„Pożera sny i serca”

Zacznę niekonwencjonalnie, tym razem od ostrzeżenia. Czytacie poniższy tekst na własną odpowiedzialność, książkę „Pożeracz snów” autorstwa Bettiny Belitz też. Jako twórczyni rekomendacji, nie uwzględniam reklamacji za ewentualne zawalone sprawdziany i egzaminy, niewyprasowane ubrania, zakurzone szafki czy zaniedbanie znajomych. Takie są właśnie efekty zanurzenia się w tej lekturze. Nie będziecie mieć czasu na nic, zagłębiając się w toni spektakularnej historii Colina Blackubrna i Elisabeth Sturm.

To była moja pierwsza styczność z pozycją gatunku paranormal romance napisaną przez obywatelkę kraju germańskiego. Kierowałam się stereotypami i brzmieniem języka, a więc pierwsze wrażenie było nieciekawe. Jednak wraz z postępem fabuły, moje zdanie zmieniło się diametralnie.

Ellie Sturm do tej pory dostosowywała się do swoich przyjaciółek z Kolonii, kupując te same ubrania, prostując włosy, regulując brwi, malując się, umawiając się z chłopcami, chodząc do galerii handlowej… Było tego mnóstwo. Dziewczyna tak przywykła do wszystkich tych czynności, że stały się one jej drugą naturą. Lecz stara Elisabeth siedziała gdzieś tam w środku i czekała na dogodny moment. Nastał on po przeprowadzce na istną „wieś”, odludzie. Parę domów, skromna szkoła, bagna. Ogromny dom z ogrodem. Z początku Lassie-plastik buntowała się, nie chcąc ustąpić miejsca prawdziwemu Ja, ale z pomocą paru czynników została zwyciężona. Jedną z osób, które miały w tym swój udział, był Colin Blackburn. O nim główna bohaterka wiedziała tyle, że swego czasu dał się ponieść modzie piercingu, jest świetnym karateką i reszta społeczności szkolnej omija go szerokim łukiem. Wyszło też na jaw, iż ma on dwadzieścia lat, czyli jest trzy lata starszy od Ellie.. Najdziwniejszą rzeczą była ogromna niechęć ojca bohaterki do chłopaka. Od tej chwili już nic więcej nie miało być tak proste, jak przedtem.

Chyba każdy z nas czuł się kiedyś nie na miejscu, niepotrzebny i odrzucany. Elisabeth odnosi takie wrażenie przez cały czas, a jest ono potęgowane przez postawę Colina „zostańmy przyjaciółmi”. Także nowi koledzy i koleżanki nie są zbyt uprzejmi, uważając ją za snobkę z wielkiego miasta. Maike ma ukryte motywy, Benni po prostu kontynuuje swój zwyczaj wtykania nosa we wszystko, co może. Mianem kumpla dziewczyna może określić chyba tylko Tillmana, choć przyjaźń ta jest co najmniej dziwna.

Sprawy znacznie się komplikują, gdy do świata Elisabeth wdziera się zakazana wiedza. Co zrobi samotna i wrażliwa postać łaknąca ciepła i miłości? Czy rzuci się w wir niosących za sobą przeróżne konsekwencje wydarzeń, czy postanowi spasować?

Narracja z punktu widzenia Ellie to ogromny plus dla lektury, kolejną zaletą jest jej grubość – ponad pięćset stron. Rynek książkowy powoli zaczyna zapominać, co znaczy gruby tom, stawiając na przynoszące zyski serie składające się nieraz z siedmiu, ośmiu części. Miło trafić na odmienne poglądy autorki.

Po raz drugi czytałam książkę Wydawnictwa Znak Emotikon i po raz drugi zachwycam się okładką. Wspaniałe, głębokie kolory, fenomenalny pomysł grafika pobudzający wyobraźnię, a wszystko to łączy się z treścią we wspaniały sposób. Należą się wielkie brawa.

Miałam tę przyjemność czytać egzemplarz recenzencki i nie omieszkam zauważyć, że mimo wersji nie poddanej korekcie, błędów praktycznie nie ma. Przynajmniej ja ich nie zauważyłam. Znacznie poprawia to jakość odbierania i przyswajania treści „Pożeracza snów”.

Wrócę jeszcze na moment to Bettiny Belitz, która dała mi nadzieję na to, że ciekawi i barwni bohaterowie nie są na wymarciu. Nie twierdzę, że wszyscy tacy są, ale znaczna ilość twórców stawia na akcję i wydarzenia, zapominając o detalach, które przecież dopełniają całości.

„Pożeracz snów” dał mi to, czego oczekiwałam: stopniowo rozwijające się uczucie, nastolatkę, i to całkiem zwykłą, niepowtarzalny klimat i wciągającą historię. Premiera będzie miała miejsce 16 czerwca , dlatego nie zwlekajcie i już zaklepujcie sobie miejsce na tę książkę w swojej biblioteczce. Musicie zapoznać się z jej treścią, zanim pożre ona Wasze sny. Wtedy pożre ona jedynie Wasze serca…

„Pożera sny i serca”

Zacznę niekonwencjonalnie, tym razem od ostrzeżenia. Czytacie poniższy tekst na własną odpowiedzialność, książkę „Pożeracz snów” autorstwa Bettiny Belitz też. Jako twórczyni rekomendacji, nie uwzględniam reklamacji za ewentualne zawalone sprawdziany i egzaminy, niewyprasowane ubrania, zakurzone szafki czy zaniedbanie znajomych. Takie są właśnie efekty...