Gdzieś wyczytałam, że opowiadania zgromadzone pod tytułem "Urodziny świata" można czytać bez znajomości wcześniejszej twórczości autorki. Otóż jest to naprawdę wielki wyczyn. Książka jest napisana trudnym językiem, pełnym wyrazów i nazw własnych. Serio, niektóre imiona brzmią jak chrząknięcia, a niektórych słów nie sposób przeczytać. Opowiadaniom brakuje porządnego indeksu.
Jednak to nie trudności językowe ostatecznie zniechęciły mnie do dalszego męczenia tej książki. Było to niestety opowiadanie tytułowe.

Opowiadania przedstawiają życie - szczególnie społeczne, miłosne, w różnych światach. Tak więc mamy Świat Haiński zwany Ekumeną, społeczność Seggri, Świat O i wiele innych, których sama autorka nie potrafi nazwać. W naprawdę zawężonej treści zostało upchniętych mnóstwo faktów i informacji na temat zwyczajów, religii, praktyk poszczególnych społeczności i ras.
Co mnie razi najbardziej? To, że autorka skupia się na szkodliwych zachowaniach, gdzie w przypadku feminizmu może to być nawet zabawne ("Spytałam Skodr, czemu inteligentny mężczyzna nie mógłby przynajmniej studiować, a ona odparła, iż nauka szkodzi mężczyznom, osłabia ich poczucie humoru, sprawia, że wiotczeją im mięśnie, czyni z nich impotentów. - Mocniejszy mózg to słabsze jądra - powtarza. - Mężczyzn trzeba chronić przed nauką dla ich własnego dobra."), jednak w przypadku rasizmu są to już brutalne słowa, których cytować raczej nie będę.
Gratulacje dla tych, którzy przetrwali opisy dojrzewania i praktyk seksualnych połowy galaktyki.

Gdzieś wyczytałam, że opowiadania zgromadzone pod tytułem "Urodziny świata" można czytać bez znajomości wcześniejszej twórczości autorki. Otóż jest to naprawdę wielki wyczyn. Książka jest napisana trudnym językiem, pełnym wyrazów i nazw własnych. Serio, niektóre imiona brzmią jak chrząknięcia, a niektórych słów nie sposób przeczytać. Opowiadaniom brakuje porządnego...