Do książki tej podeszłam z dużym wyczekiwaniem, miałam nadzieję na naprawdę dobrą, odkrywczą lekturę.
Teraz po przeczytaniu mogę z czystym sercem powiedzieć, że owszem, zaciekawiła mnie, zaintrygowała, ale może spodziewałam się większej ilości interesujących teorii na temat życia, śmierci? Wiem, można teraz pomyśleć, że jestem stuknięta, "jeszcze jej mało?", ale cóż poradzić... Takie są moje odczucia.
Najbardziej podobał mi się fragment książki o młodym księciu. Sytuacje opisane z różnych perspektyw, naprawdę można było stracić poczucie czasu, czytając tę część. Późniejsze fragmenty... Były dobre, ale nie za bardzo przypadły mi do gustu te przeskoki w czasie i zawirowania w latach.
Ciekawą sprawą jest też krótki przewodnik dla początkujących buddystów na końcu. Można się paru interesujących rzeczy dowiedzieć. :)

Aha, no i nurtuje mnie też fakt, że Budda stwierdził, że umieranie to poddanie się śmierci, więc on, oświecony człowiek, poddał się jej? Naciągana teoria...

Do książki tej podeszłam z dużym wyczekiwaniem, miałam nadzieję na naprawdę dobrą, odkrywczą lekturę.
Teraz po przeczytaniu mogę z czystym sercem powiedzieć, że owszem, zaciekawiła mnie, zaintrygowała, ale może spodziewałam się większej ilości interesujących teorii na temat życia, śmierci? Wiem, można teraz pomyśleć, że jestem stuknięta, "jeszcze jej mało?", ale cóż...