Dawno temu kupiłem tę książeczkę wraz z kilkoma innymi zaczynając kolekcjonowanie Dziejów Narodu i Państwa Polskiego. Zajęło mi to sporo lat, aż wreszcie przyszedł czas kompletacji serii i rozpoczęcia jej czytania.

Przyznam, że czytałem tę część już kilkukrotnie: w szkole, na studiach i potem jeszcze w wolnym czasie, a mimo to przez cały czas coś zapamiętuje więcej niż poprzednio. Niby to tylko 70+ stron, ale sporo ciekawych informacji, tez i naprawdę fajna synteza. Dla nie-historyka może być to zatrzęsienie informacji, ale wszystko podane jest w przystępny sposób. Dużo odniesień do źródeł i powoływania się na innych badaczy, a (na szczęście) mało swoich własnych odkrywczych teorii.

Dobry początek serii i dobre zakończenie roku, jako że to moja 100 książka w tym roku :)

Dawno temu kupiłem tę książeczkę wraz z kilkoma innymi zaczynając kolekcjonowanie Dziejów Narodu i Państwa Polskiego. Zajęło mi to sporo lat, aż wreszcie przyszedł czas kompletacji serii i rozpoczęcia jej czytania.

Przyznam, że czytałem tę część już kilkukrotnie: w szkole, na studiach i potem jeszcze w wolnym czasie, a mimo to przez cały czas coś zapamiętuje więcej niż...

Od Prasłowian do Polaków prof. Jerzego Strzelczyka to pozycja, która ukazała się w 1987 roku jako jeden z pierwszych zeszytów KAW z serii Dziejów Narodu i Państwa Polskiego. Pozycja jest więc dość leciwa i krótka, ale i tak warta uwagi, gdyż językiem bardzo przystępnym i w skondensowanej formie przybliża rodowód Prasłowian, ich rozpad, a następnie wielką ekspansję Słowian oraz kształtowanie się wczesnych państw.

Autor omawia w skrócie takie państwa jak: Antów Boza, Samona, karantańskie, początki Chorwacji, Serbii, Bułgarii, Wielkich Moraw, Czech Przemyślidów, Rusi oraz tragiczne losy Połabszczyzny.
Ostatni rozdział zaś prof. Strzelczyk poświęca źródłom państwowości i narodowości polskiej. Opisuje strukturę plemienną ziem polskich, Piastowskie początki na podstawie kroniki Galla Anonima. Ponadto, usiłuje rozwikłać zagadkę imperium Lechitów przedstawioną przez mistrza Wincentego Kadłubka, rozszyfrować tajemniczą nazwę plemienia "Licicaviki" wymienioną przez kronikarza saskiego Widukinda oraz zracjonalizować legendy zawarte w polskich kronikach.

W ostatnim rozdziale nie zabrakło też podania etymologii nazwy naszego kraju oraz hipotez, dlaczego to akurat Polanom, a nie np. Wiślanom przypadło w udziale stworzenie trwałych struktur państwa, które oparło się przeciwnościom losu i przetrwało.

W całej książce zamieszczone są ilustracje, zdjęcia oraz mapy - co prawda czarno-białe i słabej jakości, ale biorąc pod uwagę datę wydania, można na tę niedoskonałość przymknąć oko. Pomimo iż w tekście Autor swoje wywody popierał cytatami różnych starożytnych dziejopisów, to na końcu zamieszczone zostały również dłuższe teksty źródłowe oraz w formie tabelki chronologicznie epoki, okresy oraz kultury archeologiczne.

Według mnie dla osób, które zaczynają swoją przygodę z historią Słowiańszczyzny, to pozycja bardzo wartościowa, bo w klarowny i usystematyzowany sposób przekazuje wiedzę. Książka nie jest przeładowana informacjami, ale jednocześnie najistotniejsze zagadnienia zostały w niej poruszone. Osobiście marzy mi się, aby tego typu książki były lekturami w szkole.

Od Prasłowian do Polaków prof. Jerzego Strzelczyka to pozycja, która ukazała się w 1987 roku jako jeden z pierwszych zeszytów KAW z serii Dziejów Narodu i Państwa Polskiego. Pozycja jest więc dość leciwa i krótka, ale i tak warta uwagi, gdyż językiem bardzo przystępnym i w skondensowanej formie przybliża rodowód Prasłowian, ich rozpad, a następnie wielką ekspansję Słowian...

Bardzo ciekawie opisane początki naszych dziejów, legendy dotyczące pierwszej dynastii, powstania polskich miast.
Nie czytałem do tej pory prof. Strzelczyka i nie wiedziałem, że tak ciekawie opowiada, ma lekkie pióro, talent i dużą wiedzę.
Sama publikacja cieniutka, szybko się czyta.

Bardzo ciekawie opisane początki naszych dziejów, legendy dotyczące pierwszej dynastii, powstania polskich miast.
Nie czytałem do tej pory prof. Strzelczyka i nie wiedziałem, że tak ciekawie opowiada, ma lekkie pióro, talent i dużą wiedzę.
Sama publikacja cieniutka, szybko się czyta.

Jerzy Strzelczyk napisał niejedną książkę o podobnej tematyce. Pomimo bardzo wielu faktów, nazw własnych i "skakania" między wątkami czyta się książkę łatwo i nie trzeba się wysilać aby ją dobrze zrozumieć. Po przeczytaniu wypisałem sobie nawet listę wątków którymi pan Strzelczyk mnie zaciekawił a chcę je rozwinąć.

Bardzo dobra książka na początek przygody z wczesnymi dziejami Polski. Autor objaśnia wszystkie ważniejsze teorie i hipotezy mówiące o Słowianach i wczesnym państwie polskim. Polemizuje z różnymi teoriami, ale nie próbuje ich obalać tylko podaje za i przeciw. Omawia wątki polskie z czasów przed Mieszkiem w kronikach zagranicznych, często cytując lub przytaczając różne teksty. Komentuje również obiektywnie Galla i Kadłubka. Moim zdaniem takie liczne odniesienia do źródeł to duży plus. Podobnie jak liczne mapy i ilustracje (co prawda czasami nie ilustrujące tekstu ale stymulujące wczucie się w omawiany czas),na końcu książki dodatkowe cytaty ze źródeł historycznych rozszerzające omówiony materiał np o wierzenia Słowian.
Co na minus? Brak spisu treści i indeksu co w okolicznościach przyszłego odnalezienia w niej informacji będzie sporym utrudnieniem.

Jerzy Strzelczyk napisał niejedną książkę o podobnej tematyce. Pomimo bardzo wielu faktów, nazw własnych i "skakania" między wątkami czyta się książkę łatwo i nie trzeba się wysilać aby ją dobrze zrozumieć. Po przeczytaniu wypisałem sobie nawet listę wątków którymi pan Strzelczyk mnie zaciekawił a chcę je rozwinąć.

Bardzo dobra książka na początek przygody z wczesnymi...

No cóż, po przeczytaniu książki czuję "niedosyt". Niedosyt jak na dumnego Polaka przystało :) Mimo, że na każdej stronie hipoteza hipotezę pogania to i tak się nie nudziłem a moja ciekawość dotycząca początków państwa polskiego została poniekąd zaspokojona.

No cóż, po przeczytaniu książki czuję "niedosyt". Niedosyt jak na dumnego Polaka przystało :) Mimo, że na każdej stronie hipoteza hipotezę pogania to i tak się nie nudziłem a moja ciekawość dotycząca początków państwa polskiego została poniekąd zaspokojona.

W moim odczuciu pierwszy numer z serii DNiPP w sposób naprawdę dobry przedstawia dzieje Słowiańszczyzny i początki państwa Polskiego. Autor czerpie z dorobku takich nauk jak historia, archeologia czy językoznawstwo, co w przypadku tych zagadnień jest nieodzowne. Oczywiście: większość w tym tekście stanowią hipotezy, ale nie sposób na tak niepewnym gruncie ryzykować pewnych twierdzeń. Podobać się może analiza passusów najstarszych polskich kronik dotyczących czasów przed Mieszkiem I. Autor nie odrzuca wcale relacji Galla czy Kadłubka, lecz stara się z nich wyciągnąć ziarno prawdy. Pracy służy umieszczenie zagadnień słowiańsko-prapolskich na szerszym, tle dziejów naszego kontynentu w okresie wczesnego średniowiecza. Język narracji - mimo przedstawiania trudnych i niepewnych zagadnień - jest czytelny. To naprawdę dobra praca popularnonaukowa, choć już sprzed ładnych paru lat.

Tomasz Babnis

W moim odczuciu pierwszy numer z serii DNiPP w sposób naprawdę dobry przedstawia dzieje Słowiańszczyzny i początki państwa Polskiego. Autor czerpie z dorobku takich nauk jak historia, archeologia czy językoznawstwo, co w przypadku tych zagadnień jest nieodzowne. Oczywiście: większość w tym tekście stanowią hipotezy, ale nie sposób na tak niepewnym gruncie ryzykować pewnych...

Trudno się w niej zorientować. Jest dużo gdybania i podawania kolejnych skomplikowanych hipotez, a mało wniosków czy faktów. To raczej oczywiste ze względu na okres o którym mówimy, ale wciąż - ciężko coś z niej wyciągnąć.

Trudno się w niej zorientować. Jest dużo gdybania i podawania kolejnych skomplikowanych hipotez, a mało wniosków czy faktów. To raczej oczywiste ze względu na okres o którym mówimy, ale wciąż - ciężko coś z niej wyciągnąć.