Dziewiętnasta część cyklu Stało się jutro zawiera cztery opowiadania rosyjskich pisarzy. Najlepsze według mnie jest opowiadanie tytułowe czyli Czarne żurawie. Pozostałe przeszły u mnie bez echa.

Dziewiętnasta część cyklu Stało się jutro zawiera cztery opowiadania rosyjskich pisarzy. Najlepsze według mnie jest opowiadanie tytułowe czyli Czarne żurawie. Pozostałe przeszły u mnie bez echa.

Chwila wytchnienia w lekko pikującej serii, czyli zbiór opowiadań radzieckich. Na otwarcie dostajemy "Śnieżkę" Bułyczowa - krótką, uroczą, owiniętą wokół kosmicznego romansu człowieka z dziewczyną obcego gatunku, ocalałą z katastrofy badawczego statku. Wystarczy kilka zdań, żeby odczuć różnicę między na ogół nieporadną prozą rodzimą a gładką, dopracowaną, przemyślaną i wzbudzającą emocje prozą Bułyczowa.

Następne dwa opowiadania, najdłuższe w zbiorze, są nieco chropawe. "Prawo do powrotu" Kołupajewa oferuje nawet ciekawy pomysł, ale jest zbyt długie, żeby czytelnik nie zaczął zauważać fabularnej wody. W dodatku szwankuje tu psychologia postaci (wiele zachowań wyjadaczy kosmosu jest irytująco pretensjonalnych, a chwilami wręcz dziecinnych). Podobnie długi i trochę koślawy w materii psychologii postaci jest tytułowy tekst Michajłowa. Jest to jednak jedyne tu opowiadanie hard SF, rozpatrujące istnienie życia w przestrzeni kosmicznej, i chociażby z tego tylko względu warto się z nim zapoznać. Aczkolwiek lojalnie uprzedzam, że nagromadzenie "mądrej" terminologii może dać w kość czytelnikowi rzadko obcującemu z naukami ścisłymi.

Książeczkę zamyka "Miłość i czas" Ilii Warszawskiego. Tu również mamy romans nakreślony lekkim piórem, tyle że jest to opowieść bardziej przyziemna, prostsza niż ta Bułyczowa, choć podobnie kończąca się w lekko gorzki sposób.

Ogólnie więc może rewelacji nie ma, ale wciąż - mimo upływu już 40 lat - warto sięgnąć po ten zbiorek.

Chwila wytchnienia w lekko pikującej serii, czyli zbiór opowiadań radzieckich. Na otwarcie dostajemy "Śnieżkę" Bułyczowa - krótką, uroczą, owiniętą wokół kosmicznego romansu człowieka z dziewczyną obcego gatunku, ocalałą z katastrofy badawczego statku. Wystarczy kilka zdań, żeby odczuć różnicę między na ogół nieporadną prozą rodzimą a gładką, dopracowaną, przemyślaną i...

Stało się jutro to antologie w postaci małych książeczce lub zeszytów, w których zawsze znajdziemy opowiadania fantastyczne albo nawet powieści. Gdy w moje ręce wpadł zbiór opowiadań Czarne żurawie postanowiłem dać jemu szansę i przeczytać, bo lubię dawniejszą fantastykę pisaną przez rosyjskich pisarzy.

Kirył Bułyczow Śnieżka - znany autor opowieści o Guślarze, przygodach Alicji i wielu książek oraz opowiadań zamieszczonych w antologii tym razem proponuje nam kosmiczną przygodę. Opowiadanie o rozbitym statku i uratowanych pasażerach, którzy dostają szansę powrotu do domu. Bardzo fajna opowieść osadzona mocno w kosmicznej scenerii ukazująca możliwości kontaktu i rodzących się uczuć. Autor doskonale oddaje obraz niepewności spotkania i wszelkich przeciwwskazań jakie mogą być przy tym. Nie jest to długa opowieść, ale napisana dobrze z ciekawym pomysłem wyjściowym oraz zakończeniem.
Wiktor Kołupajew Prawo do powrotu - kolejne opowiadanie zabiera nas na planetę, gdzie spotykamy bohaterów próbujących zrozumieć zaistniałe sytuacje ze strachem. Dziejąca się na przestrzeni kilku stronic historia jest obrazem spotkania z nieznanym i próbą poznania przyczyn występujących zdarzeń przez załogę statku. Autor zgrabnie przedstawia motywy podróży i powrotu, ale najważniejsze jest zakończenie wyjaśniające wszystko. Mimo wielkości czyta się fajnie i sam pomysł był ciekawy.
Władimir Michajłow Czarne żurawie - kolejna opowieść dzieje się w przestrzeni kosmicznej, w której dwójka podróżników mających inne cele zostaje postawiona przed tajemnicą dotyczącą czarnych żurawi. Ciekawy pomysł na kontakt z niezwykłymi istotami i pogoni w celu poznania ich tajemnic. Dobrze napisana, wciągająca i niezwykła kosmiczna przygoda jaka dostałem w opowiadaniu. Przygody dwójki podróżników było ciekawe i samo zakończenie podobało mi się.
Ilia Warszawski Miłość i czas - zabawna i tragiczna historia o wynalazcy, odkryciu i poznaniu miłej dziewczyny. Autor stworzył dobrą opowieść z wynalazkiem w roli głównej, niezwykłymi możliwościami i zakończeniem, które chociaż dobre to jednak było smutne. Dobrze napisana i ciekawa historia, napisana z lekkością i ironią.

Książka Czarny żuraw jest zbiorem opowiadań fantastycznych, których motywem jest kontakt z nieznanym, odkrywanie kosmicznych tajemnic i wynalazków mogących przynieść wiele dobrego lub złego. Każda tutaj zawarta opowieść jest ciekawa i dobrze napisana. Dzieje się w odmętach kosmosu zazwyczaj ukazuje kontakt ludzi z czymś nieznanym i potencjalnie groźnym. Weźmy Śnieżkę, gdzie motyw ratunku jest pretekstem do romantycznych rozważań kontaktu z ocaloną. Autor potrafił przedstawić z ciekawością taką opcje kontaktu z jego konsekwencjach. Prawo do powrotu zabiera nas na wyprawę do planety, w której dzieją się niezwykłe rzeczy. Grupka ludzi musi dać sobie radę z nieznanym i poznać prawdę. Najdłuższa opowieść ze zbioru, lecz również ciekawa. Czarne żurawie są próbą kontaktu z nieznaną formą życia lub energii podróżującą w kosmosie przez bohaterów. Koncept ciekawy, trzymający w napięciu i wciągający. Jedno z lepszych opowiada jakie czytałem. Kolejne Miłość i czas jest próbą opowiedzenia historii o miłości. Przedziwnej, bo ponad czasowej i wielowymiarowej. W dużej mierze zawarte tutaj opowiadania wiele zawdzięczają nie tylko pomysłom autorów, którzy umieli przekuć w ciekawe opowiadania, ale wykonaniu i samym bohaterom jakich spotykamy na kartach opowieści.
Zbiór opowiadań Czarny żuraw jest ciekawą i lekka propozycją dla miłośników fantastyki, w której poruszane są tematy kontaktu z obcą cywilizacją, różnicami wynikającymi z miejsc zamieszkania i wynalazku, który może zmienić życie bohatera. Każde opowiadanie ma w sobie coś fajnego. Przygodę, dreszczyk nieznanego, próbę poznania tajemnic kosmosu i bohaterów uwikłanych w sekrety do odkrywania. Dlatego czyta się dobrze i bez problemów. Opowiadania są napisane w lekki, nieraz ironiczny i przyjemny sposób. Autorzy z łatwością kreślą miejsca akcji i niespodzianki czyhające na bohaterów. Sięgając po Czarnego żurawia nie spodziewałem się, że dostanę tak dobry zbiór opowiadań fantastycznych. Należy do cyklu Stało się jutro, którego książki mam już przeczytane dawniej na swoim koncie. Obecny zbiór przyjemnie mi się czytało z lekkością, przy którym nie nudziłem się. Ciekawe opowiadania, przygoda miesza się z fantastyka, ironia z odkrywaniem tajemnic kosmicznych, a sami bohaterowie zostają postawieni przed niezwykłymi wydarzeniami jakie mają miejsce. Dla fanów fantastyki, gdzie w opowiadaniach poruszano wiele tematów i nie trzeba było wielotomowych dzieł, aby coś dobrze napisać. Polecam.

Stało się jutro to antologie w postaci małych książeczce lub zeszytów, w których zawsze znajdziemy opowiadania fantastyczne albo nawet powieści. Gdy w moje ręce wpadł zbiór opowiadań Czarne żurawie postanowiłem dać jemu szansę i przeczytać, bo lubię dawniejszą fantastykę pisaną przez rosyjskich pisarzy.

Kirył Bułyczow Śnieżka - znany autor opowieści o Guślarze,...

Jak można się po zbiorze opowiadań spodziewać, jedne prezentują się lepiej, drugie gorzej. Przy tej pozycji postawiłabym grubą linię między dwoma pierwszymi a kolejnymi opowiadaniami:
Kirył Bułyczow - Śnieżka 5/10
Wiktor Kołupajew - Prawo do powrotu 4/10
Władimir Michajłow 9,5/10
Illia Warszawski 7/10

Książka cieniutka, leciutka, idealna dla autobusotramwajowiczów.
Sci-fi lubi się przeterminowywać, jednak w tym przypadku można jeszcze przyswajać bez obaw o niestrawność.

Jak można się po zbiorze opowiadań spodziewać, jedne prezentują się lepiej, drugie gorzej. Przy tej pozycji postawiłabym grubą linię między dwoma pierwszymi a kolejnymi opowiadaniami:
Kirył Bułyczow - Śnieżka 5/10
Wiktor Kołupajew - Prawo do powrotu 4/10
Władimir Michajłow 9,5/10
Illia Warszawski 7/10

Książka cieniutka, leciutka, idealna dla autobusotramwajowiczów.
Sci-fi...

Zadziwiające, jak dobrze czyta się radziecką fantastykę naukową z połowy XX wieku. No może raczej z drugiej połowy. Z przyjemnością przeczytałem po raz drugi.

Zadziwiające, jak dobrze czyta się radziecką fantastykę naukową z połowy XX wieku. No może raczej z drugiej połowy. Z przyjemnością przeczytałem po raz drugi.