Jodi Picoult napisała powieść o... duchach. Ryzykowny temat, choć po autorce można się spodziewać wszystkiego, w końcu też jest autorką książki o objawieniu. Autorka lubi ryzykowne tematy. I też lubi wcześniej je przestudiować, więc nie wychodzą naciągane.
O wiele bardziej porwał mnie wątek o eugenice, który również jest przez autorkę przestudiowany. Mało kto o tym słyszał, a jest dość wstrząsający fakt, że naziści wzorowali się na prawie amerykańskim, na ruchu, który funkcjonował w Stanach ok. 40 lat przed Hitlerem!
Sama fabuła dość wciągająca, jak zwykle mamy do dyspozycji thriller, pewną zagadkę, którą usiłują rozwikłać bohaterowie. Tym razem zagadkę z przeszłości.
Ogromnym plusem jest historia przedstawiona z punktu widzenia Cecilii, ten fragment najbardziej mi się spodobał. Szkoda, że był taki krótki w stosunku do całej objętości książki :)
Bez paru błędów w książce się nie obyło. Nie kupuję tego, że Az, który ma ponad 100 lat, pełni funkcję strażnika w kamieniołomach. Kto by dziada gdzieś jeszcze zatrudniał i powierzał mu tak odpowiedzialne stanowisko?
No i wysadzanie kamieniołomów... Nie będę wdawać się w szczegóły, by nie spoilerować, napiszę tylko, że jak ma mieć miejsce zaplanowana wielka eksplozja, to się ostrzega wszystkich i wszędzie i cały czas się o tym mówi. Nie ma opcji, żeby było inaczej! Bo wyobraźcie sobie, że mieszkacie w pobliżu kamieniołomów. Wybuch ładunków chyba byłby dość wielką sensacją i zagrożeniem?
Ogólnie motyw budowy na terenie pochówku Indian zdawał się na początku książki być kluczowy, ale okazał się tylko pretekstem do wprowadzenia wątku personalnego Cecilii i jej losów. Na koniec został nieco zarzucony. Może czegoś nie doczytałam, ale nie wiem w końcu, co się z działeczką stało :P
Oceniam książkę na bardzo dobrą, głównie ze względu na temat eugeniki. Warto czytać Jodi Picoult. Zawsze można się dowiedzieć czegoś bardzo ciekawego.

Jodi Picoult napisała powieść o... duchach. Ryzykowny temat, choć po autorce można się spodziewać wszystkiego, w końcu też jest autorką książki o objawieniu. Autorka lubi ryzykowne tematy. I też lubi wcześniej je przestudiować, więc nie wychodzą naciągane.
O wiele bardziej porwał mnie wątek o eugenice, który również jest przez autorkę przestudiowany. Mało kto o tym słyszał,...