Jak powiedział Aragon- :kobieta jest przyszłością mężczyzny". Chociaż poeta ma niewątpliwie rację, nie zapominajmy, że kobiety zapisały również naszą przeszłość. Historia zna nie tylko bohaterów, ale i bohaterki wielkiego formatu, którym udało się odcisnąć trwałe piętno na świecie tradycyjnie zdominowanym przez mężczyzn. Aby to osiągnąć, wiele kobiet musiało odrzucić wpajane od dzieciństwa cnoty łagodności i uległości. Niektóre, zdobywszy tron, władzę czy choćby status ukrytej w cieniu szarej eminencji, nie odmawiały sobie uciech sprzecznych z moralnością albo dały dowody mrożącego krew w żyłach okrucieństwa. Skandalistki z najwyższych sfer- Messalina, Fredegunda, Lukrecja Borgia, Małgorzata de Valois, Krystyna Szwedzka, caryca Katarzyna czy hiszpańska Izabela II- są jednak przede wszystkim "żelaznymi damami" swoich czasów, przykładami niezłomnej osobowości w powabnych kobiecych szatach.
Z portretów nakreślonych przez Philippe'a Delorme'a wyłaniają się postaci pełne życia, energii i namiętności, a wraz z nimi ożywają ich epoki. To książka nie tylko dla miłośników historii, ale i dla tych wszystkich, którzy uważają ją za dziedzinę martwą i nudną. Po lekturze tej książki będą musieli zmienić zdanie!

Czy musimy podzielać zdanie Homera o Klitajmestrze, która okryje swoją hańbą wszystkie przyszłe kobiety, nawet te, które mogłyby obdzielić inne własną mądrością? czy musimy widzieć Messalinę wyłącznie przez pryzmat chłoszczącej satyry Juwenalisa? Czy Lukrecja Borgia, już jako księżna Ferrary, nie ukróciła jednak bezeceństw na dworze papieża Aleksandra VI, jej własnego ojca? Czy można wypominać kochanków dwóm Izabelom, królowym Anglii i Hiszpanii, wiedząc, że obie wydano za mąż nie tylko wbrew ich woli- co akurat było powszechną praktyką- ale do tego za książąt źle usposobionych do kobiet? Na swój libertyński sposób ofiarami są również XVII-wieczna Katarzyna Charlotta, księżna Monako, Karolina Brunszwicka z przełomu XVIII i XIX wieku, czy wreszcie współczesna księżniczka Małgorzata. Czy zasługują na potępienie niezłomne władczynie, jak Jezabel, Teodora, Fredegunda czy Katarzyna II Wielka, które zastąpiły swoich słabych i nieudolnych małżonków? A cóż powiedzieć o intelektualistkach, jak Małgorzata de Valois, Krystyna szwedzka czy Maria Bonaparte, zaliczanych do najwybitniejszych umysłów swoich epok?

Jak powiedział Aragon- :kobieta jest przyszłością mężczyzny". Chociaż poeta ma niewątpliwie rację, nie zapominajmy, że kobiety zapisały również naszą przeszłość. Historia zna nie tylko bohaterów, ale i bohaterki wielkiego formatu, którym udało się odcisnąć trwałe piętno na świecie tradycyjnie zdominowanym przez mężczyzn. Aby to osiągnąć, wiele kobiet musiało odrzucić...