Najnowsze artykuły
-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński28
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Biblioteczka
Filtry
Książki w biblioteczce
[527]
Generuj link
Zmień widok
Sortuj:
Wybrane półki [1]:
Średnia ocen:
8,3 / 10
27 ocen
Na półkach:
Czytelnicy: 238
Opinie: 5
Przeczytał:
2024-03-20
2024-03-20
Średnia ocen:
6,6 / 10
1341 ocen
Ocenił na:
4 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 5132
Opinie: 110
Przeczytał:
2024-02-20
2024-02-20
Średnia ocen:
8,1 / 10
4807 ocen
Ocenił na:
9 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 11824
Opinie: 469
Przeczytał:
2023-12-12
2023-12-12
Średnia ocen:
7,3 / 10
1957 ocen
Ocenił na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 4711
Opinie: 219
Przeczytał:
2023-11-23
2023-11-23
Średnia ocen:
7,3 / 10
126 ocen
Ocenił na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 365
Opinie: 22
Przeczytał:
2023-09-10
2023-09-10
Średnia ocen:
7,8 / 10
1046 ocen
Ocenił na:
7 / 10
Na półkach:
Zobacz opinię (7 plusów)
Czytelnicy: 2352
Opinie: 85
Zobacz opinię (7 plusów)
Popieram
7
Przeczytał:
2023-09-10
2023-09-10
Średnia ocen:
7,1 / 10
17597 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 34304
Opinie: 1261
Przeczytał:
2023-06-20
2023-06-20
Średnia ocen:
8,1 / 10
2378 ocen
Ocenił na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 5129
Opinie: 340
Przeczytał:
2023-06-20
2023-06-20
Średnia ocen:
8,0 / 10
9153 ocen
Ocenił na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 17154
Opinie: 1111
Przeczytał:
2023-06-20
2023-06-20
Średnia ocen:
7,2 / 10
842 ocen
Ocenił na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2052
Opinie: 138
Średnia ocen:
6,3 / 10
125 ocen
Na półkach:
Czytelnicy: 445
Opinie: 21
Przeczytał:
2022-12-30
2022-12-30
Średnia ocen:
7,2 / 10
918 ocen
Ocenił na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 2686
Opinie: 134
Przeczytał:
2022-12-25
2022-12-25
Średnia ocen:
7,1 / 10
3725 ocen
Ocenił na:
5 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6300
Opinie: 488
Przeczytał:
2022-12-15
2022-12-15
Średnia ocen:
8,0 / 10
3914 ocen
Ocenił na:
8 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6389
Opinie: 375
Przeczytał:
2022-11-25
2022-11-25
Średnia ocen:
7,7 / 10
6849 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 12114
Opinie: 907
Przeczytał:
2022-11-25
2022-11-25
Cykl:
Ginekolodzy (tom 1)
Średnia ocen:
6,6 / 10
2373 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 3922
Opinie: 307
Przeczytał:
2022-10-25
2022-10-25
Średnia ocen:
7,4 / 10
330 ocen
Ocenił na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 940
Opinie: 34
Przeczytał:
2022-10-01
2022-10-01
Średnia ocen:
8,4 / 10
448 ocen
Ocenił na:
7 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 740
Opinie: 53
Przeczytał:
2022-10-01
2022-10-01
Średnia ocen:
6,6 / 10
3383 ocen
Ocenił na:
6 / 10
Na półkach:
Czytelnicy: 6634
Opinie: 441
Mam problem z tą pozycją, a nawet dwa. Jeden jest natury społecznej, bo nazwisko to znane i powszechnie lubiane, i trochę wstyd nie należeć do tego grona, kiwającego głową na znak aprobaty dla wspaniałości kunsztu pisarskiego Remarque’go. Drugi zaś, bardziej pasujący do klimatu powieści, natury finansowej, bo książek tego autora na swojej półce mam jeszcze dwa egzemplarze, a i za ten niemało wydałam w dobie – może nie tak wielkiej jak na kartach powieści, ale jednak odczuwalnej dla kieszeni – inflacji. Dobrze więc byłoby ten wydatek zrekompensować sobie myślą, że warto było.
I z jednej strony tak – zdecydowanie warto było i cieszę się z poznania zawartości ,,Czarnego obelisku’’, z drugiej jednak odczuwam pewne rozczarowanie, bo choć i sympatycznego humoru było tu sporo, i pióro Remarque’a zdecydowanie wysoką jakość prezentuje, a całość czyta się bardzo dobrze, to jakoś trochę… pusto w tej treści. Lub przynajmniej puściej niż się spodziewałam.
Śledzimy bowiem młodość dwudziestopięcioletniego mężczyzny, która niefortunnie wypadła na czasy absurdalnie dużej inflacji zaraz po tym, jak została zmaltretowana na froncie I wojny światowej, a za chwilę miała ją czekać dobitka w postaci II wojny, szykującej się już za horyzontem. W tym stanie zawieszenia, w którym nic nie wydaje się stałe, a za dewaluujące się pieniądze bardziej opłacalne jest regularne kupowanie alkoholu niż mieszkania, nasz bohater stara się odnaleźć jakiś sens życia, pytając o niego wszystkich napotkanych przez siebie ludzi. Jednak te egzystencjalne rozterki wydają się być raczej naiwne i infantylne, i ostatecznie do niczego konkretnego nie prowadzą oprócz długich i niejasnych poematów wypowiadanych przez naszego dzikiego filozofa po butelce żytniówki, co być może było zabiegiem celowym ze strony autora, jako że w odpowiedzi od swoich rozmówców Ludwik także uzyskuje głównie kpiny i szydercze uśmieszki.
Tak więc o sensie życia, cierpienia i celu ludzkości na tym padole łez za wiele czytelnik się nie dowie, pomimo że dialogi momentami sprawiają wrażenie jakby żywcem wzięte z Manna, w okrojonej formie. Pytanie jednak, czy czytelnik miał się czegokolwiek na temat egzystencji ludzkiej dowiadywać, poza faktem, że z książek niczego się o niej nie dowie, a może i generalnie nigdy się niczego o niej nie dowie, i sztuczka polega na zaakceptowaniu tego faktu?
Ostatecznie wszystkie te rozważania wydają się dość autentyczne w swej irytującej naiwności, a za wszystkim leży całkiem proste (ale nie mniej ważne!) pragnienie bliskości i strach przed przemijaniem, które chyba najczęściej kryją się głęboko za wszelkimi ideami ,,słusznych dróg życiowych’’.
Choć więc przedstawiany jest nam określony skrawek historii – i przedstawienie to jest godne uwagi – dylematy tu przedstawione mają charakter dość uniwersalny.
Któż bowiem w przedziale wiekowym 20 a 30 lat nie męczył siebie (oraz innych zapewne) pytaniami jak żyć, po co żyć i gdzie szukać swojej drogi, a odpowiedzi nie szukał w książkach, w używkach, w ascezie, w drugim człowieku, w ideach, w cynizmie lub w wierze (niepotrzebne skreślić w zależności od osobowości), wydając się sobie przy tym bardzo mądrym i światłym, a ostatecznie wywołując raczej spojrzenia pełne politowania u osobników, które ten przykry okres mają już za sobą?
Zmierzając jednak do końca tej recenzji, ,,Czarny obelisk’’ przeczytać warto pod warunkiem, że nie będzie się nastawiać na wysoce ambitną literaturę obfitującą w przemyślenia wywiercające dziurę w głowie dniami i nocami, a raczej wysoko jakościową rozrywkę, dającą jakiś wgląd w życie i perspektywę (w gruncie rzeczy chyba nie tak odmienną od naszej pod wieloma względami) ludzi, żyjących w dwudziestoleciu międzywojennym na terenach Niemiec, co też przecież warte jest znajomości.
Jednak nadal moim zarzutem będzie, że książka ta mogłaby być o połowę krótsza. Druga jej połowa właściwie nie różni się niczym szczególnym od pierwszej połowy, a całość treści jest trochę zbyt bardzo wypełniona zapychaczami, choć pewnie dla zwolenników zatracania się w powieści będzie to gratka.
Ocenę swoją jednak podwyższę za autentyczność uczuć.
Mam problem z tą pozycją, a nawet dwa. Jeden jest natury społecznej, bo nazwisko to znane i powszechnie lubiane, i trochę wstyd nie należeć do tego grona, kiwającego głową na znak aprobaty dla wspaniałości kunsztu pisarskiego Remarque’go. Drugi zaś, bardziej pasujący do klimatu powieści, natury finansowej, bo książek tego autora na swojej półce mam jeszcze dwa egzemplarze,...
więcej Pokaż mimo to