Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy tylko przeczytałam, że pan Gutowski jest w obsadzie ludzi pracujących nad książką wiedziałam, iż musi się znaleźć wzmianka o Kubicy. No i nie myliłam się. Irytujące jest, że z uporem maniaka wciskają Polaka z każdej możliwej pracy - przecież Polak nie jest pępkiem świata, a tutaj jakby na siłę próbuje się CHOĆ RAZ wstawić jego nazwisko.
Znakomita pozycja ukazująca sportowca od 'ludzkiej i normalnej' strony. Aż dziwota, że nie planował przyszłości ze sportami motorowymi jak chociażby trenowani od malutkiego kierowcy F1.

Gdy tylko przeczytałam, że pan Gutowski jest w obsadzie ludzi pracujących nad książką wiedziałam, iż musi się znaleźć wzmianka o Kubicy. No i nie myliłam się. Irytujące jest, że z uporem maniaka wciskają Polaka z każdej możliwej pracy - przecież Polak nie jest pępkiem świata, a tutaj jakby na siłę próbuje się CHOĆ RAZ wstawić jego nazwisko.
Znakomita pozycja ukazująca...

Chyba zakończę na pierwszym tomie.
Słysząc pochlebne opinie o tej lekturze, podchodziłam do niej z pozytywnym nastawieniem. "Psychologiczna" mówili, "o bólu, o samotności" mówili.
Owszem, "Lalka" opowiada o nieszczęśliwej i strasznie toksycznej miłości. Zawiera jednak również dużo wątków historycznych - głównie za sprawą Rzeckiego - których to nie mogę czytać ze spokojem, gdyż moja wiedza nie jest wystarczająco dobra, by wszystko zrozumieć, a nie chcę czytać na pół gwizdka.
W porównaniu do omawianego niedawno romantyzmu, język jest znakomicie lekki i "dobrze się czyta". Jednak mimo to, przy wielu próbach dłuższego czytania, padałam ze zmęczenia. Wokulski wciąż i wciąż działa według jednego schematu, który najzwyczajniej nuży i męczy czytelnika:
pierw czerpie wiadomość o Łęckiej,
przekonuje się, że czyn, który zamierza zrobić jest niewłaściwy, wmawia sobie, że "jedna kobieta nie może nim rządzić"
czyni to, przed czym bronił się przez kilka(naście) poprzednich stron,
tłumaczy się przed sobą, czemu to zrobił

i tak w kółko.

Oczywiście jako ambitny uczeń pragnę dokończyć tę lekturę, ale nie mam pojęcia, czy starczy mi sił

Edit: Przeczytałam. Wymęczyłam kolejne dwa tomy. Moja ocena podwyższa się względem tej wystawionej przy przeczytaniu 1/3 lektury, jednak nadal mnie nie porywa. Czytając streszczenie (niestety nie zdążyłam przeczytać na podany czas) pomyślałam sobie "to nawet niezła książka, czemu mi się nie podoba? Najwidoczniej dopiero się rozkręca...". Niestety tak nie było. Lektura nudziła w całej swojej rozciągłości, choć niby powinna mnie porywać...
Nie wiem, może wrócę do tej książki za kilka lat? Póki co mam jej dość ;)

Chyba zakończę na pierwszym tomie.
Słysząc pochlebne opinie o tej lekturze, podchodziłam do niej z pozytywnym nastawieniem. "Psychologiczna" mówili, "o bólu, o samotności" mówili.
Owszem, "Lalka" opowiada o nieszczęśliwej i strasznie toksycznej miłości. Zawiera jednak również dużo wątków historycznych - głównie za sprawą Rzeckiego - których to nie mogę czytać ze...

Czytając uprzednio Szklany klosz czy dzienniki Plath, spodziewałam się czegoś więcej.

Czytając uprzednio Szklany klosz czy dzienniki Plath, spodziewałam się czegoś więcej.