Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka ma bardzo ładną okładkę i całkiem zachęcający opis. Niestety, na tym się kończą jej zalety. Sztampowość fabuły nie jest jej największą wadą - umówmy się, trudno napisać coś odkrywczego w temacie "zakazana miłość" i to jeszcze w literaturze młodzieżowej. Historia mnie nie porwała, ale tym, co ostatecznie przesądziło o tak niskiej ocenie książki, są bohaterowie, a raczej główna bohaterka. Autor chciał chyba wykreować ją na osobę silną, niezależną i bardzo dojrzałą na swój wiek, ale udawało mu się gdzieś do dziesiątej strony książki.
Później "Zoe nie była w stanie się powstrzymać: zrobiła zdjęcie - wrzuci je później na instagrama". Bardzo bym chciała wierzyć, że to silna reakcja na traumatyczne wydarzenia (jak wiadomo w szoku, ludzie robią różne rzeczy), ale fakt, że bohaterka nie dość, że nie mogła się powstrzymać od zrobienia zdjęcia obcemu facetowi, w chwili, gdy ten przymierza się do morderstwa (i chwilę po tym, jak sama nie zginęła), to jeszcze to zdjęcie zrobiła... Mało tego - to zdjęcie opublikowała. Zdjęcie, na którym widać nie tylko morderczego Trulowera, ale i poszukiwanego mordercę. Zdjęcie, którym ewidentnie może zainteresować się policja. No i się zainteresowała, czym bohaterka jest niezmiernie zdziwiona, i oburzona. Bardzo bym chciała wierzyć, że to wina szoku, ale niestety, wydaje mi się, że to jednak głupota.
Druga sprawa - na genialne pomysły rodem z taniego horroru bohaterki literatury młodzieżowej wpadają częściej niż często. Zoe nie jest wyjątkiem -przecież schodząc samemu do jaskini trzeba się koniecznie pozbyć krótkofalówki. Jeszcze człowieka będą pytać, czy wszystko w porządku i przeszkadzać w kontemplowaniu samotności! Przyznaje, że w tym momencie miałam wielką ochotę wyrzucić książkę oknem.
Główny bohater na tym tle wypada lepiej, ale jednak nie na tyle, żebym uważała go za postać interesującą. W dodatku głupota bohaterki wydaje się zaraźliwa i Iks zaczyna również wykazywać pewne niepokojące objawy. Iks miał potencjał i to moim zdaniem spory potencjał, jednak autor wcisnął go na siłę w ramy typowego Trulowera z młodzieżowej literatury. Miłość instant, brak jakichś głębszych przemyśleń, no i oczywiście najważniejsze - wyjątkowość. Bez wyjątkowości nie ma Trulowera. Tajemnica jego pochodzenia, to obok tożsamości prawdziwego władcy Niziny, najciekawszy wątek w książce. Co jednak nie zmienia faktu, że Iks byłby dla mnie o wiele ciekawszym bohaterem, gdyby był jednak "zwyczajnym" łowcą. Tym, co mnie raziło w Iksie, była również jednowymiarowość tej postaci. Iks niby zastanawia się, nad tym, co robi na rozkaz władców Niziny, jednak jego przemyślenia są dosyć płytkie, jak na człowieka, wychowanego w miejscu takim jak Nizina. Człowieka, który w dodatku sam jest niewinny.
Niewinność Iksa, to kolejny element fabuły, który trochę mnie zirytował. Oczywiście kolejna skrajność, czyli "łobuz kocha najbardziej" też nie jest tym, co chciałabym czytać, ale jednak Iks, mający na sumieniu jakieś "własne" grzechy, byłby postacią o wiele ciekawszą.
Najciekawsza w książce jest sama Nizina, rządzące nią prawa, oraz jej mieszkańcy. Zaciekawiła mnie zwłaszcza Wyrywaczka - postać bardziej skomplikowana i niejednoznaczna. O niej mogłabym jeszcze poczytać!
Żeby nie przedłużać - Peter Jacskon i ja czytaliśmy chyba dwie różne książki.

Książka ma bardzo ładną okładkę i całkiem zachęcający opis. Niestety, na tym się kończą jej zalety. Sztampowość fabuły nie jest jej największą wadą - umówmy się, trudno napisać coś odkrywczego w temacie "zakazana miłość" i to jeszcze w literaturze młodzieżowej. Historia mnie nie porwała, ale tym, co ostatecznie przesądziło o tak niskiej ocenie książki, są bohaterowie, a...

To może nie jest książka wybitna, ale to zdecydowanie jedna z tych książek, które zapadają w pamięć.

To może nie jest książka wybitna, ale to zdecydowanie jedna z tych książek, które zapadają w pamięć.