Tę książkę polecił mi mój chłopak. Miała być super, świetna i w ogóle...Już nigdy go w tych sprawach nie posłucham..
Jeśli chodzi o jej historie- oryginał został napisany przez Araba Abdula jakiegoś tam, który przemierzał pustynie w poszukiwaniu Babilonu, a odkrył jakieś tam starożytne wymiary z przedwiecznymi bogami, o których pojęcia nigdy nie miałam. Te oryginały zaginęły. Ktoś je znowu przetłumaczył, ale i one szczęścia nie miały. Podobno podczas II wojny światowej hitlerowcy ( alchemicy ) skradli, bo myśleli, że znajdą w tym coś ciekawego. I tak tłumaczenia tego Necromiconu ginęły jeszcze przez parę lat, aż w końcu doczekały się naszych czasów kto nikt nie był zainteresowany ich kradzieżą.:P
A jeśli chodzi samą księgę, hm...
Jak dla mnie są to niestworzone opowiastki szalonego człowieka.
Najpierw karze odprawiać jakieś nierealne rytuały, potem jak zrobić coś z niczego,żeby odprawiać kolejne rytuały, następnie opowiada chwilę o swojej wyprawie, o mitycznych, przedwiecznych bogach, chwilę o egzorcyzmach, jakiś zaklęciach i jeszcze Bóg wie czym ( coś tam jeszcze było, ale szczerze mówiąc tyle razy się zgubiłam, że już sama nic nie wiem )
Podsumowując to na pewno nie moja bajka chociaż podchodzi to pod fantastykę, ale nie. W życiu już do tego nie wrócę.
A za co to 2/10? Za tą sproszkowaną mumię, którą trzeba dodawać do każdego jego eliksiru :P

Tę książkę polecił mi mój chłopak. Miała być super, świetna i w ogóle...Już nigdy go w tych sprawach nie posłucham..
Jeśli chodzi o jej historie- oryginał został napisany przez Araba Abdula jakiegoś tam, który przemierzał pustynie w poszukiwaniu Babilonu, a odkrył jakieś tam starożytne wymiary z przedwiecznymi bogami, o których pojęcia nigdy nie miałam. Te oryginały...