Mówi się, że czas goi rany, ale nie jest to wielkie pocieszenie dla osoby, której dotyczy ból zdrady. Owszem, czas pomaga ochłonąć i podjąć konieczne decyzje, ale nie wymazuje okrutnych faktów z pamięci. Emily Giffin w powieści „Siedem lat później” uderza w bardzo wrażliwy temat niewierności i ubiera go w emocjonalną historię dwóch kobiet.

Siódma rocznica ślubu Tessy i Nicka zdaje się być idealną okazją do spędzenia czasu tylko we dwoje. Romantyczny nastrój przerywa jednak wezwanie do szpitala. Nick, jako wybitny chirurg plastyczny, przeprasza ukochaną i pędem śpieszy ratować małego Charliego. Sześcioletni chłopiec zostaje poparzony w trakcie przyjęcia u znajomych, a przy szpitalnym łóżku nieustannie towarzyszy mu mama. Valerie wie, że wypadek kategorycznie zmieni dotychczasowe życie, a jej synek już zawsze będzie się wyróżniał. Pomocną dłoń wyciąga do niej doktor Nick Russo, który od początku świetnie dogaduje się z Charlie’m. Niewinne zaproszenie do przyszpitalnej restauracji nie pozostawia jednak większych złudzeń. Między tą dwójką rodzi się nieznane im wcześniej uczucie.

Autorka już od początku tworzy aurę pewnej lekkości, co daje czytelnikowi możliwość niezwłocznego wtopienia się w fabułę powieści. Emily Giffin proponuje też zmienną narrację, dzięki czemu czytelnik poznaje historię każdej z kobiet oddzielnie. Pierwszoosobowa opowieść Tessy pozwala zagłębić się w jej odczucia i razem z nią przeżywać każdą niepokojącą chwilę. Jej rozważania, niejednokrotnie wzbogacone kobiecą intuicją, okazują się nadzwyczaj trafne. Czytelnik poznaje brutalną prawdę, obserwując naprzemiennie życie Valerie i jej synka Charliego. W tych częściach narrator jest trzecioosobowy, lecz nie przeszkadza to w odbiorze emocji, jakie niewątpliwie kierują działaniami kobiety. Autorka wprowadza dwie perspektywy celowo, odbiorca staje się bowiem nieświadomym powiernikiem i przyjacielem obu kobiet. Taka relacja przynosi niemałą trudność w wyborze bohaterki, która bardziej zasługuje na Nicka. Moralność nakazuje bardziej współczuć Tessie, której pozornie udany związek wisi na włosku, ale samotnie wychowująca Charliego, Valerie, również zasługuje na morze radości. W tej historii jedna bohaterka musi przegrać, aby druga mogła przygarnąć kawałek szczęścia.

Cała recenzja na stronie: http://www.mozaikaliteracka.pl/2016/07/siedem-lat-pozniej-emily-giffin-tydzien.html

Mówi się, że czas goi rany, ale nie jest to wielkie pocieszenie dla osoby, której dotyczy ból zdrady. Owszem, czas pomaga ochłonąć i podjąć konieczne decyzje, ale nie wymazuje okrutnych faktów z pamięci. Emily Giffin w powieści „Siedem lat później” uderza w bardzo wrażliwy temat niewierności i ubiera go w emocjonalną historię dwóch kobiet.

Siódma rocznica ślubu Tessy i...