George Owen Baxter

Lew Borgen przygotowywał plany napadu z największą starannością, wykonywał je sam jeden, nie miał zatem potrzeby ani dzielenia się zdobyczą, ani dopuszczenia innych do swej tajemnicy. Lecz pewnego razu trafił na lepszego od siebie, który wiedział o nim wszystko. Borgen nie widział jego twarzy ukrytej pod maską ani nie słyszał głosu, jedynie szept. Szepczący (Whisperer) zaproponował spółkę: Zwerbujesz kilkunastu opryszków umiejących posługiwać się bronią, wykonacie serię zaplanowanych przeze mnie skoków. Każdy w innym miejscu i według innego schematu, żeby żaden szeryf się nie połapał. Będę mózgiem i zabieram 15 % łupu, ty pośrednikiem, masz prawo do 10 %, na pozostałych przypadnie po jakieś 5 %. Borgen od razu przystał i zebrał bandę, wpadł też na inteligenty inaczej pomysł sprzątnięcia szefa by zagarnąć 25 %, podrzynał gałąź na której siedział kto bowiem obmyślał by te skoki, Szepczący oczywiście wszystko przewidział i zapobiegł, po czym rzekł: podziwiam cię. I zlecił kontynuację na dotychczasowych warunkach. Po pół roku znaleziono jednego z członków bandy śmiertelnie rannego, zdołał rzec: zrobił to Szepczący. Kolejno ginie jeszcze trzech innych. Szepczący kończy działalność. Mimo to policja w końcu go wyśledziła. Borgen ratuje go dostarczając konia. - Słuchaj, wodzu, teraz, gdyśmy się nareszcie dobrze poznali i dowiedli, że możemy sobie wzajemnie zaufać, będziemy nadal wspólnie pracować, co? - mówi Borgen, który zainwestował swoją dolę w sklep. - Szepczący już się skończył, Borgen. Nikt go więcej nie ujrzy. Wracaj do swego sklepu. Żyj spokojnie. Postępuj uczciwie. Masz w sobie zadatki na coś lepszego. Możesz jeszcze stać się porządnym człowiekiem. Kim był Szepczący, dlaczego zabił tamtych czterech i kto nakłoni go do skruchy?