Nie oceniam, ponieważ nie przeczytałem do końca. Mimo to chciałbym się wypowiedzieć na podstawie kilku początkowych rozdziałów, które przeczytałem.
Najpierw wydanie - b. ładne, do każdego rozdziału mapka - ogromny plus.
Styl autora lekki i przystępny, książkę czyta się bardzo dobrze.
Dlaczego przerwałem lekturę? - wydaje mi się, że autor napisał książkę z pozycji "wszystkie religie są złe, ale spośród nich chrześcijaństwo jest zdecydowanie najgorsze". Co i rusz pozwala sobie na złośliwości (bez przytaczania konkretów) wobec wyznawców chrześcijaństwa. Na dodatek stosuje podwójne standardy wobec chrześcijaństwa i islamu - oburza się na zniszczenie biblioteki kordobańskiej przez inkwizycję, a jednocześnie zachwyca się "niezwykłym ekumenicznym gestem" muzułmańskiego władcy Al-Andaluz, który, po zdobyciu Santiago de Compostela, zniszczył cały ośrodek pielgrzymkowy, za wyjątkiem grobu św. Jakuba. Z jego opisów sporów wewnętrznych w Bizancjum czuć wyraźnie pogardę (choć to może zbyt mocne słowo) wobec bizantyjskich polityków, natomiast gdy pisze o rozpadzie kalifatu kordobańskiego na szereg państewek i walkach pomiędzy nimi, to m.in. przebąkuje o czymś "na kształt rewolucji ludowej".
Podsumowując - bardzo mi szkoda książki, zapowiadał się znakomicie, ale autor skutecznie zniechęca swoją wizją świata.

Nie oceniam, ponieważ nie przeczytałem do końca. Mimo to chciałbym się wypowiedzieć na podstawie kilku początkowych rozdziałów, które przeczytałem.
Najpierw wydanie - b. ładne, do każdego rozdziału mapka - ogromny plus.
Styl autora lekki i przystępny, książkę czyta się bardzo dobrze.
Dlaczego przerwałem lekturę? - wydaje mi się, że autor napisał książkę z pozycji "wszystkie...