"Porzuceni" to książka, która zainteresowała mnie ze względu na nawiązanie do mitu o Hadesie i Persefonie. Myślałam, że będzie w niej więcej "starożytności", ale pomyliłam się i to w sumie dobrze, ponieważ autorka stworzyła coś innego i kreatywnego, coś z czym nie spotkałam się dotychczas w innych powieściach i mam nadzieję, że kolejna część tej trylogii będzie równie ciekawa, bo mimo początkowego sceptycyzmu historia bardzo mi się spodobała. "Porzuconych" pochłonęłam w jeden dzień i bardzo zaskoczyło mnie wiele faktów. Zszokowało mnie odkrycie Pierce, że jej babcia jest Furią, a także to, że zarządca cmentarza okazał się zupełnie niegroźnym staruszkiem. Cała powieść owiana jest cudownym klimatem tropikalnej wyspy, a motywy niezwykłego naszyjnika Persefony czy podziemnego świata dodają tajemnicy. Nawet udało mi się odkryć nowy gatunek rośliny, który bardzo mi się spodobał i będzie mi się zawsze kojarzył z "Porzuconymi" - poinciana.
Jeżeli ktoś szuka ciekawej i mądrej książki z niesztampowymi motywami, to powinien sięgnąć po tą pozycję. Nie twierdzę, że "Porzuceni" to książka doskonała i bardzo zaskakująca, ale trzeba przyznać, że dostarcza miłej rozrywki na kilka godzin. Jeżeli ktoś lubi paranormal romance, to coś dla niego. Miłośnikom klasyki raczej nie przepadnie do gustu.

"Porzuceni" to książka, która zainteresowała mnie ze względu na nawiązanie do mitu o Hadesie i Persefonie. Myślałam, że będzie w niej więcej "starożytności", ale pomyliłam się i to w sumie dobrze, ponieważ autorka stworzyła coś innego i kreatywnego, coś z czym nie spotkałam się dotychczas w innych powieściach i mam nadzieję, że kolejna część tej trylogii będzie równie...