Początki nigdy nie są łatwe. Początek tej książki też nie jest łatwy. Nie zachęca ale z każdą kolejną stroną to się zmienia. "Przebudzenie" to opowieść o trudnej relacji matki z córką, to opowieść o życiu dwóch kobiet, niby różnych ale nie do końca, o ich wzlotach i upadkach, o tym, że zaczynamy doceniać tych, których mamy obok siebie zbyt późno... To opowieść o miłości ale i o śmierci. Ta książka daje do myślenia, zakończenie przynosi smutek. Wbrew pozorom nie jest to lekka powieść. Ona musi mieć swój czas aby była w pełni zrozumiała dla czytelnika.
Mimo wszystko warto spędzić w towarzystwie Eileen i Grace parę wieczorów... :)

Początki nigdy nie są łatwe. Początek tej książki też nie jest łatwy. Nie zachęca ale z każdą kolejną stroną to się zmienia. "Przebudzenie" to opowieść o trudnej relacji matki z córką, to opowieść o życiu dwóch kobiet, niby różnych ale nie do końca, o ich wzlotach i upadkach, o tym, że zaczynamy doceniać tych, których mamy obok siebie zbyt późno... To opowieść o miłości...

Początek rzeczywiście nie zachęca, kiedy jednak zorientowałam się w narracji dosłownie nie mogłam tej ksiązki odłożyć.
Obok historii życia matki studium psychologiczne córki, poznawania siebie, siebie jako nastoletniej córki, siebie jako studentki, póżniej żony i znowu jako córki już dorosłej.
Dla mnie dużo się dzieje, dużo emocji i siły bije z tej książki i choć płaczką nie jestem jeden moment.... wiadomo który (????) doprowadził mnie do łez. Polecam.

Początek rzeczywiście nie zachęca, kiedy jednak zorientowałam się w narracji dosłownie nie mogłam tej ksiązki odłożyć.
Obok historii życia matki studium psychologiczne córki, poznawania siebie, siebie jako nastoletniej córki, siebie jako studentki, póżniej żony i znowu jako córki już dorosłej.
Dla mnie dużo się dzieje, dużo emocji i siły bije z tej książki i choć płaczką...

Książka dość fajna,ciekawa.. czyta się ją "lekko" jednak ja ją czytałam byle skończyć, nie dlatego że mnie wciągnęła i zaciekawiła. Początkowo było bardzo dużo o Bogu, aż za dużo. Z czasem przystopowało. Czytało się przyjemnie jednak mnie nie do końca porwało.

Książka dość fajna,ciekawa.. czyta się ją "lekko" jednak ja ją czytałam byle skończyć, nie dlatego że mnie wciągnęła i zaciekawiła. Początkowo było bardzo dużo o Bogu, aż za dużo. Z czasem przystopowało. Czytało się przyjemnie jednak mnie nie do końca porwało.

Pierwsze rozdziały wydawały mi się nieszczególne. Ale z każdą kolejną stroną naprawdę wchodziłam w życie Eileen i jej córki Grace, w ich neurotyczne problemy i poszukiwanie samych siebie. Czytając opinię na okładce książki, głoszącą: "będziesz na przemian płakać się i śmiać, ale nie odłożysz tej książki", byłam początkowo bardzo sceptyczna. Jednak zgadzam się z nią, przynajmniej częściowo. Może nie płakałam przy niej, ale rzeczywiście były momenty wzruszające, a także mądre, ciepłe spotrzeżenia zawarte w tej powieści, które pozwalają mi śmiało dać aż 7 gwiazdek. Za współczesne i odwieczne problemy pokazane tutaj i za ciekawie nakreślone bohaterki.

Pierwsze rozdziały wydawały mi się nieszczególne. Ale z każdą kolejną stroną naprawdę wchodziłam w życie Eileen i jej córki Grace, w ich neurotyczne problemy i poszukiwanie samych siebie. Czytając opinię na okładce książki, głoszącą: "będziesz na przemian płakać się i śmiać, ale nie odłożysz tej książki", byłam początkowo bardzo sceptyczna. Jednak zgadzam się z nią,...

Historia matki i córki relacje bardzo dobre między nimi, Grace zaczyna pisać karteczki, dowiaduje się że jej matka jest poważnie chora na raka jajników bardzo to przeżywa chorobę swojej matki.
Przejmująca, prawdziwa opowieść wzruszyła mnie, łzy poleciały przeczytałam, nie zawiodłam się na książce.
Godna polecenia!!!!

Historia matki i córki relacje bardzo dobre między nimi, Grace zaczyna pisać karteczki, dowiaduje się że jej matka jest poważnie chora na raka jajników bardzo to przeżywa chorobę swojej matki.
Przejmująca, prawdziwa opowieść wzruszyła mnie, łzy poleciały przeczytałam, nie zawiodłam się na książce.
Godna polecenia!!!!

Historia relacji matka-córka. W poruszający sposób opowiada o losach kobiety, która ograniczona poczuciem obowiązku, normami i nakazami religijnymi z trudem okazuje uczucia, podczas gdy w głębi serca pragnie miłości.

Dla mnie suuper opowieść. Zwłaszcza z punktu widzenia Eileen. Jak najbardziej godna polecenia ^^

Historia relacji matka-córka. W poruszający sposób opowiada o losach kobiety, która ograniczona poczuciem obowiązku, normami i nakazami religijnymi z trudem okazuje uczucia, podczas gdy w głębi serca pragnie miłości.

Dla mnie suuper opowieść. Zwłaszcza z punktu widzenia Eileen. Jak najbardziej godna polecenia ^^

Rak. Ta podstępna choroba zbiera swoje ponure żniwo w zastraszającym tempie i liczbach. Nie oszczędza nikogo. Zabiera równie licznie okrutnych i bezdusznych, jak i pracowitych, uśmiechniętych, dobrych ludzi, często pojawiając się w najmniej oczekiwanych momentach. Zresztą, czy jest jakiś dobrym moment na nowotwór? Wątpię… Zawsze jednak można poddać się leczeniu, operacji, chemioterapii, ale czasami jest na to zwyczajnie za późno.

Tak jak w przypadku bohaterki książki Kate Kerrigan „Przebudzenie” - sześćdziesięcioparoletniej Eileen, która nigdy nie dowiedziałaby się o swojej chorobie, gdyby nie udała się, za namową przyjaciółki, na darmowe badania w okolicy. To miał być zwykły babski dzień, po badaniach miały w planach zakupy i dobre ciacho. Żadna nie spodziewała się przecież usłyszeć, że coś wykryli, że jest to niepokojące, że potrzeba więcej badań. Niestety, Elieen to spotkało. Diagnoza była straszna: nowotwór jajników, IV stadium - prawdopodobnie śmiertelne. To był cios. Okrutny cios od życia, które przecież nigdy ją nie rozpieszczało. Wręcz przeciwnie – zmuszało do ciągłej walki, stawiało przed dramatycznymi wyborami.

O losach Eileen dowiadujemy się z opowieści jej córki, Grace. To ona odkrywa „sekret” matki, i to dość przypadkowo. Od tej pory – co oczywiste - jej osobiste życie schodzi na dalszy plan, kobieta pragnie poświęcić jak najwięcej czasu matce, zając się ją, powiedzieć to, co ważne; po prostu przebywać z nią i jej pomagać. Ale Eileen, jak zawsze oszczędna w uczucia, wydaje się być pogodzona z losem i nie chce jej wsparcia. Zbywa ją. Wszystko jest przecież w porządku. Nie ma powodu do niepokoju. Nie potrzebuje bliskości. Przecież to ona jako matka powinna troszczyć się o swoje dziecko, a nie odwrotnie… Czy Eileen zdoła przełamać swój wewnętrzny opór i nauczy się okazywać emocje? Czy zaufa własnej córce na tyle, bo opowiedzieć jej o swoich sekretach z przeszłości?

Całość na: http://nieidentyczne-polki.blogspot.com/2014/07/budzac-emocje.html

Rak. Ta podstępna choroba zbiera swoje ponure żniwo w zastraszającym tempie i liczbach. Nie oszczędza nikogo. Zabiera równie licznie okrutnych i bezdusznych, jak i pracowitych, uśmiechniętych, dobrych ludzi, często pojawiając się w najmniej oczekiwanych momentach. Zresztą, czy jest jakiś dobrym moment na nowotwór? Wątpię… Zawsze jednak można poddać się leczeniu, operacji,...

Kupiłam tę książkę polecaną przez blogerke książkową, a dodatkowo zmotywowała mnie fabuła, z którą się utożsamiałam. Prawdopodobnie to był mój podstawowy problem, bo gdy tylko czytałam o braku problemu ze służbą zdrowia (w momencie, gdy się kończysz) to już wiem, że polska pisarka inaczej by to napisała.

Ciekawa analiza sytuacji umierajacej matki - przedtsawiona oczami corki i oczami chorej. Uczucia, odcuzcia, tesknoty, checi.
Malo naturalna tresc. Wszystko skonczylo sie dobrze, mimo, ze zle!

Zawiodlam sie na tej ksiazke.

Kupiłam tę książkę polecaną przez blogerke książkową, a dodatkowo zmotywowała mnie fabuła, z którą się utożsamiałam. Prawdopodobnie to był mój podstawowy problem, bo gdy tylko czytałam o braku problemu ze służbą zdrowia (w momencie, gdy się kończysz) to już wiem, że polska pisarka inaczej by to napisała.

Ciekawa analiza sytuacji umierajacej matki - przedtsawiona oczami...

Zaczynała się interesująco, plusem ciekawe opinie na okładce. Niestety, nie zmogłam, podchodziłam parę razy, ale nie...

Zaczynała się interesująco, plusem ciekawe opinie na okładce. Niestety, nie zmogłam, podchodziłam parę razy, ale nie...

Pokusiłam się o przeczytanie tej książki wiedziona opinią na okładce. Dla mnie przeczytanie tej książki okazało się torturą... Jedynie samo zakończenie trafiło do mnie. Niestety w większości zmuszałam się, żeby nie odłożyć książki na półkę.

Pokusiłam się o przeczytanie tej książki wiedziona opinią na okładce. Dla mnie przeczytanie tej książki okazało się torturą... Jedynie samo zakończenie trafiło do mnie. Niestety w większości zmuszałam się, żeby nie odłożyć książki na półkę.