Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szybko i lekko. Strasznie sztampowi główni bahetrzy. Ona strasznie irytująca, on strasznie cudowny i zakochany po uszy. Nic nowego, ale też nic męczącego.

Szybko i lekko. Strasznie sztampowi główni bahetrzy. Ona strasznie irytująca, on strasznie cudowny i zakochany po uszy. Nic nowego, ale też nic męczącego.

Nie przekonała mnie do siebie. Książka strasznie mnie męczyła, czytałam i czytałam i czytałam, ale nie mogłam złapać z nią wspólnego języka. Historia niby świetna, super pomysł, poruszone ważne tematy ale...... Całość ratuje jakieś 100 ostatnich stron. Raczej nie sięgnę po inne tytuły tej pisarki

Nie przekonała mnie do siebie. Książka strasznie mnie męczyła, czytałam i czytałam i czytałam, ale nie mogłam złapać z nią wspólnego języka. Historia niby świetna, super pomysł, poruszone ważne tematy ale...... Całość ratuje jakieś 100 ostatnich stron. Raczej nie sięgnę po inne tytuły tej pisarki

Jak to u Sansry Brown czyta się szybko lekko i przyjemnie. Czytało raczej dla kobiet.

Jak to u Sansry Brown czyta się szybko lekko i przyjemnie. Czytało raczej dla kobiet.

Bardzo fajnie napisana. Czyta się szybko i przyjemnie. Wciągnęła mnie i nie pozwoliła się nudzić. Czego chcieć więcej?

Bardzo fajnie napisana. Czyta się szybko i przyjemnie. Wciągnęła mnie i nie pozwoliła się nudzić. Czego chcieć więcej?

Jak dla mnie dobre czytadło na wakacje.

Jak dla mnie dobre czytadło na wakacje.

Zupełnie nie jest to mój typ książek, jednak od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś innego. A, że książka leżała w domowej biblioteczce to przyszedł czas i na nią. Przeczytała, nie zachwyciłam się....

Zupełnie nie jest to mój typ książek, jednak od czasu do czasu lubię sięgnąć po coś innego. A, że książka leżała w domowej biblioteczce to przyszedł czas i na nią. Przeczytała, nie zachwyciłam się....

Jak to z książkami Cobena czyta się szybko i przyjemnie. Może i autor ma lepsze powieści w swoim dorobku jednak ta i tak jest warta przeczytania.

Jak to z książkami Cobena czyta się szybko i przyjemnie. Może i autor ma lepsze powieści w swoim dorobku jednak ta i tak jest warta przeczytania.

Na początku nie mogłam się przyzwyczaić to formy jaką została napisana ta książka. Jak już się przyzwyczaiłam , że dostajemy tylko strzępki ważnych informacji, nie mogłam się oderwać. Daje do myślenia. Postawia ważne pytania, zmusza do refleksji. Jestem na tak.

Na początku nie mogłam się przyzwyczaić to formy jaką została napisana ta książka. Jak już się przyzwyczaiłam , że dostajemy tylko strzępki ważnych informacji, nie mogłam się oderwać. Daje do myślenia. Postawia ważne pytania, zmusza do refleksji. Jestem na tak.

Trochę się zawiodłam. Tak długo czekałam na kolejną część i chyba miałam zbyt wygórowane oczekiwania. Zauroczona poprzednimi częściami czekałam na taką samą dawkę emocji, a tu...niestety często i gęsto wiało nudą!

Trochę się zawiodłam. Tak długo czekałam na kolejną część i chyba miałam zbyt wygórowane oczekiwania. Zauroczona poprzednimi częściami czekałam na taką samą dawkę emocji, a tu...niestety często i gęsto wiało nudą!

Sama końcówka trochę mnie irytowała. To całe "chcę ale nie mogę"...ale poza tym? Czyta się szybko i lekko. Czyli jest przyjemnie, a właśnie to lubię w książkach najbardziej.

Sama końcówka trochę mnie irytowała. To całe "chcę ale nie mogę"...ale poza tym? Czyta się szybko i lekko. Czyli jest przyjemnie, a właśnie to lubię w książkach najbardziej.

Uwielbiam takie książki ! Śmiech, złość, płacz. Emocje! Chcę więcej.

Uwielbiam takie książki ! Śmiech, złość, płacz. Emocje! Chcę więcej.

Zdecydowanie najlepsza część z całej serii.

Zdecydowanie najlepsza część z całej serii.

Jest to jedna z nielicznych książek, których nie mogę się pozbyć z głowy. Zostawia ślad i robi coś jeszcze....zmusza nas do konfrontacji z samym sobą. Czy aby ma pewno jestem taki super i idealny jak myślę? Jaki wpływ na innych, ma moje życie? Czy przypadkiem nie wbijam komuś gwoździa do trumny? Zapewne nigdy się nie dowiemy, ale ta "trzynastka" miała "szczęście" się dowiedzieć. Dobry pomysł na poruszenie trudnego tematu, jakim jest samobójstwo. Ciężko się o tym czyta, nie sposób z tym żyć. Niezwykłe jak ważny jestem
dialog, jak ważne jest danie sobie i innym szansy. Jak ważne jest słowo "proszę pomóż"

Jest to jedna z nielicznych książek, których nie mogę się pozbyć z głowy. Zostawia ślad i robi coś jeszcze....zmusza nas do konfrontacji z samym sobą. Czy aby ma pewno jestem taki super i idealny jak myślę? Jaki wpływ na innych, ma moje życie? Czy przypadkiem nie wbijam komuś gwoździa do trumny? Zapewne nigdy się nie dowiemy, ale ta "trzynastka" miała "szczęście" się...

Tak zwany "wakacyjny odmóżdżacz" Wszyscy piękni, bogaci, wyjątkowi. Tragedia goni tragedię.
Przeczytane, zapomniane.

Tak zwany "wakacyjny odmóżdżacz" Wszyscy piękni, bogaci, wyjątkowi. Tragedia goni tragedię.
Przeczytane, zapomniane.

Być może to nie mój typ literatury. I chyba szukałam czegoś trochę innego.

Być może to nie mój typ literatury. I chyba szukałam czegoś trochę innego.

Cóż jestem zawiedziona. Po pierwszym tomie, gdzie akcja wreszcie zaczęła nabierać tempa, druga część okazała się tak ciężka jak pierwsza. A szkoda, bo zapowiadało się ciekawie.

Cóż jestem zawiedziona. Po pierwszym tomie, gdzie akcja wreszcie zaczęła nabierać tempa, druga część okazała się tak ciężka jak pierwsza. A szkoda, bo zapowiadało się ciekawie.

Po przeczytaniu wszystkich opinii byłam pewna, że książka będzie ideałem. Gruba tak jak lubię, ciekawa okładka, świat magii, czyli wszystko jest możliwe i nic nie dziwi. A jednak zawiodłam się. Fakt, przeczytałam całość, ale nie mogę powiedzieć , żeby świat Złodziejskiej Magii mnie urzekł i porwał.Kilka razy zmuszałam się, aby czytać dalej, przecież opinie są dobre !Jednak nie doczekałam się swojego wielkiego ŁAŁ. Z ciekawości zabrałam się również za drugą część, jednak ostatecznie skapitulowałam.

Po przeczytaniu wszystkich opinii byłam pewna, że książka będzie ideałem. Gruba tak jak lubię, ciekawa okładka, świat magii, czyli wszystko jest możliwe i nic nie dziwi. A jednak zawiodłam się. Fakt, przeczytałam całość, ale nie mogę powiedzieć , żeby świat Złodziejskiej Magii mnie urzekł i porwał.Kilka razy zmuszałam się, aby czytać dalej, przecież opinie są dobre !Jednak...

Całą serię połknęłam jednym tchem. Musiało minąć kilka dni, abym wreszcie przestała o niej myśleć. Niby historia prosta i banalna. Młodzi ludzie zakochują się w sobie , każde z nich ma tajemnice, każde boi się za bardzo odsłonić. Są razem, rozchodzą się by znowu być razem. A jednak, książki zapadają w pamięć. Robią w głowie straszny bałagan i zamieszanie po którym ciężko wrócić do realnego świata. I tak przez wszystkie 3 części śmiałam się i płakałam na przemian. Warto poświęcić parę dni na bycie częścią ich świata ( czasami może, aż nazbyt nierealnego) i ich życia. Warto też się zastanowić czy urażona duma jest aż tak silnym uczuciem , aby zrezygnować ze szczęścia. Być może w ostateczności zabraknie nam na nie czasu...

Całą serię połknęłam jednym tchem. Musiało minąć kilka dni, abym wreszcie przestała o niej myśleć. Niby historia prosta i banalna. Młodzi ludzie zakochują się w sobie , każde z nich ma tajemnice, każde boi się za bardzo odsłonić. Są razem, rozchodzą się by znowu być razem. A jednak, książki zapadają w pamięć. Robią w głowie straszny bałagan i zamieszanie po którym ciężko...

Tak naprawdę niczego się nie spodziewałam sięgając po ten rodzaj literatury. Tym razem chciałam czegoś lekkiego i przyjemnego. Lekkie było, ale czy przyjemne? Na mnie książka wpłynęła refleksyjnie, można powiedzieć, że nawet wywołała smutek. Przecież każdy z nas wierzy w przeznaczenie i szczęśliwe zakończenie, w to, że miłość może pokonać wszelkie przeszkody. I niby tak było i tutaj. Ale droga jaką musieli przejść Alex i Rosie, aby wreszcie odnaleźć spokój i radość z życia, trochę mnie przeraziła. Dramatycznych scen wyciskających łzy z oczu nie było, a jednak ja często płakałam. Długo nie mogłam się pogodzić, że losy tych dwojga tak bardzo się poplątały.
Wiem jedno. Tym razem trzeba wyciągnąć wnioski. A jakie? A takie, że czasami trzeba być egoistą, czasami trzeba przestać się bać, czasami trzeba odrzucić dumę i pierwszemu wyciągnąć rękę, czasami trzeba przyznać się przed samym sobą do swoich uczuć i czasami wystarczy powiedzieć Kocham Cię.

Tak naprawdę niczego się nie spodziewałam sięgając po ten rodzaj literatury. Tym razem chciałam czegoś lekkiego i przyjemnego. Lekkie było, ale czy przyjemne? Na mnie książka wpłynęła refleksyjnie, można powiedzieć, że nawet wywołała smutek. Przecież każdy z nas wierzy w przeznaczenie i szczęśliwe zakończenie, w to, że miłość może pokonać wszelkie przeszkody. I niby tak...

Niby pomysł był, intryga, miłość, walka o siebie też, ale.... no właśnie czegoś zabrakło. Po kolejną cześć sięgać nie będę. Przeczytać, zapomnieć!

Niby pomysł był, intryga, miłość, walka o siebie też, ale.... no właśnie czegoś zabrakło. Po kolejną cześć sięgać nie będę. Przeczytać, zapomnieć!