Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam Branda już od drugiej części, ale wciąż nie wiem, co powinnam sądzić o Norze.
Sama historia mnie urzekła, ale niestety czegoś mi w niej brakowało. Mimo wszystko polecam. :)

Uwielbiam Branda już od drugiej części, ale wciąż nie wiem, co powinnam sądzić o Norze.
Sama historia mnie urzekła, ale niestety czegoś mi w niej brakowało. Mimo wszystko polecam. :)

Cieszę się, że trafiłam na tę książkę. Pochłonęłam ją w zaledwie kilka godzin, a przy okazji wylałam także trochę łez.
Harper to kolejny z męskich bohaterów, których uwielbiam całą sobą. A Breeze.. cóż, ona również jest wspaniała. Tak samo jak Mia, tak młoda dziewczyna, która nie zasłużyła na swój los.
Na każdego z nas czeka śmierć i nikt nie jest w stanie przed nią uciec. Nie można się jednak jej obawiać. Trzeba korzystać z życia, cieszyć się, spełniać marzenia, a przede wszystkim kochać.
Chyba nie muszę dodawać, że jak najbardziej polecam. :)

"Breeze była moim wszystkim. Moją przeszłością, teraźniejszością, przyszłością i moim zawsze."

Cieszę się, że trafiłam na tę książkę. Pochłonęłam ją w zaledwie kilka godzin, a przy okazji wylałam także trochę łez.
Harper to kolejny z męskich bohaterów, których uwielbiam całą sobą. A Breeze.. cóż, ona również jest wspaniała. Tak samo jak Mia, tak młoda dziewczyna, która nie zasłużyła na swój los.
Na każdego z nas czeka śmierć i nikt nie jest w stanie przed nią...

Od początku wiedziałam, że to będzie książka, która wywoła we mnie wiele emocji. Możliwe, że właśnie z tego powodu tak długo ją odkładałam - z drugiej strony równie możliwe jest to, że bałam się, iż mnie zawiedzie. W tym momencie jestem na siebie zła, bo pokochałam tę książkę całym sercem.
Kacey, Livie, Storm, Trent, Mia... i reszta, to mieszanka wybuchowa tworząca gamę naprawdę wspaniałych bohaterów. Choć w połowie książki (a może i trochę wcześniej) domyśliłam się, tego czego bohaterka dowiedziała się pod koniec oraz byłam na to w pełni przygotowana, to i tak długo po przeczytaniu nie mogłam przestać ryczeć. Skończyłam ją czytać o 3 w nocy i jeszcze długo po tym nie potrafiłam zasnąć.
Kacey jest złamana, a jedyną osobą, która może ją poskładać jest Trent. I robi to. Robi to dla nich obojga.
"Dziesięć płytkich oddechów" pokazuje, że przebaczenie wbrew pozorom nie jest czymś złym, a wręcz przeciwnie. Dopóki nie przebaczysz, nie możesz ruszyć dalej, bo przebaczenie ma moc uzdrawiania.

"Poskładam cię w całość, sprawię, że znów będziesz kompletna, Kacey. Przyrzekam, że to zrobię"

"Przyjmuję go. Czuję go. Kocham go."

Od początku wiedziałam, że to będzie książka, która wywoła we mnie wiele emocji. Możliwe, że właśnie z tego powodu tak długo ją odkładałam - z drugiej strony równie możliwe jest to, że bałam się, iż mnie zawiedzie. W tym momencie jestem na siebie zła, bo pokochałam tę książkę całym sercem.
Kacey, Livie, Storm, Trent, Mia... i reszta, to mieszanka wybuchowa tworząca gamę...