Hilary Norman to autorka, która zawsze potrafi mnie zainteresować i wciągnąć w wykreowany przez siebie świat.

Lekki sposób narracji, bohaterowie, którzy nie są jednoznaczni i ciekawa fabuła, to cechy charakterystyczne jej książek.
I tym razem również to wszystko dostałam.

Sebastiana poznajemy jako siedmioletniego chłopca, w czasie kiedy dotyka go wielka tragedia - śmierć ukochanej mamy, znanej aktorki teatralnej. Wraz z nim przechodzimy kolejne etapy żałoby, wraz z nim dorastamy. Obserwujemy jego przemianę, z chłopca w mężczyznę, ciepłego, mądrego i charyzmatycznego.
Za sprawą matki, życie Sebastiana od najmłodszych lat związane jest z teatrem. Nic więc dziwnego, że kiedy przychodzi pora, by pokierować swoim życiem zawodowym, postanawia założyć agencję, która będzie odkrywała talenty aktorskie i nie tylko, dla świata teatru właśnie. Jego wspólnikiem zostaje przyjaciel z dzieciństwa, Jeremy, któremu Sebastian ufa bezgranicznie.
Sukces w życiu zawodowym zostaje wkrótce dopełniony szczęściem na polu prywatnym. To za sprawą Katherine, którą Sebastian poznał w dzieciństwie, ale ich drogi szybko się rozeszły. Kiedy spotykają się po wielu latach, zakochują się w sobie niemalże od pierwszego wejrzenia.
Ale jak się z czasem okazuje, szczęście nie jest im pisane na długo. Sebastian skrywa bowiem w sobie wiele mroku, który stopniowo zdobywa nad nim coraz większą władzę.

Historia, którą autorka opowiada nie jest piękna i nie ma w niej happy endu - przynajmniej dla Sebastiana. Tym bardziej to przykre, że naprawdę dało się go lubić (zanim całkowicie zawładnęła nim choroba).
Sporo emocji towarzyszyło mi podczas lektury. Zazwyczaj nie były to emocje dobre.
Sebastianowi na zmianę współczułam i złorzeczyłam. Katherine było mi bardzo szkoda, a były momenty, że się o nią bałam.
Nie polubiłam za to Jeremy`ego, chociaż jego przywiązanie do Sebastiana było niewątpliwe.

Mam wrażenie, że w założeniu autorka chciała stopniować uczucie zagrożenia, wraz z pogłębiającą się obsesją Sebastiana. Jednak jeśli chodzi o mnie, to zdecydowanie bardziej czułam smutek niż lęk.

Końcówka slodko-gorzka.
I tylko taka pasuje do tej historii.

PS. Bardzo duży minus dla korekty. Tak wielu literówek i źle skleconych zdań, z powtarzającymi się słowami, nie widziałam już dawno.

Hilary Norman to autorka, która zawsze potrafi mnie zainteresować i wciągnąć w wykreowany przez siebie świat.

Lekki sposób narracji, bohaterowie, którzy nie są jednoznaczni i ciekawa fabuła, to cechy charakterystyczne jej książek.
I tym razem również to wszystko dostałam.

Sebastiana poznajemy jako siedmioletniego chłopca, w czasie kiedy dotyka go wielka tragedia - śmierć...

Taka sobie powieść. W niczym mnie nie zaskoczyła, wręcz przeciwnie. Przez pierwsze 200 stron autorka streszczała życie trójki bohaterów od dzieciństwa do lat 70-tych. Akcja właściwa rozgrywa się przez okres dwóch lat, do roku 1976, z czego poznanie i ślub głównych bohaterów odbył się na przestrzeni bodajże 30 stron - zawrotna prędkość w stosunku do tak rozwlekłej akcji. Nie polubiłam jakoś ani Sebastiana, ani Kate ani Jeremy'ego, czegoś mi zabrakło w kreacji ich. Potencjał był: świat teatru lat 70-tych, w tle tragedia rodzinna. Jednak nie zachwyciło mnie tu nic, niestety. Inne książki tej autorki np "Obsesja" lub "Pasierbice" są dużo lepsze.

Taka sobie powieść. W niczym mnie nie zaskoczyła, wręcz przeciwnie. Przez pierwsze 200 stron autorka streszczała życie trójki bohaterów od dzieciństwa do lat 70-tych. Akcja właściwa rozgrywa się przez okres dwóch lat, do roku 1976, z czego poznanie i ślub głównych bohaterów odbył się na przestrzeni bodajże 30 stron - zawrotna prędkość w stosunku do tak rozwlekłej akcji. Nie...