Świetna książka, która wymaga jednak sporo od takiego szczura lądowega jak ja. Jean Merrien wychodzi ze słusznego założenia, że o samotnym żeglowaniu można pisać tylko i wyłącznie przy użyciu słownictwa fachowego. Francuz pewnych manewrów oraz elementów wyposażenia jachtu nawet nie tłumaczy!

Jednak jeśli uda wam się przebić przez tę nieco hermetyczną warstwę i dotrzeć do sedna sprawy, wtedy otrzymacie wspaniałą gawędę marynarską o niezwykle odważnych (lub niezwykle lekkomyślnych, lub bardzo zdesperowanych) ludziach, którzy z różnych przyczyn stali się samotnymi żeglarzami.

Merrien pisze tak, że ma się wrażenie bycia w pełnej fajkowego dymu portowej knajpie, w której spotykają się prawdziwe wilki morskie: tutaj plotkuje się o wszystkim, nie oszczędza nikogo – ale wyczuwalny jest respekt dla tych, którzy dokonali czegoś spektakularnego i bardzo, bardzo niebezpiecznego. Autor dokonuje przy tym pewnego wartościowania: niektórzy z samotników zyskują jego uznanie i traktuje on ich jako żeglarzy pełną gębą – inni to lekkomyślne szczury lądowe, które naraziły siebie (a czasem całe rodziny) na ekstremalne niebezpieczeństwa. Merrien nie ma dla takich ryzykantów litości i obnaża dokładnie ich błędy w planowaniu i przeprowadzeniu rejsu.

Książka podzielona jest na rozdziały grupujące samotnych żeglarzy poszczególnych oceanów i kończy się dosyć obszerną sekcją o tych z nich, którym udało się okrążyć samotnie cały świat. Nie zabraknie tu przyczynku o podróży Leonida Teligi na „Opty”, chociaż, jak pisał użytkownik Piotr Izydorek, jest to dodatek do polskiego wydania książki.

Świetna książka, która wymaga jednak sporo od takiego szczura lądowega jak ja. Jean Merrien wychodzi ze słusznego założenia, że o samotnym żeglowaniu można pisać tylko i wyłącznie przy użyciu słownictwa fachowego. Francuz pewnych manewrów oraz elementów wyposażenia jachtu nawet nie tłumaczy!

Jednak jeśli uda wam się przebić przez tę nieco hermetyczną warstwę i dotrzeć do...

Dla ciekawych tego tematu - pozycja obowiązkowa. Autor opisuje wszystkich samotnych żeglarzy do, bodajże lat sześdziesiątych. Dobre zestawienie. Czytałem czekając na rodział o Leonidzie Telidze, byłem ciekaw, co o nim napisze autor, ale się trochę rozczarowałem, bo był to przedruk fragmentów z książki "Samotny rejs Opty".

Dla ciekawych tego tematu - pozycja obowiązkowa. Autor opisuje wszystkich samotnych żeglarzy do, bodajże lat sześdziesiątych. Dobre zestawienie. Czytałem czekając na rodział o Leonidzie Telidze, byłem ciekaw, co o nim napisze autor, ale się trochę rozczarowałem, bo był to przedruk fragmentów z książki "Samotny rejs Opty".