Sumarycznie i esencjonalnie afirmuję myśl pana Hugo od ,,A,, do ,,Y,,.
Zet pozostawiam panu Disneyowi. I tylko jemu.
I tak jak knedle nie są, niestety, czeskie, i tak jak ,, Whiskey In The Jar,, nie napisała Metallica, tak Hugo nie rozprzestrzenił swego dzieła w stanie nienaruszonym. Naruszył Disney i chwała mu za to. Chwała również Thin Lizzy za utwór i Niemcom za Knödl .
Nawiasem mówiąc, lube Panie, czy Wy naprawdę musicie być tak piękne ? Cudowne tak, że literatura ległaby w gruzach, gdyby Was zabrakło ? Toć największe dzieła Świata tego, całują rąbki sukien Waszych. Wielbią Was ci, co z rodu szpetnego się wywodzą. A na ich widok konie parskają :) Nie inaczej jest w przypadku tym.
ΑΝАΓΚΗ -- tyle wystarczy, by powieść napisać. Wenę poczuć i generator włączyć. Sprężynę naciągnąć i podnietę znaleźć. Pasję wytropić i zew krwi zwęszyć. Aha. Trzeba się jeszcze nazywać Hugo. By ze zwrotu – przeznaczenie – uczynić jedną z emocjonalnych studni. Z której wodę nasze babcie piły, my pijemy i wnuki będą pić. Dzieło to wielkie, bo inklinacja i chuć, niewiele nas od zwierząt różni. Oczywiście na zwierząt korzyść. A pożądanie niczym sushi na stole z nierdzewki leży. Nie każdy podły, głowę popiołem posypać potrafi. I kalectwo ducha cechy poetyckie mieć może. Język Moliera to maniera przednia.
Tylko mnogość macho niezmienną jest. Do tej wymarzonej.
I na koniec.
Nie wszyscy brzydale serca szpetne mają.

Sumarycznie i esencjonalnie afirmuję myśl pana Hugo od ,,A,, do ,,Y,,.
Zet pozostawiam panu Disneyowi. I tylko jemu.
I tak jak knedle nie są, niestety, czeskie, i tak jak ,, Whiskey In The Jar,, nie napisała Metallica, tak Hugo nie rozprzestrzenił swego dzieła w stanie nienaruszonym. Naruszył Disney i chwała mu za to. Chwała również Thin Lizzy za utwór i Niemcom za Knödl ....