"Katedra Marii Panny w Paryżu" bliższa jest nam pod nazwą "Dzwonnik z Notre Dame". Historia z książki jest znana w przybliżeniu wszystkim wychowanym na filmach Disneya. Jednak amerykańska animacja jest zdecydowanie łagodniejsza i ma prostszą fabułę od oryginału. Nie będę się zgłębiać w szczegóły, powiem tylko że podchodziłam do lektury dzieła Victora Hugo dość sceptycznie. Zresztą, pewnie nie tylko ja miałam takie pierwotne odczucia.

Po pierwsze, powieść pierwszy raz została wydana w 1831 roku, czyli mniej więcej w czasach kiedy Mickiewicz tworzył "Pana Tadeusza". Wydawać by się mogło, że jako dość stare dzieło, powieść nie będzie porywająca. To jednak błędne podejście, bo powieści sprzed prawie dwóch wieków często są ciekawsze, dowcipniejsze i przede wszystkim mniej schematyczne od dzisiejszych utworów.

Po drugie, można na pierwszy rzut oka błędnie uznać "Katedrę Marii Panny.." za powieść historyczną, a to odrzuca wiele osób. Jednak sam autor zaprzeczył by był to utwór historyczny, jedynie przybliżenie obrazu średniowiecznego Paryża.

Po trzecie i ostatnie, nikt się nie spodziewa zaskoczenia w tej powieści. Spłaszczoną historię znamy już przecież z książeczek dla dzieci i animacji. Czy to nie wystarczy? Otóż nie. Czasem trzeba sięgnąć do źródła żeby poznać pełnię opowieści. W tym wypadku tak było.

Początek mnie nie porwał, odkładałam często książkę na bok i wracałam do niej dopiero po chwili odpoczynku od długich opisów Paryża i chaotycznych myśli jednego z bohaterów opisanego w pierwszych rozdziałach. Jednak w miarę zgłębiania się w treść akcja rozwijała się coraz bardziej dynamicznie, by niebawem pędzić galopem i zatrzymać się nagle w jednym z ostatnich rozdziałów gdzie dzwonnik Quasimodo widzi śmierć ukochanej Esmeraldy...

Nie spodziewałam się tego, ale podczas czytania śmiałam się, płakałam albo autentycznie się oburzałam. Zaskoczyła mnie ilość wątków, mnogość postaci i kontekstów, a zachwyciło mnie ich wzajemne przenikanie się. Chyba mogę śmiało powiedzieć, że "Katedra.." to jeden z najlepszych klasyków jakie czytałam. Każdy powinien w którymś momencie życia sięgnąć po taką powieść. Nie będzie tego żałował, a może nawet zachwyci się tak jak ja dziełem Victora Hugo.

"Katedra Marii Panny w Paryżu" bliższa jest nam pod nazwą "Dzwonnik z Notre Dame". Historia z książki jest znana w przybliżeniu wszystkim wychowanym na filmach Disneya. Jednak amerykańska animacja jest zdecydowanie łagodniejsza i ma prostszą fabułę od oryginału. Nie będę się zgłębiać w szczegóły, powiem tylko że podchodziłam do lektury dzieła Victora Hugo dość sceptycznie....