To wzorcowy podręcznik modlitewnej refleksji, choć słowo podręcznik jest tu kompletnie nie adekwatne. To taka matryca postępowania, o tyle ważna, że nie starzejąca się i ciągle aktualna. Jeśli nosimy w sercu swoim potrzebę refleksji, modlitwy, duchowej zadumy, kiedy potrzebujemy wyjaśnienia słów zawartych w Piśmie, to ta lektura jest najlepszym lekarstwem. Tak też kiedyś była określana, jako balsam dla duszy, duszy strapionej, zmartwionej, duszy, która szukała wody żywej i znajdowała ją w tym zbiorze. Jednocześnie jest to modlitwa o to, żeby wsłuchać się w słowa Chrystusa i niezależnie od czasu i miejsca wprowadzać je we własne życie. To zachęta do przemiany życia. Możliwa tylko wtedy, kiedy staniemy w pokorze przed obliczem Boga i po ludzku powiemy, Panie daj mi swą siłę i moc, bym mógł dźwigać swój codzienny krzyż i żebym mógł iść za Tobą i Cię naśladować. Recepta jest uniwersalna i tak też jest przekazywana, każdy odczytuje ją dla siebie. Choć metoda jest wspólna. Żeby wybrać drogę Bożą najpierw musi się w nas samych dokonać wielka duchowa przemiana. Czasami dokonuje się ona drastycznie, oto ktoś pewny swej ludzkiej siły przekonany, że sam ze wszystkim sobie poradzi, że da radę, odsuwa Boga na plan dalszy lub całkowicie go eliminuje. Jest zdrowy, silny, ma przyjaciół. I nagle w jednym momencie traci to wszystko. Nieszczęśliwy wypadek, choroba, śmierć kogoś bliskiego powodują, że oto ten, który wydawał się jak skała, tak naprawdę jest właśnie owym domkiem na piasku, kiedy przyszły wichury, zawiał silniejszy wiatr i on się rozleciał. Bo nie budował na fundamencie, którym jest Bóg. I wtedy na nowo zaczyna szukać sensu swego życia i odpowiedzi na pytania, które kiedyś nie zaprzątały jego głowy. Dokonać się musi wtedy wewnętrzne oczyszczenie i przemiana, której owocem jest przyjęcie Boga i budowanie życia na nim. Czasem jednak Bóg wzywa nas do swojej służby i cierpliwie czeka aż my jego glos usłyszymy i otworzymy mu drzwi, do których on kołacze. A jeśli go zaprosimy do środka to zaczynamy już ucztę w królestwie Bożym, ucztę w której najważniejszym gościem jest Bóg. Czasami jednak jesteśmy jak Hiob poddawani próbie, która ma sprawdzić jak bardzo wiernymi jesteśmy i czy nasz wybór jest prawdziwy, czy tylko wtedy kiedy jest nam dobrze, to Boga znamy, a jak jest źle, to i Bóg z naszego życia odchodzi. Jaką drogę postępowania mamy wybrać, jak budować na fundamencie prawdy, jak wielką rolę odgrywa nasza codzienna modlitwa, dzięki której jesteśmy w stałym kontakcie z Bogiem. O tym jest ta lektura. Dla wielu była ona oknem, przez które udało im się wejść do Bożego ogrodu. To również zaproszenie dla nas. Czy zechcemy z niego skorzystać?

To wzorcowy podręcznik modlitewnej refleksji, choć słowo podręcznik jest tu kompletnie nie adekwatne. To taka matryca postępowania, o tyle ważna, że nie starzejąca się i ciągle aktualna. Jeśli nosimy w sercu swoim potrzebę refleksji, modlitwy, duchowej zadumy, kiedy potrzebujemy wyjaśnienia słów zawartych w Piśmie, to ta lektura jest najlepszym lekarstwem. Tak też kiedyś...