Beckett, jak nikt inny, został wprowadzony w tajniki enigmatycznego dzieła Joyce'a „Finnegans Wake” (nawiasem mówiąc ukazało się 29 lutego 2012 r. w języku polskim w przekładzie Krzysztofa Bartnickiego). Sam Joyce zaprosił go do napisania tego szkicu. Beckett znajduje źródła powstania ostatniej powieści Joyce’a u włoskich filozofów: Dantego Alighieri, Giordano Bruno oraz Giambattisty Vico.
W eseju poświęconym Proustowi stawia tezę, że Czas w jego słynnym cyklu powieściowym nie został odnaleziony, lecz wyrugowany. Doświadczenia niedostępne pamięci rozumnej wiszą niczym zaszpuntowane pojemniki z wonią, barwą i temperaturą wzdłuż słupka naszych lat. Możliwość powtarzania tych doświadczeń daje nam ponadczasowe istnienie, tak więc Proust proponuje negację Czasu, a przez to negację Śmierci. Jednocześnie nie dane nam jest poznanie i nie dajemy się poznać. Proust pisze: „Człowiek to istota, która nie może poza siebie wyjść, która innych zna tylko w sobie, a jeśli twierdzi inaczej, to kłamie.”

Beckett, jak nikt inny, został wprowadzony w tajniki enigmatycznego dzieła Joyce'a „Finnegans Wake” (nawiasem mówiąc ukazało się 29 lutego 2012 r. w języku polskim w przekładzie Krzysztofa Bartnickiego). Sam Joyce zaprosił go do napisania tego szkicu. Beckett znajduje źródła powstania ostatniej powieści Joyce’a u włoskich filozofów: Dantego Alighieri, Giordano Bruno oraz...