Naprawdę dobra gra paragrafowe, nawet lepsza niż Lone Wolf tego samego autora. Zostajemy wrzuceni w postapokaliptyczny świat do złudzenia przypominający uniwersum Mad Maxa. Motocykle, gangi, pustynia, strzelaniny na każdym kroku. Bardzo sprawdznie poprowadzona fabuła, krótkie streszczenie poprzedniej części na start. Rozdziały trzymają w napięciu, a decyzje podejmowane na koniec każdego z nich faktycznie dają poczucie sprawczości graczowi/czytelnikowi. Wciągnęła mnie do tego stopnia, że na pewno sięgnę po kolejne tomy (jeśli tylko uda mi się je gdzieś znaleźć...).

Naprawdę dobra gra paragrafowe, nawet lepsza niż Lone Wolf tego samego autora. Zostajemy wrzuceni w postapokaliptyczny świat do złudzenia przypominający uniwersum Mad Maxa. Motocykle, gangi, pustynia, strzelaniny na każdym kroku. Bardzo sprawdznie poprowadzona fabuła, krótkie streszczenie poprzedniej części na start. Rozdziały trzymają w napięciu, a decyzje podejmowane na...

Największy plus - Kate nie irytuje aż tak jak poprzednio!

Co mogę powiedzieć? Jeszcze więcej tego samego dobra, co w pierwszym tomie. Historia trzyma poprzedni poziom i nadal nie idzie się tu nudzić, choć po pierwszej części nauczyłam się jako tako jak grać, więc było mi trochę łatwiej. Ale nie za łatwo, bo nadal akcji tu nie brakuje, jest walka, jest eksploracja i twardzi przeciwnicy.
Na plus mogę też na pewno zaliczyć fakt, że i bez znajomości pierwszego tomu da się tu bez trudu bawić. Nie tylko dzięki streszczeniu historii z poprzedniej części - ,,Przejście..." to wciąż dobra opowieść sama w sobie, podszyta wciągającym ,,gameplayem". Z czystym sercem i ochotą mogę polecać fanom postapo oraz samych paragrafówek.

Największy plus - Kate nie irytuje aż tak jak poprzednio!

Co mogę powiedzieć? Jeszcze więcej tego samego dobra, co w pierwszym tomie. Historia trzyma poprzedni poziom i nadal nie idzie się tu nudzić, choć po pierwszej części nauczyłam się jako tako jak grać, więc było mi trochę łatwiej. Ale nie za łatwo, bo nadal akcji tu nie brakuje, jest walka, jest eksploracja i twardzi...

Klasyka wśród gamebooków - jaka by nie była, trzeba ją szanować ;-). To sztampowa opowieść postapokaliptyczna, której rumieńców dodaje fakt, że otrzymuje się tu iluzję wolnego wyboru. W drugiej części jest nieco mniej walki, co osobiście upatruję jako zaletę. Po pełną recenzję zapraszam na bloga Dama Gier.

Klasyka wśród gamebooków - jaka by nie była, trzeba ją szanować ;-). To sztampowa opowieść postapokaliptyczna, której rumieńców dodaje fakt, że otrzymuje się tu iluzję wolnego wyboru. W drugiej części jest nieco mniej walki, co osobiście upatruję jako zaletę. Po pełną recenzję zapraszam na bloga Dama Gier.

Udana kontynuacja tomu pierwszego ze wszystkimi wadami i zaletami
Wady - jedna linia fabularna. Tak naprawdę, albo postać umiera, albo idziemy dalej jedną, wytyczoną drogą.
Zalety - świat, świat i jeszcze raz sugestywny opis świata postapokalipsy, ciekawa historia - krótko mówiąc, kto ma szczęście zdobyć ten egzemplarz, powinien ruszać w drogę.

Udana kontynuacja tomu pierwszego ze wszystkimi wadami i zaletami
Wady - jedna linia fabularna. Tak naprawdę, albo postać umiera, albo idziemy dalej jedną, wytyczoną drogą.
Zalety - świat, świat i jeszcze raz sugestywny opis świata postapokalipsy, ciekawa historia - krótko mówiąc, kto ma szczęście zdobyć ten egzemplarz, powinien ruszać w drogę.

Można grać wiele razy.

Można grać wiele razy.

Jak na powieść paragrafową, wyróżnia się dodatkowymi elementami, nie tylko same wybory, ale też uzbrojenie, umiejętności oraz rzeczy, które na początku czy w trakcie się dobiera, sprawiają, że czytelnik ma większy wpływ na całość. Można czytać, czy raczej działać, nie tylko raz. :)

Jak na powieść paragrafową, wyróżnia się dodatkowymi elementami, nie tylko same wybory, ale też uzbrojenie, umiejętności oraz rzeczy, które na początku czy w trakcie się dobiera, sprawiają, że czytelnik ma większy wpływ na całość. Można czytać, czy raczej działać, nie tylko raz. :)

Wypożyczałem jako dziecko z biblioteki szkolnej. Cale wieczory spędzałem na próbach dotrwania do końca przygody w książce bez przegranej :D Świetne. Zawsze miło się do tego wraca.

Wypożyczałem jako dziecko z biblioteki szkolnej. Cale wieczory spędzałem na próbach dotrwania do końca przygody w książce bez przegranej :D Świetne. Zawsze miło się do tego wraca.