Jeszcze kilka miesięcy temu dominowało w moim myśleniu przekonanie o wybitnie liberalnej gospodarce Stanów Zjednoczonych. Niestety, ale myliłem się. Milton Friedman udowadnia bowiem na łamach książki, że już prawie pół wieku temu (nie wspominając o Nowym Ładzie), gospodarka USA znajdowała się w szponach wszelakich agencji i urzędów, które oczywiście zawsze działają pod płaszczykiem dobra ogółu. Bliźniacza sytuacja ma niestety miejsce w ówczesnej Europie. Skutkiem tego są coraz wyższe podatki, większe wydatki na konsumpcję aniżeli inwestycje, rozrastająca się władza urzędników, marnotrawstwo, centralizacja władzy i, co najważniejsze, słabsze tempo rozwoju gospodarczego. Dziwię się jednak, iż profesor Friedman optował za stabilizacją cen, wiedząc bardzo dobrze, jak ważną pełnią one funkcję informacyjną, determinującą działania przedsiębiorców i jak niebezpieczne jest manipulowanie nimi. W tym przypadku akurat zdecydowanie bliżej mi do apologetów austriackiej szkoły ekonomii, a w innych sytuacjach poglądy się niemalże identyczne, zatem zachęcam do zapoznania się, wszak laureatów nagrody Nobla warto czytać.

Jeszcze kilka miesięcy temu dominowało w moim myśleniu przekonanie o wybitnie liberalnej gospodarce Stanów Zjednoczonych. Niestety, ale myliłem się. Milton Friedman udowadnia bowiem na łamach książki, że już prawie pół wieku temu (nie wspominając o Nowym Ładzie), gospodarka USA znajdowała się w szponach wszelakich agencji i urzędów, które oczywiście zawsze działają pod...