Któż nie słyszał o Quasimodo i Esmeraldzie. Proszę bardzo, w książce poznajemy ich historię. Autor ze szczegółami przybliża średniowieczy Paryż, który wyglądał zupełnie inaczej niż dzisiaj. A społeczeństwo to dopiero kalejdoskop. Poznajemy tu Dziedziniec Cudów, jego bywalców, którzy nie są tacy na jakich wyglądają, "... gdzie nigdy jeszcze uczciwy człowiek nie znalazł się o tak późnej porze; w magicznym kręgu, gdzie znikał bezpowrotnie każdy urzędnik grodzki..." i tu przygnano poczciwego poetę Piotra Gringoire. Victor Hugo opisuje nam także inne warstwy społeczne, aż do króla włącznie. Poznajemy ich charaktery, ich wartości, jak im się żyło w średniowieczu jak łatwo można było stracić głowę - szczególnie dosłownie, a także w przenośni. Oprócz samej historii bohaterów, którą chciałem poznać, od źródła, dla mnie ważne są opisy architektoniczne Paryża oraz charakterystyki poszczególnych warstw społecznych - ich rozumowanie. W książce też znajdziemy dobrą radę: "Na co naraża się ten, kto w nocy wędruje ulicami w ślad za ładną dziewczyną". Poznajemy katedrę Marii Panny od środka, a także słynną bastylię. Dla mnie jest to książka którą po prostu należy przeczytać, polecam.

Któż nie słyszał o Quasimodo i Esmeraldzie. Proszę bardzo, w książce poznajemy ich historię. Autor ze szczegółami przybliża średniowieczy Paryż, który wyglądał zupełnie inaczej niż dzisiaj. A społeczeństwo to dopiero kalejdoskop. Poznajemy tu Dziedziniec Cudów, jego bywalców, którzy nie są tacy na jakich wyglądają, "... gdzie nigdy jeszcze uczciwy człowiek nie znalazł się o...