Z krótkiego posłowia autora dowiaduję się, że Brytyjczycy przez kilka wieków wysyłali swoje dzieci na inne kontynenty (Kanada, Australia, Nowa Zelandia), czego apogeum nastąpiło po II wojnie światowej. W latach 1947 - 1967 do samej tylko Australii wysłano od siedmiu do jedenastu tysięcy dzieci. W 1998 roku powstał raport Komisji Zdrowia brytyjskiej Izby Gmin na temat losów wywiezionych dzieci, zawierający ich późniejsze relacje. Strona Departamentu Zdrowia umożliwia też odszukiwanie się ludzi.
Książka powstała pod wpływem tych przeczytanych relacji. Około 65-letni Artur opowiada, jak rozdzielono go - sześciolatka - z siostrą i razem z dużą grupą chłopców zapakowano na dolnych pokładach statku do Australii. Z czasem zaczyna wątpić, czy siostra istniała naprawdę, czy była tworem jego wyobraźni. Książka jest napisana w sposób przystępny dla dziecka. Poruszająca historia Artura zatacza koło, zamyka się wiele lat później.

Z krótkiego posłowia autora dowiaduję się, że Brytyjczycy przez kilka wieków wysyłali swoje dzieci na inne kontynenty (Kanada, Australia, Nowa Zelandia), czego apogeum nastąpiło po II wojnie światowej. W latach 1947 - 1967 do samej tylko Australii wysłano od siedmiu do jedenastu tysięcy dzieci. W 1998 roku powstał raport Komisji Zdrowia brytyjskiej Izby Gmin na temat losów...