Trzecia część dotycząca najemnika o nazwisku Creasy, którą miałem przyjemność przeczytać. Co prawda nie czytałem ich chronologicznie jednakże wcale mi to nie przeszkadzało. Po zakończeniu lektury doszedłem do wniosku,że muszę obowiązkowo skubnąć trochę grosza ze skarbonki na zakup innych części.

"Najemnik" należy do grupy powieści, które wciągają już na samym początku i tak już zostaje do ostatniej strony. Książkę czyta się szybko i zrozumiale,ale nie cierpi na tym treść - jest to zasługa stylu Quinnella, który niezmiernie sobie cenię.

Jeżeli chodzi o fabułę. Jest to bardzo dynamiczna akcja. Nowa praca ochroniarza. Przyjaźń. Porwanie. I zemsta. Niby banalne, a jednak książka wzbudza silne emocje. Creasy - człowiek zimny, samotny i zamknięty przed większością świata, któremu przez praktycznie całe życie towarzyszyła śmierć i zniszczenie poznaje młodą 11-letnią Pitę. Zostaje jej ochroniarzem. Po wielu zmaganiach dziewczynka przełamuje w nim pewne blokady i uczy go patrzenia na świat w trochę inny sposób. Nawiązuje się między nimi silna nić przyjaźni. To jest w książce bardzo ciekawe - bardzo mocna przyjaźń pomiędzy blisko 50-letnim mężczyzną o brutalnej przeszłości oraz 11-letnią dziewczynką, która tryska dobrocią. Niestety taki układ nie trwa zbyt długo - a w zasadzie do porwania dziewczynki i jej śmierci. Dalszy ciąg historii jest raczej oczywisty - Creasy deklaruje brutalną zemstę. Szczegułów nie będę zdradzał.

Tak więc z jednej strony mamy siłę, brutalność i śmierć. Z drugiej prawdziwą i - nie czarujmy się - rzadką, lecz jakże wspaniałą przyjaźń. Powieść jest warta poświęcenia jej wolnego czasu.
Gorąco polecam.

Trzecia część dotycząca najemnika o nazwisku Creasy, którą miałem przyjemność przeczytać. Co prawda nie czytałem ich chronologicznie jednakże wcale mi to nie przeszkadzało. Po zakończeniu lektury doszedłem do wniosku,że muszę obowiązkowo skubnąć trochę grosza ze skarbonki na zakup innych części.

"Najemnik" należy do grupy powieści, które wciągają już na samym początku i...