Niby wszystko wiemy - wygrali Polacy ;) Ale jak zwykle "diabeł tkwi w szczegółach". Oczywiście autor nie miał za dużo twardych danych i opierał się w dużej mierze na zapiskach Jana Długosza, którego ojciec walczył w tej bitwie.
Dowiemy się jak ważna była przedwojenna dyplomacja, od niej zależało poparcie, lub neutralność innych państw, a przede wszystkim wsparcie ochotników, lub najemników. Bywało, że skaptowani już najemnicy, po przybyciu wysłanników drugiej strony - "zmieniali barwy".
Najważniejszą decyzją Jagiełły było dążenie do stoczenia jednej walnej bitwy (wojska polsko-litewsko-ruskie miały liczebną przewagę) w dogodnym miejscu i tak się stało. Kluczowym momentem w samej bitwie była ucieczka wojsk litewskich (jest spór czy był to celowy/taktyczny odwrót, czy nie zdzierżyli; - raczej jednak to drugie), bowiem Krzyżacy w pogoni rozpierzchli się tracąc szyk i impet, wracający zaś później Litwini, będąc bardziej zwrotnymi, zdziesiątkowali rozproszonych rycerzy zakonu, - załamało się wtedy lewe skrzydło Krzyżaków.
Najwięcej Krzyżaków poległo nie w samej bitwie, lecz podczas panicznej ucieczki. Zginął nie tylko wielki mistrz, ale 80 % czołowych rycerzy zakonu, a tylko kilku znaczniejszych rycerzy polskich.
Książeczka małego formatu do przeczytania w 3-4 godziny do tego mapki i zdjęcia znalezisk, ryciny.
Warto.

Niby wszystko wiemy - wygrali Polacy ;) Ale jak zwykle "diabeł tkwi w szczegółach". Oczywiście autor nie miał za dużo twardych danych i opierał się w dużej mierze na zapiskach Jana Długosza, którego ojciec walczył w tej bitwie.
Dowiemy się jak ważna była przedwojenna dyplomacja, od niej zależało poparcie, lub neutralność innych państw, a przede wszystkim wsparcie...