Co ta książka ze mną zrobiła, ile ja na nią zmarnowałam nerwów, ile łez wylałam?! Cóż, mimo to i tak nadal ją kocham, mimo wielu łamiących serce scen.
Sam początek był dla mnie szokujący, przez chwilę myślałam, że zaczęłam czytać nie ten tom, bo Claire ma córkę?! Ale okazało się, że to tylko taki zwrot akcji, jak widać Diana lubi zaskakiwać swoich czytelników. Po chwili pomyślałam "No dobra, ale gdzie jest Jamie?", przecież ta książka bez tego rudego Szkota nie istniałaby.Jednak po około stu stronach powracamy do historii naszych kochanków. Cóż aczkolwiek akcja nie rozgrywa się w Szkocji tylko we Francji. I tu miałam trochę problem, ponieważ nie czuć było klimatu tej powieść, tak jak w pierwszym tomie. Brakowało mi opisów tych pięknych krajobrazów, zielonych lasów, wysokich gór, ale czego się nie robi dla ukochanej pary książkowej, prawda? W tym tomie znajdziemy zdecydowanie więcej polityki, co czasami mnie nudziło. Jenak po czasie powracamy do Szkocji, bo czym by była ta powieść bez właśnie tego kraju? Ale to co tam się działo, wcale mnie nie uszczęśliwiło, było wiele takich scen, przez które miałam ochotę udusić autorkę. A koniec? Przez całą powieść myślimy, że Jamie, nasz ukochany Jamie, nie żyje, jednak, co Diana Gabaldon robi? Uświadamia nas, że przez cały tom się myliliśmy, niepotrzebnie wylewaliśmy tony łez, ponieważ Jamie żyje! Ta końcówka mną wstrząsnęła dogłębnie.
Uważam ten tom za nieco gorszy od pierwszego, właśnie z powodu zbyt wielu tych politycznych zagrywek. Brakowało mi też scen łóżkowych pomiędzy naszymi kochankami, ich wspólnych momentów, bo nie ukrywając to w tej książce kocham najbardziej. Mimo wszystko kocham tę serię, stała się jedną z moich ulubionych. Polecam serdecznie wszystkim tę kontynuację. Z tego, co słyszałam ten tom jest właśnie najcięższy do przebrnięcia, a kolejne są już tylko lepsze, więc nie mogę doczekać się, gdy sięgnę po kolejne.

Co ta książka ze mną zrobiła, ile ja na nią zmarnowałam nerwów, ile łez wylałam?! Cóż, mimo to i tak nadal ją kocham, mimo wielu łamiących serce scen.
Sam początek był dla mnie szokujący, przez chwilę myślałam, że zaczęłam czytać nie ten tom, bo Claire ma córkę?! Ale okazało się, że to tylko taki zwrot akcji, jak widać Diana lubi zaskakiwać swoich czytelników. Po chwili...