Wydana w Polsce w 2011 roku (we Francji w 2008) książka zestarzała się tylko pod tym względem, że zapowiadane przez nią zmiany w dostępie do informacji już się dokonały, a statystyki sprzedaży gazet poszły jeszcze mocniej w dół. Dodatkowo zwiększyła się liczba tytułów, które zrezygnowały ze swojej papierowej wersji, a wśród nich znalazły się rozpoznawalne marki pokroju "The Independent". W Polsce w ostatnim czasie z codziennych wydań zrezygnował z kolei "Przegląd Sportowy", co najlepiej pokazuje kondycję papieru.

Autor opisywanej książki trafnie przewidział więc postępującą digitalizację treści, tym niemniej podjął się tematu nieco nazbyt chaotycznie. Niektóre zagadnienia pasują bowiem do zupełnie innych rozdziałów. Poza tym z jednej strony krytykuje upolitycznienie dziennikarzy i ich oderwanie się od rzeczywistości, aby jednocześnie w podobnym tonie wypowiadać się o tzw. dziennikarskie społecznym.

Wydana w Polsce w 2011 roku (we Francji w 2008) książka zestarzała się tylko pod tym względem, że zapowiadane przez nią zmiany w dostępie do informacji już się dokonały, a statystyki sprzedaży gazet poszły jeszcze mocniej w dół. Dodatkowo zwiększyła się liczba tytułów, które zrezygnowały ze swojej papierowej wersji, a wśród nich znalazły się rozpoznawalne marki pokroju...

Przeraża aktualność tej pozycji, mija prawie 10 lat, a wszelkie przewidywania się sprawdzają, żyjemy w erze memów, ćwierćinteligentów i wtórnych analfabetów. Przekaz musi być krótki, jasny i dosadny, ale czy prawdziwy? Szereg teorii spiskowych, era blogów i złote czasy domorosłych Nostradamusów... średniowiecze to czy renesans? Jeśli renesans to ciemnoty...niestety.

Przeraża aktualność tej pozycji, mija prawie 10 lat, a wszelkie przewidywania się sprawdzają, żyjemy w erze memów, ćwierćinteligentów i wtórnych analfabetów. Przekaz musi być krótki, jasny i dosadny, ale czy prawdziwy? Szereg teorii spiskowych, era blogów i złote czasy domorosłych Nostradamusów... średniowiecze to czy renesans? Jeśli renesans to ciemnoty...niestety.

Wedle raportów sporządzonych dla serwisu Press.pl od 2005 do 2013 roku dzienna sprzedaż ogólnopolskich dzienników spadła z 1,6 miliona egzemplarzy do zaledwie 900 tysięcy. Spadek sprzedaży dotknął zarówno obecne na rynku od wielu lat tytuły, jak i nowo powstałe gazety, dotknął na równi dzienniki ogólnoinformacyjne, jak i specjalistyczne. Sytuacja wygląda nieco lepiej w przypadku tygodników opinii, gdzie zajmująca pierwsze miejsce „Polityka” zanotowała w 2013 roku wzrost sprzedaży o 4% w stosunku do roku poprzedniego. Wśród tygodników lokalnych jako jedyny wzrost sprzedaży zanotował „Obserwator Lokalny” (0,03%). Zgodnie z danymi zgromadzonymi przez serwis Wirtualnemedia.pl kryzys nie ominął też czasopism młodzieżowych, dziecięcych i telewizyjnych. Wśród poradników i prasy specjalistycznej tylko nieliczne tytuły zanotowały niewielki wzrost sprzedaży.

Wszystkie te dane wskazują na znaczący spadek zainteresowania prasą w Polsce. Co więcej, analogiczne informacje znajdziemy na temat rynków prasowych większości pozostałych państw. Jeszcze kilka lat temu mogliśmy nazywać to „chwilowym zastojem”, jednak obecnie coraz częściej padają stwierdzenia, że gazety po prostu umierają. Dlaczego? Czy da się temu zapobiec? Jak będzie wyglądać nasza rzeczywistość bez gazet? Na te pytania starał się odpowiedzieć Bernard Poulet w swojej książce pod tytułem Śmierć gazet i przyszłość informacji.

http://palimpsestumcs.blogspot.com/2014/03/b-poulet-smierc-gazet-i-przyszosc.html

Wedle raportów sporządzonych dla serwisu Press.pl od 2005 do 2013 roku dzienna sprzedaż ogólnopolskich dzienników spadła z 1,6 miliona egzemplarzy do zaledwie 900 tysięcy. Spadek sprzedaży dotknął zarówno obecne na rynku od wielu lat tytuły, jak i nowo powstałe gazety, dotknął na równi dzienniki ogólnoinformacyjne, jak i specjalistyczne. Sytuacja wygląda nieco lepiej w...

Niesłychanie mroczny płód Bernarda Pouleta zniszczy Ci mózg i odbierze nadzieję. Niniejsza książka, napisana przystępnym językiem, wydana przez wagabundzkie Wydawnictwo Czarne (choć oprawa graficzna przywodzi na myśl raczej Le Monde Diplomatique) zabiera czytelnika w niedostępne z perspektywy dziennikarzy prasowych, do znudzenia rozwodzących się nad przyszłością książek, rewiry. To nie książki znikną, psze państwa. To gazety zgniją i zetlą się na naszych oczach, gdyż opuszczają je reklamodawcy i odrzucają zniechęceni czytelnicy.

Czeka nas przyszłość, w której wiadomości preparowali będą niepiśmienni stażyści z drugiego roku dziennikarstwa, żerujący w chylących się ku upadkowi pokojach redakcyjnych. Zapomnijcie o prawdzie i słusznej sprawie! Nadchodzi epoka podzielonego internetu i jeśli wasze kabzy nie będą napchane wyrwaną z żył systemu krwawicą, będziecie skazani na watpliwe uroki portali plotkarskich i newsowej pulpy gorszej niż Fakty TVN.

Długo nie mogłam się otrząsnąć po tej lekturze, właściwie do dzisiaj nie potrafię i podczas przechadzek po mieście z niepokojem spoglądam na szyby kiosków Ruchu. (Nie wiem, czy zwróciliście na to uwagę, ale w istocie - słodycze i kolorowe magazyny zagarniają coraz większe ich przestrzenie).

Czy Bernard Poulet może mieć słuszność? Przeczytajcie ,,Śmierć gazet i przyszłość informacji" i sami odpowiedzcie sobie na to pytanie.

Niesłychanie mroczny płód Bernarda Pouleta zniszczy Ci mózg i odbierze nadzieję. Niniejsza książka, napisana przystępnym językiem, wydana przez wagabundzkie Wydawnictwo Czarne (choć oprawa graficzna przywodzi na myśl raczej Le Monde Diplomatique) zabiera czytelnika w niedostępne z perspektywy dziennikarzy prasowych, do znudzenia rozwodzących się nad przyszłością książek,...