Wspomnienia Bronisława Szatyna, Żyda o blond włosach, który w czasie okupacji hitlerowskiej ukrywa się w Polsce czyta się przyjemnie. Narracja jest wartka, a autor potrafi przenieść czytelnika w epokę. Jednak kilka spraw nie pasuje; autor ma zawsze fenomenalne szczęście, działa brawurowo w trosce o swoich bliskich, kieruje się inteligencją i sprytem – nie ma sprawy, jednak Niemcy są przedstawiani jako mało inteligentni, niczego się nie domyślają, niemal nic nie sprawdzają, to zgoła odmienny obraz od tych, które można spotkać w innych książkach wspominkowych. Kolejna rzecz, która zadziwia, to fotograficzna wręcz pamięć do miejsc, nazwisk, warunków pogodowych, etc., a przecież w trakcie wojny nie prowadził dzienników, co jednak nie przeszkadza blisko 40 lat po wojnie usiąść do pisania i odtwarzać najdrobniejsze szczegóły – cóż, godne pozazdroszczenia. Jednak pomimo kilku z wymienionych zastrzeżeń książka sprawia dobre wrażenie. Polecam.

Wspomnienia Bronisława Szatyna, Żyda o blond włosach, który w czasie okupacji hitlerowskiej ukrywa się w Polsce czyta się przyjemnie. Narracja jest wartka, a autor potrafi przenieść czytelnika w epokę. Jednak kilka spraw nie pasuje; autor ma zawsze fenomenalne szczęście, działa brawurowo w trosce o swoich bliskich, kieruje się inteligencją i sprytem – nie ma sprawy, jednak...