Beznadziejna książką, po kilku stronach można domyślić się zakończenia. Napisana fatalnie. Nie polecam.

Beznadziejna książką, po kilku stronach można domyślić się zakończenia. Napisana fatalnie. Nie polecam.

Z braku laku...

Z braku laku...

Zamiast na 335 stronach fabuła tej powieści zmieściłaby się na stu. Niepotrzebnie rozwlekane, mało istotne wątki i dialogi powodowały, że czasem przysypiałam i traciłam cierpliwość. Rozwiązanie tajemnicy rudej kotki było oczywiste już w połowie książki, ale autorka uparła się, że napisze jeszcze 150 stron prawie nic nie wnoszącej treści. Ogólny zamysł był jak najbardziej w porządku. Opisy zachowywania samej kotki były ekstra, widać, że autorka lubuje się w kocim świecie i za to daję jeszcze jedną gwiazdkę ;)

Zamiast na 335 stronach fabuła tej powieści zmieściłaby się na stu. Niepotrzebnie rozwlekane, mało istotne wątki i dialogi powodowały, że czasem przysypiałam i traciłam cierpliwość. Rozwiązanie tajemnicy rudej kotki było oczywiste już w połowie książki, ale autorka uparła się, że napisze jeszcze 150 stron prawie nic nie wnoszącej treści. Ogólny zamysł był jak najbardziej w...

335

335

Książka jest zgoła taka sobie przeciętna . Jako rasowa kociara , kupiłam ją właśnie ze względu na kota w tytule i kocie oczy na okładce . Czytało się całkiem sprawnie mimo niedociągnięć chyba drukarskich , bo '' złożenie '' druku było mocno niechlujne , złe połączenia liter lub wyrazów , czasami brak spójników i miejscami całych słów . Niedbałość o znaki interpunkcyjne . Sama intryga mimo trupów raczej opisana w jakiś mało poważny sposób . Może odniosłam takie wrażenie przez pewną infantylność głównej bohaterki Christine Bell ? . Że już nie wspomnę o rudej kotce , która śpiąc , kiedy Christine pisała swoją książkę na komputerze i budząc się za każdym razem kiedy ta , robiła sobie przerwy w pisaniu (co jest wyraźnie zaznaczone w powieści) nagle śpi jak kamień i pozwala się zapakować do wora i niemal ukraść . Każdy kto choć trochę zna koty , wie że takie coś jest niemożliwe . A na pewno bardzo niewiarygodne . Nie podobały mi się też miejscami komentarze autorki zupełnie zbędne dla akcji . Jak na przykład taki '' Była stanowczo zbyt atrakcyjna jak na osobę , która spędza całe dnie w przychodni weterynaryjnej '' . Czyli znaczy się że co ? Każda pani weterynarz musi być ostatnią szkaradą i pasztetem jak to czasem teraz mówią nastolatki ? A już jak nastał wątek romansowy (bo przecież bez tego się nie dało) i dwoje zakochanych zaczęło '' ćwierkać '' do siebie i spijać sobie z dziobków , poczułam się mocno przelandrynkowana . A nadmiar cukru jak wiadomo , szkodzi . Stąd moja ocena która oscylowała chwilę między '' dobra '' , a ''przeciętna '' ostatecznie została przeciętną . Nie polecam .

Książka jest zgoła taka sobie przeciętna . Jako rasowa kociara , kupiłam ją właśnie ze względu na kota w tytule i kocie oczy na okładce . Czytało się całkiem sprawnie mimo niedociągnięć chyba drukarskich , bo '' złożenie '' druku było mocno niechlujne , złe połączenia liter lub wyrazów , czasami brak spójników i miejscami całych słów . Niedbałość o znaki interpunkcyjne ....

Ktoś kto lubi czytać kryminały szybko zorientuje się, jaka jest rola tytułowego kota. Książka nie powala na łopatki, nie przyprawia o dreszcze czy szybsze bicie tempa. Pewne zdarzenia zaskakują, przyspieszając akcję. Czyta się szybko i przyjemnie

Ktoś kto lubi czytać kryminały szybko zorientuje się, jaka jest rola tytułowego kota. Książka nie powala na łopatki, nie przyprawia o dreszcze czy szybsze bicie tempa. Pewne zdarzenia zaskakują, przyspieszając akcję. Czyta się szybko i przyjemnie

http://przeczytalska.blog.pl/2017/05/13/34/

http://przeczytalska.blog.pl/2017/05/13/34/

Książka nie jest zła, ale... Szkolna? Bohaterka jest przemądrzała i traktuje wszystkich ludzi z góry. Przy wątku romansowym, który się w pewnym momencie pojawił, opuszczałam nudne akapity. Zagadka kryminalna - żadna. Od początku wiadomo, o co chodzi z tytułowym kotem, na dodatek żadnych mylnych tropów ani niespodzianek autorka nie podsunęła do końca. No i - wiem, czepiam się - ten śpiący zwierzak, który nie obudził się podczas próby porwania, to lekka przesada.

Mimo tego, książka ma miły klimat i czytałam ją i zapamiętuję z pewną przyjemnością.

Książka nie jest zła, ale... Szkolna? Bohaterka jest przemądrzała i traktuje wszystkich ludzi z góry. Przy wątku romansowym, który się w pewnym momencie pojawił, opuszczałam nudne akapity. Zagadka kryminalna - żadna. Od początku wiadomo, o co chodzi z tytułowym kotem, na dodatek żadnych mylnych tropów ani niespodzianek autorka nie podsunęła do końca. No i - wiem, czepiam...

Można przeczytać ale szału nie ma :-)

Można przeczytać ale szału nie ma :-)

Ten "koci" kryminał to w rzeczywistości bardzo fajnie napisana powieść "z dreszczykiem". Niczego w niej nie brakuje - jest sprytnie zawiązana intryga, kilka morderstw, skorumpowany policjant - a wszystko to wplecione w realia angielskiej prowincji. Czytało mi się tę książkę prawie tak dobrze, jak kryminały Agaty Christie.

Ten "koci" kryminał to w rzeczywistości bardzo fajnie napisana powieść "z dreszczykiem". Niczego w niej nie brakuje - jest sprytnie zawiązana intryga, kilka morderstw, skorumpowany policjant - a wszystko to wplecione w realia angielskiej prowincji. Czytało mi się tę książkę prawie tak dobrze, jak kryminały Agaty Christie.