Ładnych już kilka(naście) lat temu dowidziałem się o tej książce i koniecznie chciałem ją przeczytać. Lata mijały i o publikacji zdążyłem zapomnieć, aż wreszcie przy okazji lektury Złotego Atlasu, przypomniałem sobie o Zhangu He i jego wspaniałej armadzie. Szybko znalazłem egzemplarz książki i z dużymi oczekiwaniami zabrałem się do lektury.

Lektura była ciekawa i przyjemna, choć żałuję, że z braku czasu musiała zająć mi ponad tydzień. Zawsze lubiłem podobne tajemnicze historie, które burzyły powszechnie przyjęty porządek. Autor opisuje, a raczej stara się rekonstruować rejsy chińskich flot skarbowych z lat 1421-1423. Każdy z nich przedstawia ciekawie i popiera swoje teorie całkiem wiarygodnymi dowodami. Pisze o przewożonych przez Chińczyków zwierzętach, o kukurydzy, która dzięki nim dostała się z Ameryki na Filipiny, o dziesiątkach wraków, o chińskiej porcelanie występującej w rozmaitych zakątkach świata, czy o historiach tubylców, którzy z przejęciem opowiadali Europejczykom o odwiedzinach "ludzi, których skóra miała kolor miodu".

Czasami jednak autor wydaje się naciągać nieco fakty. Sporo jest twierdzeń zaczynających się od "jeśli przyjmiemy, że...", albo "zakładając, że...". Nie ma w sumie w tym nic złego, ale zabrakło mi trochę szerszego wyjaśnienia owych założeń. Nie brakuje co prawda w książce map, ale według mnie jest ich zdecydowanie za mało. Za mało jest też porównań opisywanych lądów zaznaczonych na starych mapach z dzisiejszymi opracowaniami.

Na koniec zabrakło mi trochę samokrytycyzmu. Autor przedstawia dziesiątki, czy nawet setki dowodów, że flota chińska opuściła Ocean Indyjski, ale jego publikacja byłaby pełniejsza, gdyby sam próbował poddać owe dowody bardziej krytycznej ocenie. Tymczasem dostajemy tylko jeden, według autora właściwy punkt widzenia.

Książka nie jest łatwo dostępna, ale warto wydać na nią parę złotych. Dzięki temu razem z takim admirałami jak: Hong Bao, Zhou Man, Zhou Wen, Yang Qing czy wielki Zhang He możemy przemierzyć bezkresne wody Atlantyku i Pacyfiku na długo przed Kolumbem, da Gamą, Magellanem czy Cookiem.

Ładnych już kilka(naście) lat temu dowidziałem się o tej książce i koniecznie chciałem ją przeczytać. Lata mijały i o publikacji zdążyłem zapomnieć, aż wreszcie przy okazji lektury Złotego Atlasu, przypomniałem sobie o Zhangu He i jego wspaniałej armadzie. Szybko znalazłem egzemplarz książki i z dużymi oczekiwaniami zabrałem się do lektury.

Lektura była ciekawa i...