Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna książka opisująca Kraj Kwitnącej Wiśni tym razem widziany okiem gajdzina pochodzącego z Polski. Z powodu wykonywanego przez autora zawodu dziennikarza (komputerowego) lubującego się w mandze czy anime widać często i to bardzo często, że jego wspomnienia czy anegdoty są ściśle i mocno związane z tym tematem szczególnie na początku tejże książki, kiedy opisuje kultury występujące w dzielnicach Shibuya czy Akihabara. Autor wydaje się wciąż powtarzać ciekawostki dotyczące japońskiej pop kultury co może trochę zmęczyć czy zdenerwować osoby niezainteresowane akurat tym tematem, jeśli nie jest się ogromnym pasjonatem tych zjawisk takim jak autor. Ogólnie jest to ciekawa pozycja sporych rozmiarów na końcu, której znajdziemy też nawet dużą ilość zdjęć pochodzących z prywatnego archiwum naszego autora. Książka zawiera mnóstwo anegdot jedne ciekawe i śmieszne, inne nieco mniej. Pewne historie rozbawiły mnie do łez m.in. wzmianka o nieśmiałym japońskim ginekologu czy mocno pijanej Japonce idącej na szpilkach bokiem i to bez uszczerbku na jej zdrowiu. ;)Takiego typu smaczki można znaleźć w całym tytule i dobrze się przy nich pośmiać, gdyż są świetnie i z przymrużeniem oka opisane. Dla osób, które posługują się smartfonem i są obeznane w różnych aplikacjach będzie też gratka w postaci obrazka do zeskanowania, za którym prawdopodobnie kryje się filmik autora. Piszę prawdopodobnie, ponieważ nie korzystałam z tego gadżetu ;). Szkoda tylko, że książka chociaż została wydana w 2012 roku to jest na nieładnym, byle jakiej jakości szarym papierze,(jedynie dodatek w postaci zdjęć jest na lepszym papierze),niestety czasem papier toaletowy lepiej wygląda i jest przyjemniejszy w dotyku. No cóż jako czytelnik jestem chyba wybredna, wymagająca i to obniża dodatkowo moją ocenę. Z tego tytułu dowiemy się m.in. po co zakochanym w Japonii potrzebny... parasol? Ile świąt w roku obchodzą Japończycy? Jak podchodzą do kwestii duchów i picia alkoholu szczególnie piwa i sake? Ile obywatel kraju Kwitnącej Wiśni potrafią wcisnąć w swój żołądek jedzenia? Jak pracują dentyści? Czym zasłynął pies o imieniu Hachiko? Jaka cyfra jest pechowa według Japończyków? Jak to jest z jedzeniem w tym kraju, byciem klientem i korzystaniem z różnego rodzaju usług włączając w to love hotele, hotele kapsułowe oraz komunikację miejską. Jedna dodatkowa rzecz, która irytowała mnie najbardziej w całej książce to rozdział, w którym nasz autor i bohater zarazem myślał, rozważał, filozofował itp. itd. nt. jakuzy po pijaku. No ileż można. Dla mnie akurat ten temat nie był taki ogromnie ciekawy. Ale widać autor jest strasznym pasjonatem nie tylko mangi i anime, ale również jakuzy. Myślę, że mogę polecić tę pozycję osobom ciekawym Japonii. Przypuszczam, że nie powinniście czuć się zawiedzeni, a spora ilość informacji podana przystępnym i niekiedy zabawnym językiem naszego krajana zaspokoi Waszą chęć na poznanie tego jakże interesującego i nieprzewidywalnego, a często i pełnego absurdów kraju. Polecam również bloga autora na którym oprócz tekstów znajdziemy filmiki z jego podróży, to co widział, jadał itp oraz jego kanały na Youtube.