Wałęsa to fascynująca postać. Poznając jego biografię mam zawsze mieszane uczucia. Z jednej strony podziwiam go za lata walki z komunizmem. Z drugiej strony uważam, że to jego działania doprowadziły do rozdźwięków i wygranej postkomunistów, w tym Kwaśniewskiego.

Wałęsa to fascynująca postać. Poznając jego biografię mam zawsze mieszane uczucia. Z jednej strony podziwiam go za lata walki z komunizmem. Z drugiej strony uważam, że to jego działania doprowadziły do rozdźwięków i wygranej postkomunistów, w tym Kwaśniewskiego.

Hagiografia legendarnego przywódcy ''Solidarności'', byłego prezydenta.

Lech Wałęsa jawi się tu jako człowiek kryształowy, bez wad. Biada temu, kto odważy się pomyśleć inaczej! Zabrakło mi kilka kluczowych informacji, czyżby celowo pominiętych? Jan Skórzyński broni go przed ''policjantami pamięci".

Autor jest stronniczy, brakuje mu dystansu do opisywanych wydarzeń jak i swojego bohatera. Szkoda, że nie pofatygował się, aby rzetelnie ukazać nam całą działalność swojego przyjaciela (tak ciągle podkreśla),jak i jego prezydentury.

Nie polecam.

Hagiografia legendarnego przywódcy ''Solidarności'', byłego prezydenta.

Lech Wałęsa jawi się tu jako człowiek kryształowy, bez wad. Biada temu, kto odważy się pomyśleć inaczej! Zabrakło mi kilka kluczowych informacji, czyżby celowo pominiętych? Jan Skórzyński broni go przed ''policjantami pamięci".

Autor jest stronniczy, brakuje mu dystansu do opisywanych wydarzeń jak i...

Był, jest i będzie Wałęsa postacią kochaną i kontrowersyjną jednocześnie. Może coraz mniej go kocha a coraz większa liczba ludzi widzi w nim kontrowersje...ale nie zmienia to faktu, że swoje znaczenie w historii kraju miał, że zagranicą jest symbolem o jakim niewielu może marzyć.
To historia chyba mocno pisana pod ten najlepszy obraz Wałęsy, ten jaki by chciał sobie sam wystawić...choć jest kilka momentów mu nieprzychylnych. Cenne są te obrazy które opowiadają o tym jak budził się w nim autorytaryzm, jak stawał się w swym przekonaniu nieomylny czy jak rozpierała go pycha. Inne opowieści pokazują jego niekwestionowany autorytet wśród robotników, charyzmę jaką potrafił roztoczyć wokoło siebie...oraz brak zrozumienia dla podstawowych zasad ludzkiej psychiki. Był Wałęsa wielki swego czasu, zapłacił za to wielką cenę a upadek stał się spektakularny.
Prywatnie miałem zawsze taką tezę, że gdyby nie został prezydentem, dziś byłby potężnym autorytetem...i chyba ta biografia to pokazuje...lub wydaje mi się, że to pokazuje.
Natomiast mam przekonanie, że ta książka to mało by poznać tą postać. Dlatego kilka kolejnych czeka na półce.

Był, jest i będzie Wałęsa postacią kochaną i kontrowersyjną jednocześnie. Może coraz mniej go kocha a coraz większa liczba ludzi widzi w nim kontrowersje...ale nie zmienia to faktu, że swoje znaczenie w historii kraju miał, że zagranicą jest symbolem o jakim niewielu może marzyć.
To historia chyba mocno pisana pod ten najlepszy obraz Wałęsy, ten jaki by chciał sobie sam...

Pisana ewidentnie pod Wałęsę.
Brak informacji o Grzegorzu Lewandowskim, jego nieślubnym synu, którego zostawił wraz z matką, bez ślubu, co ewidentnie stawiało kobietę i dziecko poza marginesem społeczeństwa. W katolickim kraju kobieta z nieślubnym dzieckiem ma opinię... wiadomo jaką a i dziecko jest określane jednym z najstraszniejszych, moim zdaniem, epitetów. A i dobry wszechmogący Bóg katolicki w swej nieprzebranej miłości zabrał to dziecko w wieku 4 lat, w wyniku utopienia, do siebie. Łaskawy bardzo.
Brak też jakiejkolwiek informacji o skutkach prywatyzacji, którą Wałęsa z ziomkiem z Lipna wprowadzali w Polsce. Za tę wielką nędzę, która ja
pamiętam powinni odpowiedzieć ci wszyscy, którzy wprowadzali PPP.
Książka obowiązkowo powinna być przeczytana przez tych co czytali książkę Cenckiewicza "wałęsa - człowiek z teczki". Prawda pewnie jest po środku.

Pisana ewidentnie pod Wałęsę.
Brak informacji o Grzegorzu Lewandowskim, jego nieślubnym synu, którego zostawił wraz z matką, bez ślubu, co ewidentnie stawiało kobietę i dziecko poza marginesem społeczeństwa. W katolickim kraju kobieta z nieślubnym dzieckiem ma opinię... wiadomo jaką a i dziecko jest określane jednym z najstraszniejszych, moim zdaniem, epitetów. A i dobry...

Określenie tej książki mianem biografii jest właściwie niesłuszne, ponieważ ma ona charakter jednoznacznie hagiograficzny. Lech Wałęsa, jeden ze świeckich świętych III RP, został tu ukazany jako bohater bez skazy. No dobrze, żeby nie skłamać, trzeba zaznaczyć, że Autor trochę go pokrytykował, gdy już pokłócił się był ze swoimi kolegami (zwłaszcza tymi spod znaku UD/UW) i zaczął być niedobry. Książka bardzo nierównomiernie rozkłada akcenty. Pierwsze ćwierćwiecze życia? 3 strony. Czas po roku 1995? 2 strony. Pominięte zostały całkowicie wszystkie potencjalnie "wybuchowe" momenty w życiu Wałęsy. Pomijam już nawet związki z SB, czy zablokowanie przezeń procesu dekomunizacji. Nie wspomniano ani jego pięknych lapsusów językowych, ani ogólnego braku przygotowania do pełnienia funkcji publicznych. Trochę wiejski głupek, trochę cwaniak, trochę trybun ludowy no i oczywiście noblista. Ale oczywiście z lektury tej książki wynika, że to przede wszystkim noblista.

Tomasz Babnis

Określenie tej książki mianem biografii jest właściwie niesłuszne, ponieważ ma ona charakter jednoznacznie hagiograficzny. Lech Wałęsa, jeden ze świeckich świętych III RP, został tu ukazany jako bohater bez skazy. No dobrze, żeby nie skłamać, trzeba zaznaczyć, że Autor trochę go pokrytykował, gdy już pokłócił się był ze swoimi kolegami (zwłaszcza tymi spod znaku UD/UW) i...

Dobra, ale bez rewelacji. Z początku miałam wrażenie, iż autor był stronniczy - próbował heroizować Lecha Wałęsę, bronił go pod każdym względem. Dopiero później zauważyłam, iż Skórzyński przedstawia również argumenty 'przeciw', nie wiem tylko, czy nie za późno.

Polecam, jako uzupełnienie wiedzy - nie jako bazę do wyrobienia sobie konkretnego zdania na temat byłego Prezydenta RP. Spodziewałam się, iż autor zagłębi się w sprawę rzekomych kontaktów Wałęsy z SB - niestety przeliczyłam się. Skórzyński tylko o tym napomknął. Nic szczegółowo, czyli nic ciekawego.

Dobra, ale bez rewelacji. Z początku miałam wrażenie, iż autor był stronniczy - próbował heroizować Lecha Wałęsę, bronił go pod każdym względem. Dopiero później zauważyłam, iż Skórzyński przedstawia również argumenty 'przeciw', nie wiem tylko, czy nie za późno.

Polecam, jako uzupełnienie wiedzy - nie jako bazę do wyrobienia sobie konkretnego zdania na temat byłego...