Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pamiętam, że gdy czytałem powieść pierwszy raz, w "zaczytanej" wersji jeszcze z drugiego obiegu - wydała mi się dziełem na miarę "Roku 1984" czy "Ciemności w południe".. Po latach - widzę tam tylko plumkanie rozmemłanego polskiego inteligenta z czasów PRL-u. Trochę wywrotowiec, trochę tchórz, chciałby - ale boi się; jest przeciwko, ale władza wie, że jest za.. Smutny jest ten obraz; nie wiem, czy zamiarem Konwickiego było napisanie paszkwilu na te wszystkie okołopeerelowskie stowarzyszenia, związki, układy.. Jeżeli tak - to perfekcyjnie mu to wyszło. Ale jeszcze raz powtórzę: smutny mi wydaje się ten obraz, choć wcześniej był zakazany i taki smakowity.

Pamiętam, że gdy czytałem powieść pierwszy raz, w "zaczytanej" wersji jeszcze z drugiego obiegu - wydała mi się dziełem na miarę "Roku 1984" czy "Ciemności w południe".. Po latach - widzę tam tylko plumkanie rozmemłanego polskiego inteligenta z czasów PRL-u. Trochę wywrotowiec, trochę tchórz, chciałby - ale boi się; jest przeciwko, ale władza wie, że jest za.. Smutny jest...

Gwiazdki jedynie za przytoczone, autentyczne dokumenty. Wciąż nie wiem, czemu ma służyć - a pewnie czemuś służy - ta rozbieżność pomiędzy infantylnym narratorskim szczebiotaniem, a powagą i grozą bijącą z urzędowych pism.

Gwiazdki jedynie za przytoczone, autentyczne dokumenty. Wciąż nie wiem, czemu ma służyć - a pewnie czemuś służy - ta rozbieżność pomiędzy infantylnym narratorskim szczebiotaniem, a powagą i grozą bijącą z urzędowych pism.

Może rozwiązanie nie jest zbyt zaskakujące, ale jest napięcie; książka sprawnie napisana, dodatkowy plus za potrójną w sumie narrację.

Może rozwiązanie nie jest zbyt zaskakujące, ale jest napięcie; książka sprawnie napisana, dodatkowy plus za potrójną w sumie narrację.