Autor jest dziennikarzem, w Chinach uczył języka angielskiego, a przy okazji chciał dotrzeć do przedstawicieli swojego pokolenia, czyli urodzonych na początku lat 80-tych. Ci Chińczycy mieliby być wolni od komunistycznej ideologii, niezindoktrynowani, i stanowić świadectwo postępującej liberalizacji społeczeństwa. Podkreśla pragmatyzm młodych, którzy może i należą do partii, ale tylko dlatego, że jest ona gwarantem kariery, i dobrej pracy. Najważniejsze jest by dobrze się bawić, używać życia oraz skupić się na realizacji własnych marzeń, za cenę spolegliwość i pozornego oddania ideom maoistowskim. Narrator odwiedza groby maoizmu, jego niegdysiejsze świątynie, np. jaskinię, w której Mao krył się przed wrogami. Zakątki, w których dochodziło do doniosłych wydarzeń za czasów partyzantki Mao, rewolucji kulturalnej, czystek i niepokojów społecznych , masakry studentów na Placu Tianamen obecnie pełnią funkcje pułapek na turystów, smętnie świadczą o odchodzeniu starego porządku. Kardaszewski pokazuje także trudne życie chińskich uczniów, uczestniczących w wyścigu szczurów już od podstawówki. Latami zakuwających do bardzo trudnych i wymagających egzaminów na studia. Dyshonor to straszny gdy osiąga się kiepskie wyniki. Presja bycia wybitnym doprowadziła wielu studentów wykończonych mrówczą praca, pamięciowym opanowywaniem obszernych tekstów nawet do samobójstw. Na plus można zaliczyć fakt, że młodzi są tolerancyjni, ciekawi świata, otwarci na świat. Nowe pokolenie postrzega Chiny jako kraj możliwości. Szkoda tylko, że romantyczne związki rodem z zachodnich filmów nie są na topie, raczej chodzi o połączenie podobnych dochodów, budowanie wspólnego dobrobytu z osobą na poziomie. Ciekawy portret „nowych Chin” i młodych obywateli, którzy zorientowani są na konsumpcję dóbr i własną prosperitę, a problemy kraju i indoktrynacja nie obchodzą ich. Choć niewielka to książeczka, to przedstawia ciekawych ludzi i ich poglądy.

Autor jest dziennikarzem, w Chinach uczył języka angielskiego, a przy okazji chciał dotrzeć do przedstawicieli swojego pokolenia, czyli urodzonych na początku lat 80-tych. Ci Chińczycy mieliby być wolni od komunistycznej ideologii, niezindoktrynowani, i stanowić świadectwo postępującej liberalizacji społeczeństwa. Podkreśla pragmatyzm młodych, którzy może i należą do...