Niesamowita powieść o marzeniach Polaków o wolnej ojczyźnie, kraju pięknym i sprawiedliwym, w którym ludzie po ponad stu latach zrzucają ciążące na nich jarzmo, stają ponad wiecznymi podziałami i budują ''szklane domy'' w walce o lepsze życie dla swoich potomków. Jak pokazała historia i co obserwujemy w teraźniejszości, jest to kolejna utopia niemożliwa do zrealizowania, co nadaje powieści smutny wydźwięk.
Żeromski w bardzo interesujący sposób przedstawił różne koncepcje budowy odrodzonej Polski, tragedię rewolucji, która wbrew szumnym mowom na wiecach nie niesie niczego prócz śmierci i zniszczenia, ewolucję postawy i charakteru człowieka pod wpływem zdarzeń niezależnych od niego. Nie brak również celnych spostrzeżeń dotyczących naszego narodu i narodowych wad, a także wszechobecnej nędzy, zawartych w sugestywnych, naturalistycznych opisach chociażby dzielnicy żydowskiej.
Do tego dochodzi fantastycznie skonstruowana postać Cezarego Baryki, bohatera pełnego sprzeczności i dojrzewającego w oczach czytelnika, wybijająca się przed wcale nie gorzej wykreowane postacie drugoplanowe.
,,Przedwiośnie'' to powieść pełna idei, zarówno politycznych jak i społecznych, pełna pytań, nad którymi warto się pochylić nawet po 90 latach od jej powstania.

Niesamowita powieść o marzeniach Polaków o wolnej ojczyźnie, kraju pięknym i sprawiedliwym, w którym ludzie po ponad stu latach zrzucają ciążące na nich jarzmo, stają ponad wiecznymi podziałami i budują ''szklane domy'' w walce o lepsze życie dla swoich potomków. Jak pokazała historia i co obserwujemy w teraźniejszości, jest to kolejna utopia niemożliwa do zrealizowania, co...