad wszystko i być kimś w oczach ojca.

Charles w swoich działania był konsekwentny. Tak jak w życiu człowiek powinien przyjąć pewną postawę, posiadać kręgosłup moralny, kierować się określoną wartością/wartościami. Być pewnym swoich czynów- tak samo sądził Charles i tego się trzymał. Kierowaniem się w życiu by uzyskać aprobatę ojca, chodzić w garniturach, posiadać duży majątek oraz by inni wiedzieli kim on jest, by mógł się czuć jak Pan.

Podczas czytania książki porównywałam bohatera do Charles'a Mansona. Zapytacie może dlaczego. Widziałam u niego dużo podobnych rzeczy, emocji, relacji co u Mansona. Więź między Nim, a jego "współpracownikami", planowanie do przodu różnych wersji wydarzeń, uzależnianie od siebie innych osób. Manson także nikogo nie zabił własnymi rękoma, tak samo Charles Sobhraj. Każdą rzeczy, tą krwawą wypełniała inna osoba. Fakt sam dodawał innym do kieliszków różnych specyfików medycznych, ale to nie to samo co zabić własnymi rękoma.

Jestem pod dużym wrażeniem jak Charles pokonał przeciwności losu oraz to jak potrafił manipulować osoby wokół do takiego stopnia by robiły to co im powie. Dla mnie jest to ogromna, pełna emocji i pewna siebie osoba, która dąży do celu "po trupach".

Każdy w życiu chce coś osiągnąć, zostawić po sobie ślad. Żyć pełną piersią- Charles się do tego stosował. Jego metody na początku były proste i mało bolesne. Najczęściej używał mogadonu by uśpić osobę, pastylki reguletsa na przeczyszczenie by móc się później tą osobą zaopiekować i trzymać ją przy sobie na jakiś czas. Kolejnym specyfikiem jest podanie zastrzyku largactilu. Oczywiście jego metody z biegiem czasu się zaostrzyły, przykładowo: duszenie, topienie, podpalanie zwłok ludzkich, które były podrzucane w różne tereny(plaże Tajlandii).

Książka jest dobrym reportażem, która łączy wyśmienicie dobrze wykonaną pracę reporterską autorów.

Czarujący. Przebiegły jak wąż. Śmiertelnie niebezpieczny.

Tak można opisać Charles'a Sobhraja. Jednego z najsłynniejszych oszustów i seryjnych morderców na Świecie, który działał w Azji w latach 70 ubiegłego wieku.

W książce poznajemy czystą biografię Charles'a. Od jego wczesnej młodości po dojrzałość. Patrzymy jak się zmieniał, jak się zachowywał w różnych sytuacjach....

Wybitny neuropsychiatra usiłuje odkryć, co dzieje się w umysłach jego pacjentów.

Książka zawiera opowieści osób, które dotknęły niespodziewane dziwne rzeczy.
Każdy z Nas żyje każdego dnia. Każdego dnia się budzi, szykuje do pracy.
Każdego dnia stara się patrzeć w przyszłość, nie zapominając przy tym o sobie. Bardzo szybko w dążeniu do lepszego bytu możemy się zatracić. Czasami nie z własnej winy.

Obserwując swoje otoczenie sami możemy zauważyć, że historie, które opisał autor zdarzają się osobom w Naszym otoczeniu. Może i nawet nam samym? Nie wiadomo. Życie różne plecie scenariusze. Czasami dobre, a czasami złe.

Zastanawiając się nad samym Sobą czy kiedykolwiek sami nie symulowaliśmy choroby nie pójść do szkoły czy do pracy? Zapewne znajdą się osoby, które tak zrobiły. Bądź sabotowały własne zdrowie by się nie pojawić w różnych miejscach. Nasz organizm bardzo dobrze reaguje na nasze wybory, czynny dokonane względem własnego ciała.

Przytaczając jedną postać z książki Caitlin jesteś tym co jesz. Każdy to zna, ale Caitlin poznała to na swoim własnym ciele, organizmie. Nie jest łatwo gdy sami wybieramy drogę, którą chcemy podążać, a innym to nie odpowiada. Bohaterka nie odczuwała potrzeby jedzenia, zachwycania się nad nim. Komentowała to tylko tym, że to zwykła funkcja biologiczna. Jej dietą było chrupkie pieczywo z sałatą, czarna herbata i okazjonalne jabłko. Pomyślicie teraz jak można funkcjonować przy tak małej kaloryczności każdego dnia? No właśnie nie można. Organizm otrzymuje za mało składników odżywczych by normalnie funkcjonować.

Caitlin także nie uważała się za osobę szczęśliwą. Dlaczego? Podejrzewano atopowe zaburzenie odżywiania, ale może także dołączyła się do tego depresja?
Ubierała się w ciemne ubrania, bez wyrazu, bez siebie. Tak było Jej najwygodniej. Brak radość z życia, do którego się przyznała. Życie przepływało jej przez palce, a nawet go nie rejestrowała. Jest osobą, która studiowała. Studiowała drugą wojnę światową. To był jej "konik". Świetnie, że miała własną pasję, zamiłowanie do konkretnego tematu. Pisała książkę na temat powiązań instytucji europejskich tj. Kościoła katolickiego i Czerwonego krzyża na powstanie faszyzmu. Jak dla mnie bardzo dobry temat. Warty uwagi.

Caitlin jest bardzo inteligentną osobą oraz jest wyczulona na niesprawiedliwość oraz hipokryzję. Skupiła się bardziej na tym co było w przeszłości. Na tym co ją interesowało. Podróżowała na Bałkany by się dowiedzieć co nieco o tych powiązaniach do doktoratu i książki.

Jak dla mnie każda wyjątkowa osoba jest niepowtarzalna. Pod każdym względem. Czy to ubioru, spojrzenia, wypowiadania się. Nie zawsze potrafimy docenić takie osoby, które Nas otaczają. Próbujemy ich szufladkować, leczyć, bo wydaje się Nam, że coś jest z nimi nie w porządku. Mają jakieś zaburzenia, bo różnią się pod kilkoma rzeczami od innych. To jest właśnie to. Ta odmienność. Odmienność, która odstrasza innych. Nieznane dla nich są spostrzegania pod taki kątem życia. Dla nich jest one bardziej skomplikowane. Bardziej zagmatwane, bardziej interesujące. Warte głębszego odkrycia. Dzięki takim osobom zauważamy, że świat nie jest taki jak się nam wydaje. Jest bardziej złożony. Że My jesteśmy ważną częścią Świata i powinniśmy czasem bardziej się zastanowić nad tym co robimy z własnym życiem.

Autor książki przekazuje nam to, że nie powinniśmy zapominać o tym, że nasze spostrzeganie świata, byt oraz to co sami bierzemy oraz oddajemy na zewnątrz pozostanie z nami i po nas. Pamiętajmy, że nasz mózg, neurony, podświadomość i wszystkie inne rzeczy są ze sobą ściśle powiązane. Gdy jedno zawodzi, drugie także przestanie prawidło pracować. Dbajmy o własne dobre samopoczucie, o poczucie bezpieczeństwa, realizacji swojego życia. Wspierajmy się wspólnie. Pamiętajmy o sobie oraz o tym, że każdy z Nas jest wyjątkowy. Niezastąpiony. Unikalny. Jedyny.

Wybitny neuropsychiatra usiłuje odkryć, co dzieje się w umysłach jego pacjentów.

Książka zawiera opowieści osób, które dotknęły niespodziewane dziwne rzeczy.
Każdy z Nas żyje każdego dnia. Każdego dnia się budzi, szykuje do pracy.
Każdego dnia stara się patrzeć w przyszłość, nie zapominając przy tym o sobie. Bardzo szybko w dążeniu do lepszego bytu możemy się zatracić....

Ted Bundy to pierwszy amerykański seryjny morderca - celebryta i jedna z najbardziej przerażających zagadek w dziejach kryminalistyki.

Był przystojnym, elokwentnym studentem prawa o chłopięcym uroku. Miał szanse na błyskotliwą karierę polityczną. Był jednak też drapieżnikiem i zboczeńcem, który mordował i okaleczył przynajmniej trzydzieści młodych kobiet. Wiele z nich było studentkami, lecz dwie miały zaledwie dwanaście lat.


Był sadystycznym mordercą.

Był mistrzem manipulacji.


Osoby, które interesują się tematyką zbrodni oraz wszystkim, co jest powiązane ze zbrodniami zapewne kojarzy nazwisko Bundy. Któż by nie kojarzył najsłynniejszego seryjnego mordercy? Jak to jest być seryjnym mordercą? Czy to uwarunkowanie genetyczne, nabyte czy zależne od okazji?

Obie książki ukazują jak istota ludzka może manipulować, być osobą infantylną, a jednakże być uznawaną za szarmancką, obytą w towarzystwie oraz inteligentną osobą.

Czytając obie książki wchodzimy w świat Teda "króliczka", który miał swoje własne podejście do świata i do ludzi. Nigdy nie był towarzyski, bardziej się izolował od rówieśników.
Klasycznie biorąc był impulsywny, skłonny do przemocy, niezdolny do odczuwania winy i wyrzutów sumienia. Dużo osób mówiło, że jest geniuszem, ale wcale tak nie było. Jego IQ 124 udowodniło, że w college'u był bardzo dobrym studentem, ale na studiach prawniczych już tak dobrze mu nie poszło. Uważano, że jego niedojrzałość emocjonalna i siła kompartmentalizacji* pozwoliła pogodzić myśl o dokonanych morderstwach z wypieraniem się ich. Mordował zwykle przy użyciu tępego narzędzia, czasami przez uduszenie. Kilka ciał kobiet zostało zdekapitowanych(oddzielenie głowy od reszty ciała). Wykorzystywał także seksualnie swoje ofiary, przed morderstwem oraz po dokonaniu, dopuszczając się nekrofilii.

Z wyglądu zewnętrznego był przystojnym mężczyzną. Kobiety momentalnie same "ciągły" do Teda. Kto by tego nie chciał? Tedowi bardzo imponowało to, że kobiety postrzegały go jako atrakcyjnego mężczyznę. Udało mu się stworzyć "normalny" związek partnerski z Carole Ann Boone, która właśnie nazywała go "króliczkiem".

Czytanie obu książek nie było łatwe. Czytanie o tym, jak policja w tamtym okresie była bezradna. Czytając o tym, jak ofiarny nieświadome zagrożenia same wchodziły do garbusa napastnika. Jaka wtedy była mentalność ludzi? Jaka wtedy była procedura łapania przestępców?

Dochodzę do wniosku, że gdyby stany, w których Tedy siał zamieszanie i mordował, były bardziej ze sobą zgrane (rozumiejąc przez to wymianę informacji) mogliby oni szybciej go złapać. Tedowi udało się dwa razu uciec i przez dłuższy czas przebywać na wolności, jednakże później i tak zostaje złapany i postawiony przed Sąd.

Ted zostaje skazany za zabójstwo Kim Leach, a jego wyrokiem było stracenie na krześle elektrycznym.

Książka "Ted Bundy. Rozmowy z mordercą" są przepisanymi rozmowami Stephena i Hugha z Tedem. Czytając widzimy dokładnie jaki był tok myślenia, tok wypowiadania się, manipulacji słuchaczami. Jego "przyznawanie się" nie jest jego przyznawaniem się. Ted opowiada o osobie jako w trzeciej osobie. Składa hipotetyczne założenia jaki mógłby być oprawca. Co go mogło kierować. Jak sam może się przyczynić do schwytania zbrodniarza.

To nie są książki dla osoby, która by chciała spędzić z nimi jeden wieczór. Z nimi trzeba na spokojnie. Czytać w ulubionym miejscu, z kieliszkiem wina. Tak, tak to jest to. Dokładnie przeanalizować to, co zostało zapisane na kartkach spowiedzi Króliczka.
Pozwoliło mi to samej spojrzeć inaczej na osoby, które są wokół mnie. Czy sama jest w stanie zgadnąć kto może patrząc prosto mi w oczy kłamać?


"Ludzie myślą, że przestępcy to garbate, zezowate potwory, prześlizgujące się gdzieś w mroku i pozostawiające za sobą śluzowate ślady. A jednak są oni istotami ludzkimi".


Dokładnie dwa miesiące po czterdziestych drugich urodzinach Teda zostaje wykonany wyrok - stracenie na krześle elektrycznym 24 stycznia 1989.










*Kompartmentalizacja to zaburzenie osobowości polegające na rozdzieleniu części jaźni, które zachowują się, jakby posiadały odrębne i różne systemy wartości.

Ted Bundy to pierwszy amerykański seryjny morderca - celebryta i jedna z najbardziej przerażających zagadek w dziejach kryminalistyki.

Był przystojnym, elokwentnym studentem prawa o chłopięcym uroku. Miał szanse na błyskotliwą karierę polityczną. Był jednak też drapieżnikiem i zboczeńcem, który mordował i okaleczył przynajmniej trzydzieści młodych kobiet. Wiele z nich było...