Dla mnie osobiście teorie głoszone w tej książce są genialne. Autor z powodzeniem połączył coś, co na pierwszy rzut oka wydawało się niemożliwe: zastosował metodę analogii fizyczno-matematycznych do nauk humanistycznych, w tym w głównej mierze do psychologii. Człowiek jest tutaj przedstawiony jako jeden z wielu systemów autonomicznych, do których można zastosować prawa fizyczne i matematyczne - podobnie jak i do innych organizmów żywych, społeczności (ekosystemów) czy maszyn autonomicznych. Jest więc niejako zrzucony z piedestału i odarty ze swej wyjątkowości. Jeśli zaś chodzi o ludzkie charaktery, to Mazur udowadnia, że nie są one wcale tak bardzo skomplikowane, są bardziej przewidywalne, niżby się wydawało.

O ile pierwsza część pracy jest wprowadzeniem do cybernetyki, która aż roi się od przeróżnych wzorów i definicji i ma zapoznać nas z konwencjami terminologicznymi (czym jest system, sprzężenie, sterowanie, informacja, itd.), to dalsze rozdziały są już rozwinięciem właściwego tematu, tj. poświęcone zachowaniom i ludzkim charakterom. I chociaż od drugiej połowy książkę czyta się zdecydowanie łatwiej, gdyż nie wymaga takiego skupienia, jak przy początkowych partiach, to jednak te pierwsze rozdziały są bardzo ważne do zrozumienia dalszych teorii.

Bardzo interesujący jest rozdział "Dynamizm charakteru", w którym zamieszczona jest tabelka obrazująca szczegółowe przejawy dynamizmu charakteru. W bardzo zwięzły sposób przedstawia cechy poszczególnych klas charakteru oraz rodzaje dynamizmu (egzodynamizm, egzostatyzm, statyzm, endostatyzm, endodynamizm). Wyjaśnia też w jaki sposób znajomość aktualnej klasy charakteru określonego człowieka pozwala przewidzieć, jak będzie się przejawiał dynamizm jego zachowań wraz z upływem czasu.

Pozostaje mi jedynie wyrazić ubolewanie, że książka ta jest tak mało znana, a nieżyjący już niestety Autor nie został należycie doceniony w Polsce. To już taki paradoks tamtych czasów, ale prof. M. Mazur, podobnie jak wielu innych wybitnych polskich naukowców, był bardziej podziwiany za swoje teorie zagranicą niż we własnym kraju.

*Recenzja po raz pierwszy zamieszczona 19.04.2017 r. na stronie: www.bookfreak.pl

Dla mnie osobiście teorie głoszone w tej książce są genialne. Autor z powodzeniem połączył coś, co na pierwszy rzut oka wydawało się niemożliwe: zastosował metodę analogii fizyczno-matematycznych do nauk humanistycznych, w tym w głównej mierze do psychologii. Człowiek jest tutaj przedstawiony jako jeden z wielu systemów autonomicznych, do których można zastosować prawa...