Henryk Flame urodzony w 1918 roku dorastał w pierwszym pokoleniu, które otrzymało od losu dwadzieścia lat wolności. Właśnie te dwadzieścia lat ukształtowało pokolenie, które zapisało się tragicznie na kartach historii Polski. Byli to ludzie świadomi swych obowiązków wobec ojczyzny i narodu. Wychowanie i życie Henryka Flame jest właśnie przykładem tego pokolenia. Pokolenia Kolumbów, które całą swoją młodość, najwspanialszy okres w życiu, poświęcili w walce o wolną Polskę. Z chwilą wybuchu II wojny światowej Henryk miał dwadzieścia jeden lat, a gdy zakończył w tragiczny sposób swoją wojnę miał lat dwadzieścia dziewięć. Cały ten okres poświęcił walce o niepodległe państwo. On i jemu podobni mieli marzenie, żeby ich dzieci wychowały się w Polsce, w której sami dorastali, dlatego nie złożył broni gdy przyszło sowieckie wyzwolenie. On i setki innych wychowanych w Polsce międzywojennej, w lasach, w górach i na łąkach, toczyli bezlitosny bój, gdyż wciąż mieli marzenia, których nie potrafiła zniszczyć komunistyczna rzeczywistość.
Zakończenie to, jest podsumowaniem historii życia nie tylko Henryka Flame, ale każdego z jego podkomendnych. Każdego, bez wyjątku, kto w tamtych tragicznych dniach głośno odważył się wymówić słowo wolność. Jest to więc podsumowanie działalności zgrupowania Bartka podporządkowanego Narodowym Siłom Zbrojnym - legendarnej armii Polski Podziemnej, w której tysiące chłopców i dziewcząt w swej młodości i entuzjazmie, zapalonych idealizmem i wiarą z bojowym okrzykiem: śmierć wrogom ojczyzny, szli do walki, a tarcze ryngrafów z Matką Boską chroniły ich młode piersi przed wrogą kulą. (...)