Przeczytałem tę książkę po raz pierwszy wiele lat temu i była dla mnie źródłem inspiracji do dalszych poszukiwań. Wróciłem do niej całkiem niedawno i z zaskoczeniem odkryłem, że dzięki niej można zinterpretować także spory kawał naszej współczesności. Na przykład taki PSL... Partia której cele jest zapewnienie bytu swym działaczom i ich rodzinom kosztem reszty społeczeństwa jest w ten antropologiczny obraz zdemoralizowanej wsi wpisana jak nic innego. Bowiem "świat chłopski dzieli się na swój i obcy". W takim świecie podwójne standardy to norma. Należy bowiem pamiętać, że dla polskiej wsi XVII i XIX wiek były chyba czasami szczególne nieprzychylnymi, a w takich okolicznościach strategia na przetrwanie to naturalna reakcja. Jeśli zdamy sobie sprawę, że współczesne miasta i miasteczka składają się w sporej części z "wieśniaków" którzy nieświadomie przenoszą kod kulturowy przodków do nowych miejsc, nie powinno dziwić, że mamy to co mamy. Z drugiej strony wieś to ciągle rezerwuar zdrowego konserwatyzmu. W dzisiejszych czasach nic nie jest proste. Książka nie jest zła, ale odnoszę wrażenie, że odrobinę redukcjonistyczna. Wieś nie jest wcale taka zła i piszę to ja - stary wieśniak. Ale jakie to ma dziś znaczenie? Polska wieś w sensie społecznym i kulturowym ginie, wymiera i zanika, a w niektórych miejscach ginie nie tylko kulturowo lecz i fizycznie.
A Stomma? Myśli, analizuje i czuje, ale niestety świeci odbitym światłem. Ale popularyzatorzy są też potrzebni.

Przeczytałem tę książkę po raz pierwszy wiele lat temu i była dla mnie źródłem inspiracji do dalszych poszukiwań. Wróciłem do niej całkiem niedawno i z zaskoczeniem odkryłem, że dzięki niej można zinterpretować także spory kawał naszej współczesności. Na przykład taki PSL... Partia której cele jest zapewnienie bytu swym działaczom i ich rodzinom kosztem reszty społeczeństwa...