Trzeba przyznać, że mam szczęście czytać książki o określonej tematyce, w chwilach, kiedy, być może, najbardziej ich potrzebuję. Najciekawsze jest jednak to, że te pozycje trafiają do mnie zazwyczaj przypadkowo. Najczęściej pożycza mi je ktoś, kto zna mnie na tyle, by wiedzieć, co w danej chwili przyniesie mi największą ulgę, dawkę uśmiechu, czy dreszczyk emocji. Tak było w tym przypadku. Mając teraz niezwykle trudny i stresujący czas opowieść o mnichu sprawiła, że nieco się wyciszyłam, choć muszę stwierdzić, że pozycje poradnikowe tego typu, nigdy nie należały do moich ulubionych.
Julian Mantle był wziętym prawnikiem aż do chwili, gdy w czasie wygłaszania mowy obrończej, dostał zawału. Szybko wykaraskał się z choroby, ale ku zdziwieniu swoich współpracowników, sprzedał wszystko, co miał, zrezygnował z dobrze płatnej pracy i… zapadł się jak „kamień w wodę”. Aż tu nagle pewnego dnia zjawia się, w gabinecie swojego byłego asystenta, ubrany w strój buddyjskiego mnicha. Zaczyna się opowieść o wielkiej przemianie i dążeniu do oświecenia.
Uważam tą książkę za dość przeciętną. Nie wyróżnia się w zasadzie niczym szczególnym z grona pozycji o budowie pozytywnego nastawienia i technikach samorozwoju oraz relaksacji. Przyznać jednak trzeba, że wiedza jest po pierwsze ciekawie przedstawiona, a po drugie poparta wieloma przykładami z życia. Samą publikację czyta się niemal jak powieść, co sprawia, że nie ma się wrażenia przeładowania informacjami. Gdyby relacja mistrz-uczeń, nie była tylko miałkim przejściem między kolejnymi wywodami, z pewnością bardziej doceniłabym tę pozycję.
W porównaniu z „Sekretem” Rhondy Byrne, „Mnich, Który sprzedał swoje ferrari” wypada wręcz rewelacyjnie, więc polecam tę książkę tym, którzy lubią ten typ literatury.

Trzeba przyznać, że mam szczęście czytać książki o określonej tematyce, w chwilach, kiedy, być może, najbardziej ich potrzebuję. Najciekawsze jest jednak to, że te pozycje trafiają do mnie zazwyczaj przypadkowo. Najczęściej pożycza mi je ktoś, kto zna mnie na tyle, by wiedzieć, co w danej chwili przyniesie mi największą ulgę, dawkę uśmiechu, czy dreszczyk emocji. Tak było w...