Ma twarz Europejki, ale w głębi serca jest dzieckiem dżungli.
Urodzona w 1972 roku w Nepalu Sabine Kuegler od piątego roku życia wychowywała się w środku dżungli w Irian Jaya, zachodniej części wyspy Nowa Gwinea, gdzie jej rodzice, niemieccy językoznawcy i misjonarze, znaleźli dla siebie pole działania. Wraz z bratem i siostrą Sabine Kuegler spędziła tam, odcięta od cywilizacji, dzieciństwo i młodość. Mając 17 lat, wróciła do Europy. Przez wszystkie te lata, które przyszło jej przeżyć w Europie, dręczyła ją tęsknota za Irianem Zachodnim oraz pragnienie, aby wrócić wreszcie do domu. I oto wraca do magicznego miejsca, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. Wraca do plemienia Fayu, do raju, aby znaleźć odpowiedź na dręczące ją pytania: Gdzie jest moje miejsce? Kim właściwie jestem? Wkrótce zyskuje pewność: jej ojczyzna jest właśnie tu. Znowu może zasiąść przy ognisku z przyjaciółmi z dzieciństwa, wieść życie, za którym tęskniła tak boleśnie. Natychmiast jednak uświadamia sobie brutalną prawdę: polityka i cywilizacja trafiają także do raju. Życie, jakie wiedli z dala od cywilizacji nie tylko Fayu, ale także wszyscy Papuasi, rdzenni mieszkańcy tych terenów, jest zagrożone. Wielu ludzi znika bez śladu, wielu ginie. Trwa rozpaczliwa walka narodu o wolność – walka ze znacznie potężniejszym i bezwzględnym wrogiem, walka, która toczy się już od dziesięcioleci i o której świat nie chce nic wiedzieć. Jako dziecko Sabine Kuegler nie orientowała się w sytuacji. A jednak w zakamarkach jej pamięci z czasów tego nieistniejącego już raju pozostało pewne mroczne wspomnienie: miała sześć lat, gdy stała się mimowolnym świadkiem zamordowania trzech mężczyzn. Nikt nie rozmawiał potem na temat tego tragicznego incydentu. Nie zadawano żadnych pytań. I nie udzielano żadnych wyjaśnień. Dziś, jako dorosła kobieta, Sabine Kuegler nie może już zamykać oczu na to, co się dzieje w Irian Jaya. Nie może i nie chce. Na usta ciśnie się jej wiele pytań. I pragnie znaleźć na nie odpowiedzi. Dlatego wybiera się na niebezpieczne poszukiwanie prawdy.

Zew dżungli to opowieść, w której smutek i wściekłość mieszają się z radością. Jest to również opowieść pełna nadziei i odwagi. Opowieść o walce, jaką toczą Fayu i Sabine: ci pierwsi o własne przeżycie, ona zaś o swoje miejsce na tym świecie.