Jakiś czas temu co rusz na blogach pojawiała się ta książka, a każda pozytywna ocena, recenzja, sprawiała, że musiałam ją przeczytać. Nurtowało mnie czym wszyscy tak się zachwycają. Kiedy już w końcu udało mi się ja dostać, zastanawiałam się czy to nie jest kolejna książka, w której bohaterka nagle traci wszystko i w najgorszym momencie życia, dowiaduje się, że ma ogromny spadek, i wszystko prowadzi do szczęśliwego zakończenia. Ale z drugiej strony, ja lubię takie książki, taki klimat, więc mimo, że część książek już długo czeka na swoją kolej, ta była pierwsza.
„Sosnowe dziedzictwo” to piękna książka, piękna historia Anny i jej rodziny. Już od pierwszych stron polubiłam Aneczkę i zakochałam się w mieszkańcach małego miasteczka na Kujawach. W tajemniczym Dyziu, kochanej i niezastąpionej pani Malineczce, małym Florku szukającym ciepła i zrozumienia oraz jego tacie. Ani po prostu nie da się nie lubić i kiedy przyjeżdża ona do Towian, to nic dziwnego, że z każdym znajduje wspólny język. Bo nie jest ona osobą, która by się wywyższała, traktowała ludzi z góry. Anna kocha przyrodę, kocha zwierzęta i interesuje się ludźmi i ich historiami. Z panią Irenką wspólnie pija popołudniową kawkę, nie zapomni wstąpić do mecenasa Witkowskiego, ot taka bardzo sympatyczna osóbka.
Ale „sosnowe dziedzictwo” to nie tylko sielankowa historia dworku w Towianach, to również smutna historia Anny i Stanisława Towiańskich (dziadków Anny), którzy zostali rozstrzelani dwa dni po narodzinach córeczki, historia wielu ludzi, którzy ginęli, tracili najbliższych podczas wojny. Mnie zauroczyła (ale tak bardzo bardzo :) ) ta książka od momentu kiedy przeczytałam, że rodzice Anny zamieszkali w Bydgoszczy i od tej pory już nie mogłam się od niej oderwać. Jako rodowita Bydgoszczanka, wyobrażałam sobie to mieszkanko z okna którego widać ogród botaniczny, w końcu bowiem trafiłam na historię, która po części działa się w moim mieście.
Teraz nie pozostaje mi nic innego jak musowo zaopatrzyć się w kolejną część, która na szczęście jest już wydana!. A wszystkim tym, którzy jeszcze nie czytali, z całego serca polecam !!!

Jakiś czas temu co rusz na blogach pojawiała się ta książka, a każda pozytywna ocena, recenzja, sprawiała, że musiałam ją przeczytać. Nurtowało mnie czym wszyscy tak się zachwycają. Kiedy już w końcu udało mi się ja dostać, zastanawiałam się czy to nie jest kolejna książka, w której bohaterka nagle traci wszystko i w najgorszym momencie życia, dowiaduje się, że ma ogromny...